𝓥𝓻𝓲𝓳𝓮 𝓣𝓻𝓪𝓹✔

Hoofdstuk 2

Het was zaterdagmiddag en Isis was net klaar met het apartement schoonmaken. Uit volle borst zong ze mee met de radio waarop All Of Me te horen was. Luidkeels zong het meisje mee terwijl ze de dweil door de keuken haalde. De meiden hadden afgesproken wie wanneer ging schoonmaken en nu was het Isis haar beurt.

Cause all of me, loves all of you

Love your curves and all your edges
All your perfect imperfections

Give your all to me, I'll give my all to you

You're my end and my beginning

Even when I lose I'm winning
Cause I give you all of me

And you give me all of you, give me all of you, oh

"Ja of niet." grinnikend stond Michelle in de deur opening met haar telefoon in de aanslag. "Wat heb je gedaan, Mich?" vroeg Isis en keek met gespleten ogen haar vriendin aan. "Daar kom je snel genoeg achter." zei Michelle plagend en Isis zuchtte. "Als je een filmpje hebt gemaakt, wil ik graag dat je het weer verwijdert."

Michelle had net de weekend boodschappen in huis gehaald en samen ruimden ze die op. Nadat dat gedaan was, kreeg ze een appje van Amber.

Amber de Jong

Zullen we iets drinken in de stad? Ik trakteer! Bij Loetje?

Isis de Wit

Ja is goed! 15:00?

Amber de Jong

Tuurlijk, zie je daar

Isis stond op en besloot gelijk te gaan. Ze had verder toch niets meer te doen. En op de fiets was het toch iets anders door de stad dan met de auto. Je moest overal tussen door en alleen daarmee al was je een kwartier bezig.

Een half uur later kwam Isis aan bij Loetje in de Zuid-As. Isis zette haar fiets op slot en liep naar binnen. Amber zei dat ze iets later kwam en had door gegeven wat ze wilde. Isis liep naar de balie en bestelde de gewenste drankjes.

Isis had in haar ooghoeken een vrij plaatsje gezien en liep er heen. Ineens knalde er een jongen vol tegen haar aan. "Sorry sorry, het spijt me echt heel erg!" zei hij en hielp Isis overeind. Er zat een vlek op haar witte shirt. "Sorry." zei hij nogmaals en keek haar aan.

"Geeft niks joh, ik keek ook niet uit!" stelde Isis hem gerust. "Je krijgt een nieuw shirt van me, belooft." zei hij. "Ben je gek? Dat hoeft echt niet." zei ze meteen. "Jawel. Ik heb jouw shirt vies gemaakt dus je krijgt een nieuwe." zei hij.

Isis merkte dat ze er maar beter niet tegenin kon gaan en legde zich er bij neer. "Hoe heet je eigenlijk?" vroeg de jongen aan haar. "Isis, Isis de Wit." ze stak haar hand uit. "Carel, Carel Eiting." glimlachtte hij. Isis merkte zijn starende blik op en fronste haar wenkbrauwen.

"Is er iets?" vroeg ze een tikkeltje onzeker. Carel leek op te schrikken maar schudde zijn hoofd. "Nee hoor." zei hij en Isis knikte. "Mag ik je nummer? Dan kunnen we afspreken om een nieuw shirt voor je te halen." veranderde Carel van onderwerp.

"Oh... Ik dacht dat dat een grapje was." stamelde Isis. "Ik was serieus." grinnikte Carel en ze werd een beetje rood. Snel gaf Isis haar telefoon aan Carel. Hij zette haar nummer in Isis' telefoon en gaf hem netjes terug. 'Dank je wel." zei ze. "Geen probleem." lachtte Carel. Nu pas zag Isis dat hij bruine ogen had. "Ik eh, spreek je wel weer." zei ze zacht. Isis merkte ook dat Carel naar haar keek, alweer.

"Ja, natuurlijk." Carel leek op te schrikken uit zijn trance. Hij glimlachtte nog naar haar maar liep toen snel weg.

"WAT?!" gilde Amber zowat door de hele zaak. "St niet zo hard man!"
siste Isis lachend. Amber had een grote grijns op haar gezicht. "Hoe zei je dat hij heette?" vroeg ze. "Carel Eiting ofzo iets. Hoezo?" vroeg Isis. "Dat is een teamgenoot van mijn broer. Wauw." zei Amber verbaast.

"Ze voetballen allebei bij Ajax." Isis haar mond zakte een beetje open en deed hem toen snel weer dicht. "Dus ik heb blijkbaar het nummer van een voetballer?" bracht ze uit. "Jup!" zei Amber, vrolijk terwijl Isis verward naar haar keek.

"Wie is jouw broer dan?" vroeg Isis. Ze was niet zo'n persoon die diehard voetbal fan was, ze hield zich er niet zo veel mee bezig. "Frenkie de Jong." vertelde Amber trots. "Dat is best wel gaaf." zei Isis en Amber knikte.

"Alleen soms wordt je er wel een beetje gek van. Al die fans." Isis knikte begrijpend. "Dat snap ik ja. Maak je geen zorgen, ik ben geen voetbal fan." stelde Isis haar gerust en Amber moest lachen. "Oh ja? Misschien gaat daar nu wel verandering in komen. Je hebt het nummer van een bekende voetballer!" zei ze grinnikend.

"Nou ik denk het niet." ging Isis er tegenin. "Dat heet nou karma." en allebei moesten ze erom lachen.