< Chapter 4 >

4.6K 569 55
                                    

ကြ်ိ ကြ်ိ…

.
.
.

ဖူးးးးးးးး… ဖလူးးးး…

.
.
.

ဒုတ္… ဒုတ္…

.
.
.

ေဒါက္…

Park Chanyeol သူ႕ဆိုင္ကယ္ေလးကို သ,ေနရာမွ ထြက္ေပၚလာေသာ အသံမ်ား…။

ပထမဆုံး တစ္သွ်ဴးႏုႏုေလးျဖင့္ ဖုန္ေပေသာ ေနရာကိုသုတ္သည္။ ထို႔ေနာက္ ဖုန္ခါသြားတာ ေသခ်ာေအာင္ ေလျဖင့္ မႈတ္လိုက္ေသးသည္။

ျပီးေတာ့ Baekhyun လိုက္စီးတုန္းက ခ်ထားသည့္ ေျခနင္းတံႏွစ္ခုကို ျပန္ကပ္လိုက္သည္။

မေတာ္ ဆိုင္ကယ္စတန္းမွာ တျခားဆိုင္ကယ္တစီးနဲ႔ ညိျပီး ဆိုင္ကယ္ေလးလဲသြားမွာ Park Chanyeol ေလး ရင္က်ိဳးရခ်ည္ရဲ႕…။

Chanyeol ေလးအတြက္ ဆိုင္ကယ္ေလးသည္သာ အသက္…။ ဆိုင္ကယ္ေလးကိုသာ တယုတယနဲ႔ အျမတ္ႏိုးဆုံး…။ အခ်စ္ဆုံး…။ နည္းနည္းေလးမွ အထိခိုက္မခံႏိုင္ပါေပ။

ဆိုင္ကယ္ကို ေဒါက္ခ်ကာ ရပ္လိုက္သည္။

ဆိုင္ကယ္ေလးကို ေသခ်ာဇက္ေသာ့ပါ ခတ္ခဲ့ျပီးေနာက္ Chanyeol ဟိုေကာင္ေတြ ရွိႏိုင္မည့္ ငါးကန္ေဘးသုိ႔ သြားဖို႔ ဦးတည္လိုက္သည္။

ဆိုင္ကယ္ေသာ့ေလးကိုလက္ညိဳးျဖင့္ ေဝွ႕ရင္း စတိုင္ပါပါေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္။

ငါးကန္နားမေရာက္ခင္ အေဝးကပင္ လွမ္းျမင္ေနရသည္။

ငါးကန္ေဘာင္ေပၚမွာ ထိုင္ရင္း Laptop ထဲေခါင္းစိုက္ေနတဲ့ Byun Baekhyun…

" ဟင္းးးးးး ခက္တယ္ ခက္တယ္… အဲ့တာေၾကာင့္ အရပ္ရွည္မလာတာ… "

စိတ္ေလပါတယ္ကြာ ဟူေသာ ပုံစံမ်ိဳးျဖင့္ ငါးကန္ဆီအျမန္သြားကာ စာလုပ္ေနေသာ ေကာင္ေလးBaekhyun ကို လည္ပင္းမွ ဖက္၍ ဆြဲေခၚလာလိုက္သည္။

ဟုတ္တယ္… ဘယ္ေလာက္ေတာင္ စိတ္ညစ္ဖို႔ေကာင္းလဲ…။ ကိုယ့္ေရွ႕မွာ လာျပီး စာေတြကုန္းရုန္း လုပ္ျပေနတာ…။

" ေက်ာင္းဖြင့္တာ တစ္ပတ္ေက်ာ္ေက်ာ္ပဲ ရွိေသးတာကို… စာေတြ ကုန္းရုန္းလုပ္ေနတယ္… အဲ့တာေၾကာင့္ မင္းအရပ္ပုေနတာ "

Love Program [COMPLETED]Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang