" ဟူးးးးးးးးးးး… အခုတိုက္ေနတဲ့ေလထဲမွာ Physics ဆရာႀကီးပါသြားရင္ ေကာင္းမယ္… "
Sehun Lobby မွာထိုင္ရင္း ေဘာလုံးကြင္းဘက္ကို ၾကည့္ကာ ေျပာလိုက္သည္။ ဒီေန႔မွ ေလကတဝွီးဝွီးတိုက္ေနသည္။
Lobby ရဲ႕ စားပြဲေပၚမွာ တင္ထားတဲ့ စီနီယာမင္ေဆာ့ရဲ႕ ထမင္းခ်ိဳင့္ႀကီးပါ ေလနဲ႔လြင့္ကာ ေမွာက္က်သြား၍ Jong Dae ေတာင္ ေန႔လည္စာဝယ္ေကြ်းလိုက္ရေသးသည္။
" ဘာလို႔ သူ႕ဟာသူေနတဲ့ Sir ကို ေလထဲေျမာက္ေစခ်င္ေနတာတုန္း… "
အသံၾကား၍ လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေလာကႀကီးမွာ ႏွစ္ေယာက္မရွိသည့္ Kim Jong In…။ အေပၚအနက္ ေအာက္အနက္ ဖိနပ္အနက္ all black ႏွင့္ ဘယ္သူဆုံး၍ ဝမ္းနည္းျခင္းအထိမ္းအမွတ္ ဝတ္ထားလဲမသိ…။
ေလက တိုက္ေနဆဲျဖစ္၍ ဆံပင္ေတြလည္း လြင့္ကာ နဖူးႀကီးေျပာင္ေနေသာ Kim Jong In…။ ခုပုံေလးကို ဓာတ္ပုံရိုက္၍ ေမြးေန႔မွာေတာင္ ဒိတ္ေပးလိုက္ခ်င္သည္။
Oh Sehun လား… Sehun က ေခ်ာျပီးသားဆိုေတာ့… ေလတိုက္တိုက္ ဘာတိုက္တိုက္ ဘယ္လိုေနေနကို ေခ်ာတယ္… Okay…
Sehun ကိုယ့္အေတြးကိုယ္ ရယ္လိုက္မိသည္။
ဒီေကာင္ ခုတေလာ ေျခေတြ လက္ေတြ တအားျငိမ္ေနသလိုလို… ေဟာ ေတြးလို႔ေတာင္ မဆုံးေသးဘူး… နဂိုတည္းက ေလတိုက္ထားလို႔ ပြေနတဲ့ ဆံပင္ကို ထပ္ဖြေနတယ္…။
" ငါ့ဆံပင္႐ႈပ္သြားရင္ မင္းျပန္ရွင္းေပးမွာ မို႔လို႔လား… "
" Kim Sehun ေလးကလည္း… "
ျပီတီတီနဲ႔ ေျပာေနပုံက ရိုက္သတ္ခ်င္စရာ…။
" ဘာလို႔ Physics Sir ကို ေလထဲပါသြားေစခ်င္လဲဆိုေတာ့ Phy ခ်ိန္မတက္ခ်င္လို႔ေပါ့… Oh Jong In ေလးရဲ႕… ဟင္းးးး… ဟင္းးး "
ျပန္ဖဲ့လိုက္ေတာ့ ဂ်ံဳလုံးေကာင္က မ်က္ႏွာႀကီး ဆူပုတ္သြားသည္။ မ်က္ေမွာင္ႀကီးကို က်ံဳ႕ထားရင္း…
" လာသြားမယ္… phy ခ်ိန္တက္ရေတာ့မယ္… "
" Omm လာျပီ Oh Jong In ေလး… "
" ဝက္သားဖတ္ေဟ့… ဝက္သားဖတ္ ဖလပ္မို႔လို႔ Oh Jong In ရမွာလား… "
(ဝက္သားဖတ္ = ဝွက္သယ္ဖပ္ခ္)
YOU ARE READING
Love Program [COMPLETED]
FanfictionA love story between two IT students... Hope you enjoy this..... ^^