Chapter 1
Worry
"Seren, dito ka lang muna, may pag-uusapan lamang kami ni Father Roman." Wika ni Nanay Cora sa akin habang nag lalakad kami, siguro ay ayaw niyang marining ko ang pag-uusapan nila.
Marahan akong tumango.
"Sige po."
"Madali lamang iyon, huwag kang mag-alala ha?"
"Sige po." Muli kong wika at naramdaman ko ang pag-alis niya.
Kakatapos lamang ng misa ni Father Roman ngayong umaga at tila may pag-uusapan sila ni Nanay Cora kaya isinama niya ako sa pangalawang pasilyo ng simbahan. Hindi ko man nakikita ang paligid ko pero nasisiguro ko na yari ang palapag na ito sa kahoy dahil sa tunog ng tungkod ko habang lumalapat ito sa sahig.
Pinili kong sumakay sa kotse namin kasabay si Mang Kardo kaysa sumakay sa kung ano mang sasakyang dala ni Adam kanina, pinilit ko rin si Nanay Cora na duon na sumakay sa kotse dahil tiyak na mas komportable duon.
I didn't what happened after, sumakay lamang ako sa kotse at nagtagal pa bago kami makaalis dahil tila kinausap ni Nanay Cora ang lalaking iyon.
Dahan dahan akong naglakad sa pasilyo gamit ang tungkod, malinis naman iyon at walang gaanong bagay na nakadisenyo hindi kagaya sa bahay namin na kaliwa at kanan ang mga kabinet.
I am busy walking when I felt someone is behind me, I stopped for a sudden momment. Tumalikod ako ng dahan dahan para maharap siya, naaninag ko ang at nakilatis na lalaki iyon.
"Why are you following me?" Mataray kong tanong at hindi na nagdahan dahan sa pananalita.
I heard him chuckled. "Tinutulungan lamang kita, Serenity." He answered.
I realized who is the man infront of me now, hindi ako maaring magkamali sa boses na iyon. He is Adam, ang lalaki kanina sa bahay.
"I don't need your help."
"Kahit na, gusto ko paring alalayan ka."
"At bakit mo naman gagawin iyon? Hindi ako bulag." Wika ko at nainsulto sa una niyang sinabi.
"Kung ganoon, bakit ka may dalang tungkod?"
I smirked. "Bakit bulag lang ba ang nagdadala ng tungkod?" Sakristo kong tanong.
"Oo."
"I'm telling to you, I am not blind. My vission was just blurred at makakangita pa ako kaya huwag mo akong tratuhin na parang isang bulag."
"Pasensya na Serinity kung nainsulto kita pero ang hangad ko lang ay tulungan ka, huwag mong masamain iyon."
"How did you know my name?"
"Sinabi sa akin ni Father Roman, napakaganda ng pangalan mo."
"Kilala mo si Father Roman?"
"Oo, Serinity. Kilang kilala ko siya dahil dito ako nakatira." Wika niya
"Don't call in that way." Saway ko dahil tanging siya lamang ang tumatawag sa buo kong pangalan.
YOU ARE READING
Scenery From The Moon [COMPLETED]
Teen FictionChain Heart Series #1 After the tragic accident happened to her family, she locked up herself in the chain where she also the key on it. Serenity Savelleno, a 17 years old girl think that she was the loneliest person in the world after she lost her...