Scenery From The Moon [COMPLETED]

06

Chapter 6

Fooled

"Magluluto ako ng marami ngayon, iha dahil pupunta mamaya ang Auntie Tamara mo." Masayang balita ni Nanay Cora sa akin ngayong umaga.

Naramdaman ko ang saya ng marinig sa kanya iyon at hindi maalis sa isipan ko na baka siya pupunta rito ay  para sabihin sa akin na mayroon na akong eye donor at malapit na ulit akong makakita.

I've wait so long and now I am so glad to hear and to know that my waiting time is over. Sa wakas, makakakita na muli ako.

Nagpasiya akong pumunta sa simbahan not only to talk to Father Roman but also to pray and thank God. It's been 2 days since my last visited at nakakahiya na ngayon lang muli ako pupunta na may magandang blessings akong natanggap.

I asked one of the maid here if Adam was downstairs at nagpapasalamat akong wala siya and also I'm praying that he was not at thr church, ayaw ko na muling magkrus ang landas namin. I asked Mang Kardo to ready the car at mabilis akong nag-ayos ng sarili para hindi siya maghintay ng matagal.

I have blissful and pleasurable morning, I can't even wait the tommorow come. Nakangiti kong nilalanghap ang hangin sa labas habang nasa biyahe ako patungo sa simbahan, Mang Kardo was busy listening to his old class music at hinahayaan ko lang siya, sinasabayan niya pa ito kung minsan at kadalasan ay naririnig ko ang pagugauga ng sasakyan at kung nakakkita lang ako tiyak na mapapanood ko pa siyang sumasayaw.

I didn't brother his sassy party even the music is too loud, he's happy and I shouldn't ruin it. Masaya rin ako kaya dapat gumawa rin ako ng sarili kong pagsasaya ng hindi pakikialaman ng iba.

I heard the car stopped and my heart beat fast, naramdaman ko ang kaba ko at nawala ang saya ko sandali. Thinking that I may encounter Adam here made me feel a bit scared. Narinig ko ang pagbukas ni Mang Kardo sa pinto sa tabi ko at ang pag-alalay niya sa akin palabas. I sighed, why would I scared to encounter him? As if he will do something rude or wrong to me.

Relax, Seren.

"Napaka gandang balita nga niyan, Seren." Father Ramon commented aftet he heard my good news.

Hindi pa kami nakakapasok sa simbahan ng marinig ko ang bati niya at agad siyang nagtanong sa ngiting agad kong iginawad sa kanya ng marinig siya sa malapit.

"I was truly blessed this morning, Father."

"Kaya ka ba narito para sabihin sa akin iyan o may iba pa?" He asked at may kaunting malisya na hindi ko maintindihan ang narinig ko sa tono niya.

"O-ofcourse, Father. Ano naman pong ipupunta ko p-pa rito na i-iba." Nauutal kong wika.

"Oo nga naman, haha. Pasensya na iha."

Tipid akong ngumiti bilang tugon ko.

"Siya nga pala, gusto mo bang pumasok sa loob ng simbahan?"

"Yeah, I want to thank God.."

"Sige iha, hayaan mong samahan ka ni Adam sa loob." Wika ni Father Roman na ikinagulat ko.

Adam?

He's here? Nasa harap ko?

Naramdaman ko ang panlalambot ng tuhod ko at mabuti nalang nakahawak sa akin si Mang Kardo at  may hawak akong tungkod dahil kung wala ay tiyak na matutumba ako.

"Adam, samahan mo na si Seren." Utos ni Father Roman.

"Sige po, Father." Malalim niyang wika.

Bumilis ang tibok ng puso ko ng marinig muli ang boses niya. Shit. Napalitan ang nag-aalalay sa akin at hindi na ako magugulat kung si Adam iyon. Damn! Why I feel like I'm meltinh just because of his touch!