"...Tae έστω και το κουνάς εσύ μα τον Θεο" είπε ο Hoseok τρομαγμένος
"Δεν το κουνάω εγώ! Ορκ-" το βλέμμα του τον σταμάτησε...Δεν μπορούμε να ορκιζομαστε εδώ μέσα με τον
Hoseok"Καλά υπόσχομαι στην τηλεόραση μας"...
"Στην ζωή της Τατι"
...
"Καλά θα κάψω την Gucci μπλουζα αν το κουνάω εγω"
"...τωρα ναι...φοβάμαι"
Όλοι αρχίσαμε να κοιτάζουμε τα χέρια ο ένας του αλλου αλλά το κομμάτι πήγαινε μονο του μπροστά. Να πω την αλήθεια φοβάμαι και εγώ αλλά από την στιγμή που απάντησε στην ερώτηση μου με την πίτσα νοιώθω ότι είναι καλό πνεύμα...Αν είναι πνεύμα δηλαδή.
"Πνεύμα πως σε λένε;" Ρώτησε μετά από πολύ ώρα η Μαρία. Το κομμάτι πήγαινε από γράμμα σε γράμμα.
"Αντόνιο; Πετύχαμε ισπανικό πνεύμα;"
"Προφανώς...Δεν υπάρχει τέτοιο όνομα στη Κορέα...Εκτός αν είναι σε κανένα
k-pop συγκρότημα" είπα και κοίταξα τον Tae ο οποίος ήταν λίγο σοκαρισμενος."Δεν το πιστεύω...." είπε και τον κοιτάξανε και οι υπόλοιποι "Πες μου ότι δεν έχεις παίξει σε κανένα ισπανικό δραμα;!"
...μετα από τόσα γιατί πιστεύω ότι θα βγει κάτι φυσιολογικό από το στόμα του;
Το κομματακι δεν κουνήθηκε και πραγματικά ευχαρίστησα το πνεύμα που δεν το έκανε.
Όλοι μείνανε ήσυχοι για λίγα λεπτά οπότε αποφασησα εγώ να μιλήσω."Πνεύμα είσαι φιλικό;" ρώτησα και το κομμάτι πήγαινε μια στο Yes και μια στο No.
Κατά την διάρκεια αυτού μπορούσα να ακούσω τον Hoseok να τσιρίζει σιγανά.
Κατέληξε ευτυχώς στο Yes και όλοι ανακουφιστηκαμε."Εννοιωσα την καρδιά μου έτοιμη να φύγει από το σώμα της..." είπε ο Jimin ενώ κρατούσε με το ένα χέρι το στερνο του.
"Αυτό το πνεύμα τωρα που το σκέφτομαι είναι εντελώς εγώ. Παίζει το ίδιο να έκανα για να σας τρομάξω." Είπα και γέλασα λιγο
"Δηλαδή εσύ δεν τρομαξες"
"Οχι και εγώ τρόμαξα αλλά τώρα που λέει ότι είναι φιλικό...Αχ πνεύμα μιας και σε αρέσει το φαγητό σε πειράζει να πάω να παραγγείλω πιτσα;" είπα και το κομματακι πήγε στο Yes παλι "Σε πειραζει;...ααα κατάλαβα...Εσύ δεν μπορείς να φας εκεί που είσαι σωστα;" yes ξανά. "Σου υπόσχομαι θα το απολαύσουμε όσο εσύ θα το είχες απολαύσει αν ήσουν ζωντανός..." είπα αλλά αυτή την φορά δεν απάντησε.
DU LIEST GERADE
My teacher became my enemy
Fanfiction"Να σε ρωτήσω τι κανεις;" έκανα τρία βήματα προς τα πίσω ενώ αυτός ερχόταν όλο και πιο κοντά μου. "Σαν τι σου φαίνεται να κάνω;" Χαμογέλασε πονηρά. Όταν χαμογελάει έτσι με αγχώνει από την μία αλλά από την άλλη θέλω να τον χώσω καμιά μπατσα. "Επίσης...