ဧည့္ခန္းထဲတြင္ တိတ္ဆိတ္ေနသည္။ နုာရီသံတစ္ခ်က္ခ်က္သာ စည္းခ်က္ဝါးခ်က္က်က် ထြက္ေပၚေနသည္။
Jong In နဲ႔ Sehun တိတ္တဆိတ္ထိုင္ေနသည္မွာ နာရီဝက္ခန္႔ရွိျပီ။ ေမေမက ဘာမွမေျပာေသး။ သူတုိ႔ကိုလည္း မၾကည့္။ ျပတင္းေပါက္က မိုးေရစက္ေတြကိုသာ ေငးရင္း သက္ျပင္းခ်ေနသည္။
Jong In လည္း အေနခက္ေနသည္။ Sehun လည္း ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာေနရင္း ဘာေျပာရမွန္းမသိ။ ေမေမ့ကိုလည္း စိတ္မညစ္ေစခ်င္သလို ေမာင့္ကိုလည္း စိတ္မပ်က္ေစခ်င္ပါ။
တိတ္ဆိတ္ေနေသာ အေျခအေနကို ျဖိဳခြဲရန္ Sehun ႀကိဳးစားလိုက္သည္။
" ေမေမ... သားရွင္းျပ... "
သို႔ေသာ္ သူ႕စကားမဆုံးခင္မွာပဲ တားဆီးျခင္းခံလိုက္ရသည္။
" တိတ္တိတ္ေန Sehun... "
Sehun ဘာမွမေျပာသာေတာ့။ ပါးစပ္ပိတ္၍သာ ျငိမ္ျငိမ္ေလး ထိုင္ေနလိုက္သည္။
" Jong In... မိုးတိတ္သြားျပီ... အျပန္ေနာက္က်ရင္ အိမ္က စိတ္ပူေနလိမ့္မယ္... "
" ေမေမ... "
ဘာမွမေျပာဘဲ အိမ္ျပန္ခိုင္းေနေသာ ေမေမကို Sehun တစ္ခုခုေျပာဖို႔ ႀကိဳးစားလိုက္သည္။ သို႕ေသာ္ ေမေမက ဝင္မေျပာရန္ အၾကည့္ေတြနဲ႔ ျပန္ၾကည့္လာသည္။ Sehun က နားမေထာင္ပဲ ျပန္ေျပာဖို႔ စဥ္းစားလိုက္ေပမယ့္ Jong In လက္ေတြက သူ႕ကုိ ဘာမွမေျပာဖို႔ ဆြဲထားသည္။
" ဒါဆို ကြ်န္ေတာ္ျပန္လိုက္ပါဦးမယ္ အန္တီ... "
Jong In က ယဲ့ယဲ့ေလးျပံဳးျပရင္း ျပန္သြားသည္။ Jong In ဆိုင္ကယ္ျခံထဲက ထြက္သြားျပီဆိုတာ ေသခ်ာမွ Sehun ေမေမ့အနားသြားျပီး...
" ေမေမ... ဘာလို႔လဲ... "
" ဒီကိစၥနဲ႔ ပတ္သတ္ျပီး ေမေမ ဘာမွမေျပာခ်င္ေသးဘူး... သားေဖေဖကိုလည္း အသိေပးမွာမို႔လုု႔ိ ဒီၾကားထဲမွာ Jong In နဲ႔မေတြ႕ပါနဲ႔... စကားနားမေထာင္ဘူးဆိုရင္ ေမေမ့အေၾကာင္းကို သားသိတယ္ေနာ္... "
" ေမေမ... ေမေမ! "
ေမေမကေတာ့ သူေခၚတာကို ဂရုမစိုက္ပဲ အခန္းထဲဝင္သြားျပီ။ Sehun ေခါင္းရႈပ္စြာျဖင့္ ဆံပင္ေတြကို ဆြဲဖြပစ္လိုက္သည္။ Jong In ဆီဖုန္းဆက္ဖို႔ စဥ္းစားမိေသာ္လည္း ဆိုင္ကယ္ေမာင္းေနသည္မို႔ မေခၚခ်င္။
YOU ARE READING
Love Program [COMPLETED]
FanfictionA love story between two IT students... Hope you enjoy this..... ^^