Ateşli Mutfak |ASKIDA|

Kıskançlık Krizleri (15.Bölüm)

Keyifli okumalar...

Alaz ve İrem kafeden kalktıktan sonra direkt Alaz'ın evine geldiler. Alaz bir yandan İrem'in yüzünü inceleyip sinir seviyesini ölçerken, bir yandan da kapıyı açmakla meşguldü.

"İrem biraz daha kapıya öyle bakarsan kendiliğinden açılacak."

"Nasıl bakıyorum?"

"Gözlerinle bir demiri bile eritebilirsin şu anda. Tamam hoşuma gitmedi değil, böyle daha da seksi görünüyorsun ama sakin sevgilim."

"Sen artık açacak mısın şu kapıyı? Ağaç olduk burada." İrem hızla konuyu değiştirip geçiştirmeye çalışıyordu.

"Sinirim geçene kadar dokunma, yakarım diyorsun. Ben aldım mesajımı." Alaz kapıyı açıp, geri çekildi ve eli ile kibarca gir işareti yaptı. İrem de gülümseyip içeriye girdi.

"Alaz hele şükür gelebild- Şey ben tek gelirsin diye düşünmüştüm." Juliet gülümserken bir anda ek bir kişi daha beklemediği için yüzü düşmüştü.

"Yok canım davetsiz misafirlere alışık bu ev. Bende eksik kalmayayım dedim. Değil mi hayatım?" İrem, tek kaşını kaldırıp ima ile Alaz'a yöneltti bakışlarını. Alaz ise ellerini yukarıya kaldırıp;

"İrem öyle diyorsa öyledir ben teslim oluyorum. Şimdi müsaadenizle gidip duşa girmek istiyorum." Alaz, hızla üst kata, odasına çıkmaya başladı. İrem arkasından sinirle karışık gülerken kızın sesi ile ona döndü.

"Şey... Alaz tanıştırmadı madem biz tanışalım. Ben Juliet, Alaz'ın kuzeniyim." Kız nazikçe ama dik duruşu ile elini uzattı.

"İrem bende. Alaz'ın kız arkadaşı oluyorum." İrem de karşılık olarak elini uzatıp tanışmayı noktalandırdı.

"Ben bahçede iki kadeh bir şeyler içiyordum. Eşlik etmek ister misin?"

"Edelim bakalım. Hem tanışmış oluruz. Malum kalıcıymışsın galiba. Bu daha çok görüşeceğiz anlamına geliyor."

"Evet öyle olacak artık. Geçelim hadi." Kız, İrem'i önden geçirip arkasından takip etti. İlerlerken de gözlerini devirmeyi ihmal etmedi tabii ki.

|~~~~~|

İrem ve Juliet oturmuş içkilerini yudumlarken, Alaz da yanlarına indi.

"Kızlar bakıyorum kaynaşmışsınız." Alaz eline aldığı saç havlusu ile saçlarını kurularken İrem'i yanağından öpüp tekli bahçe koltuğuna oturdu.

"Evet Alaz. Çok tatlı kızmış İrem."

"Dikkat ette şeker komasına girme." İrem sessizce lafını sokarken sadece Alaz farkına varıp gülmeye başlamıştı.

"Öyledir ama tersine denk gelmeni istemem. Hiç acımaz canına okur bu tatlılığı mumla arayabilirsin." Alaz da bir yandan alttan alta mesaj verip çizgisini belirtiyordu.

"Canım neden ters olalım ki? Gayet iyi anlaşırız bence. Değil mi İrem?" İrem, canım hitabını duyunca tek kaşını kaldırıp sabır dilemişti. Hemen ardından kendine yöneltilen soruya dikkat kesildi.

"Tabi canım. Neden olalım ki? Sevgilimin kız kardeşi gibisin ne de olsa." İrem ise lafını istediği gibi gönderip büyük bir keyifle şarabını yudumladı. Juliet ise bunu duyunca yüzü düşmüş ve elindeki kadeh ile oyalanmaya başlamıştı.

"Hanımlar acıktık mı?" Alaz ortamdaki gergin havayı yok etmek için ayaklandı.

"Biraz acıkmış olabiliriz. Ama şu an cidden mutfağa girecek halim yok." İrem koltuğa iyice sinip yanıtladı genç adamı.