Şaka (21.Bölüm)

1.8K 168 28
                                    

Keyifli Okumalar...

Bunu kabul edemem İrem... Kusura bakma..." Dedi ve belimde olan kolları gevşemeye başladı. Ne yani? Her şeyi kabul edeceğini söyleyen adam şimdi vaz mı geçmişti?...

|~~~~~|

"İrem girebilir miyim?" Leyla kapıyı tıklatıp sessizce seslenmişti. Girmesini söyledikten sonra pusuda bekliyormuş gibi aniden girip yanıma oturdu. Önce ses çıkarmadan yüzümü inceleyip ardından dayanamamış olacak ki söze girdi.

Sabahtan beri dedikodu yapamayınca çatlamıştı. "Kızım bu Eren'in derdi ne? Ve Juliet ile ne alakası var ya?"

"Ne bileyim ben? Bende ilk kez seninle gördüm. Hala şaşkınım bende vaziyete." Deyip elimdeki telefonu şarja takmak için ayaklandım.

"Bu bir dolaplar çeviriyor olmasın? Hiii... aklıma gelen başıma gelmesin sakın. Gerçi enişte izin vermez ama..." Kendi kendine ayaklanıp bir yandan tırnağını dişleyerek söyleniyordu. Son söylediği ile sinirlerimi zıplatmıştı ama...

"Enişte deme bana!"

Bağırmamdan ve ciddi yüz ifademden korkup, "Sakin ol şampiyon! Noldu yine size?" Diyerek iki adım geri gitti.

"Biz beyefendi ile birlikte olabilmek için kırk takla atıp, böyle ciddi bir konuyu sanal ortamdan dedemiz ile paylaşalım, o kalksın çocuk oyuncağına çevirsin! Sende kalkıp enişte diyorsun! Yok bundan sonra enişte falan!"

"Sinire bak sinire... Naptı da bu kadar sinir etti bu eniş..." Gözlerimi büyütüp tehditkarca bakış attıktan sonra, "Aman Alaz beyefendi hazretleri diyecektim." Diyerek gözlerini devirdi.

Daha fazla suskun kalmayacağını bilerek yanına oturup olan biteni anlatmaya başladım. Ben kadar o da şaşırmıştı... Konuşmamız telefonumun çalması ile son buldu.

|~~~~~|

"Niye sırıtıyorsun abicim sen? Somon canlanıp fıkra mı anlatmaya başladı yoksa?" Serdar yaptığı tatlıya son dokunuşlarını yaparken yanıma gelip bulaşmaya çalışıyordu.

"Sorma ya, bir de hamsi olsa da karadeniz fıkrası anlatsak diyordu hem de."

"Dondurucudan bir koşu getirsin çocuklar." Deyince yandan bakıp gülüşünü soldurdum.

"Sana da şaka yapılmıyor ya. Bir dakika, kaşına noldu lan senin?" Elimi refleksle kaşıma götürünce gülümsedim.

"Şiddetli geçimlilik diyelim." Söylediğime gülüp söze devam etti.

"Ha şimdi anlaşıldı... Günlük geyiğimizi yaptığımıza göre asıl noldu onu anlat. Haberler iyi galiba?"

"İyi olmasına iyi... Ama ben kötüye gitmesini sağlamış olabilirim."

"Acaba naptın da sinirlendirdin yine kızı? Dökül abisi tek tek cımbızla alıyoruz ağzından lafı." Deyince gülümseyip olanları kafamda canlandırıp anlatmaya başladım.

"Kabul edemem derken Alaz?" Genç kız hızla ayağa kalkıp hala ciddiyetle bakan adama döndü.

"Basbaya kabul edemem işte."

Ateşli Mutfak |ASKIDA|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin