Sabah müdürün odaya dalmasi ve bize bağırıp çağırarak hizaya sokması ile uyanmış oldum . Müdür ve yardımcısı içeride ne var ne yok dağıtıyor birşeyler arıyorlardı bütün kızlar idare sorumlularına ürkek bakışlarla bakıyor ne aradıklarını sormaya cesaret edemiyorlardı. Ben tabi zeki bir insanım ya bi deli cesareti ile "Müdire hanım acaba birseymi oldu ?" Dememle cadı mudiremiz bana ölümcül bakışlar atıp " Sendin dimi o ? Tabi ya senden başkası buna cesaret edemez !" Diyerek üzerime yürümeye başladı ben ejderha görmüş kedi misali geri geri gidiyordum ben geri gittikçe üzerime geliyordu sırtım duvar ile birleşince tam aramızda 1 adim kala durdu çenemden tutup kafamı kaldırdı ben gözlerimi kaçırırken o öldürecek gibi bakıyor, çenemdeki elini var gücü ile sıkıyordu . Ağzını aralayıp kin dolu bir sesle " Birkez soracağım yan yatağındaki yeni gelen kızın parası vede zihnet eşyalarını nereye sakladın? " ben şaşkın gözlerle bakarken çenemdeki elini koluma indirip sıkmaya başladı ben acı ile yüzümü ekşiyip "Ben hiçbirşeyi çalmadım !" dememle müdürün yüzüme indirdiği tokatla yantarafa düşmemle acıyla elimi yanağıma koydum müdür bana acımasızca bakarken tek kelime ile hayatımı bitirdi " Eşyalarını topla bugün buradaki son günün! " dedi yerden o şok ile kalkamazken gözümden bir damla yaş geldi vede diğerleri onu takip etti .
☆☆☆☆☆☆
Ertesi sabah akşamdan hazırladığım kıyafetlerimi giyip saçımı at kuyruğu yaptım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Makyajla uğraşacak halim yoktu tekbir sorunum var di nereye gidecektim hiç arkadaşımda yoktuki asosyal bir insandım valizimi alıp yetimhaneden sessizce çıktım ben bu yetimhaneye geldigimden beri bekçi amca bana yakın oldu ben ne kadar sessiz kalsamda ama bu sefer sessizliği bozup "Idris dayı ben gidiyorum sağlıcakla kal "diyip yanından geçecekken kolumdan tuttu ben yüzümü ekşitince " Aynira özür dilerim kızım" dedi mahcup bir şekilde bende tebessüm ederek " Dayı kolumu çarpmışım senle alakası yok edim idris dayı sıcak bir tebessümle" kızım gidecek bi yerin varmı? " dedi ben kafamı eğip " idris dayım ben basımın çaresine bakar biyer bulurum" diyip tam gidecekken " Aymira sen istersen benim rahmetli karımın bir evi var ama biraz uzakta ben 30 dakikaya vardiyem bitiyo benim araba ile seni grötiriyim kızım!" dedi ben bunu kabul edemezdim idris dayıya dönüp "gerek yok dayim" dedim idris dayı kızarak "Bak kızım bosuna uğraşma geceleri buralar tekin olmaz o ev eskide olsa seni bir süre idare eder" dedi ne yapacagimi bilememiştim ev bulamayacağım kesindi ne anne babamdan kalan bisey var di nede kardeşim ya şu hayatta bir arkadaşım bile yoktu be . Mecbur utangaç bir tavırla başımı sallayıp kapının oraya yürüyüp valizimi yere koydum vede üzerine oturup idris dayıyı beklemeye başladım canım sıkılınca telefonumdan oyun oynamaya başladım yaklaşık 40 dk sonra idris dayı geldi valizlerimi alıp arabanın bagajına koydum ve arabanın arka koltuğuna oturup idris dayıya " Dayı ben bir iş bulunca sana kira olarak ödesem olurmu yoksa-" lafımı bitiremeden " ne diyeceğini biliyorum kızım gerek yok sende benim bir kızımsın ama senin rahat duramayacagini bildigimden o kiranin 4 te 1 ini alirim okadar "dedi ben tam azimi açıp birşey diyecekken "tamadır konu kapanmıştır! " Dedi o diktatör sesiyle ben mahcup ca " tesekkür ederim " dedim oda dikiz aynasından bakıp tebessüm etti . Eve geldiğimizde baya iyi duruyodu neden burada yasamiyo ki ? Gayette iyiydi .
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Anahtarı bana uzatıp " sen içeri geç kızım dilediğin gibi kal benim şimdi gitmem lazım seni kontrol etmeye gelirim " dedi ve de gitti ben şansıma gülerek evin kapısına kadar geldim anahtarla kapıyı açıp içeri geçtim içerisi baya karanlıktı olsun diyerek içeri girdim bütün eşyaların üzerinde örtüler var di bu eve bir temizlik şart Hemen kollarımı sıvayıp gerekli malzemeleri bulduktan sonra evi temizlemeye başladım. Sonunda ev pırıl pırıl olmuştu kendimi koltuğa atıp gözlerimi kapadım .Kapı açılıp kapanma sesi ile uyandım idris dayiydi bana bakıp "kızım sana yiyecek biseyler aldım bunlar seni bir süre idare eder " dedi o sıcak kanlı sesi ile bende en içten bir gülümsemelerimden birini gönderip " dayı çok sağol ya söz ise bir gireyim hepsini ödeyeceğim iyiki varsın " dememle gülüp " iyi iyi ben az daha durursam ikimizde ağlamaktan helak olacağız hadi ben gidiyorum kızım " diyip gitti bende koyduğu poşetleri yerlestirip kendime makarna yaptım tam yiyecekken telefonum çaldı bilinmiyen numaraydı açıp kulağıma götürdüm "alo" derdim ses yoktekrar "aloooo" dedim gene ses yok en son sinirlenip " kardeş Dalga mi geçiyim lan konuşsana " dedim yine ses yok busefer " ya sabır kapatiyom " diyip kapattım . Yok yani atıyon nie konuşmuyom lan konuşmican nie ariyon? . Ben bi yandan yemek yiyip bi yandan kendi kendime tiriplere girerken telefonuma mesaj geldi .beni arayan numara idi .
05........... Senin o sesini duyunca kalbimi hissettim konuşamadım koskoca ben cesaret edip seninle konuşamadım özür dilerim küçüğüm korkma ben sana asla zarar verip incitmem korkaklığın için beni affet.
Wuaf? Ne ne küçüğü ne korkması ne zarar vermesi noluyo lan ?
İlk kitabımlütfen okumaya devam et yeni bölümler hergun veya 2-3 güne bir gelecektir 😋😋😋😋
