"Mevrouw de Wit." de universiteit was al een paar dagen aan de gang en Isis schrok op uit haar gedachten. Meneer de Haas stond voor haar. Ze hadden net college gehad van hem. "Gaat het wel? Je lijkt afwezig." zei hij en keek bezorgd naar Isis. "Nee hoor, er is niets. Maakt u zich maar geen zorgen." Isis herpakte zich snel. Meneer de Haas knikte en liep weer verder.
Amber en Isis zaten te eten in de enorme kantine van de uni. "Heb je een zwaar weekend gehad?" gniffelde Amber. "Nee hoor!" zei Isis, misschien iets te snel. De hele tijd zat ze aan afgelopen zondag te denken. Het was nu al een paar dagen geleden en ze had nog niets van Carel gehoord. Dat vond Isis jammer want het was een leuke jongen.
"Vertel op." Amber keek haar grijnzend aan. "Ik uh, heb afgelopen zondag met Carel afgesproken om naar de stad te gaan." zei Isis en keek naar haar handen. "Aaagh! Wat schattig. En hoe was het?!" kirde Amber. Isis gaf een pets op haar arm en Amber moest lachen. Isis vertelde Amber over haar dag met Carel.
"Wat leuk! Hij ziet je echt zitten, meid." zei Amber glunderend. "Ik bedoel. Carel gaat niet vaak met meisjes om. Eigenlijk helemaal niet!" ratelde Amber aan een stuk door. "Ho ho, wat bedoel je allemaal?" vroeg Isis. "Wie zit wie zitten?" hoorden ze ineens voor dat Amber haar mond kon openen.
Isis draaide zich om en zag Shirley en haar mee lopers staan. Bah, daar had ze al helemaal geen zin in. Het waren allemaal barbiepoppen. "Dat gaat jou helemaal niets aan." snauwde Amber. "Mond dicht, de Jong, ik vroeg het niet aan jou!" sneerde Shirley en gooide haar wit geblondeerde haar naar achteren.
"Dat is iets tussen mij en Amber." zei Isis koeltjes tegen Shirley. Ze kwam ook nooit van haar oude buurmeisje af. "Wacht maar. Ik kom achter alles, de Wit." zei Shirley en liep weer weg. "Ugh, wat een wijf." verzuchtte Amher. "Vertel mij wat." mompelde Isis.
Het maakte Isis een klein beetje bang. Shirley kwam letterlijk achter alles van iedereen. Hoe ze het deed, wist niemand. Maar wat als ze achter de afspraak van Isis en Carel kwam? Vanaf de eerste dag merkte Isis dat Shirley de grootste bitch was van hun opleiding.
"Laten we maar naar college gaan." zei Isis en sprong op. Amber volgde haar voorbeeld en de twee meiden ruimden hun dienbladen op. "Heb je zin om vanmiddag mee te gaan naar de training van mijn broer? We zijn twaalf uur klaar. Dan kun je Carel ook weer zien." voegde Amber eraan toe.
"We moeten ook nog leren."zei Isis bedenkelijk. "Ik beloof je dat we niet lang blijven." zei ze. "Okee." zuchtte Isis en Amber juichte. "Dan ga je de anderen ook eindelijk ontmoeten."
Isis was blij dat Amber was opgehouden over Carel. Amber was misschien een beetje te enthousiast. Isis kende die jongen pas een paar dagen
Hoe kon hij haar nou al leuk vinden? Waarschijnlijk had Carel allang een vriendin net zoals al die andere voetballers. Daar was hij natuurlijk veel te leuk voor."Hoe ver is het fietsen?" vroeg Isis een paar uur later terwijl ze net klaar waren met hun laatste college. "Twintig minuten." zei Amber en Isis knikte. Isis vond fietsen niet erg. Je zag enorm veel van de stad en je bewoog ook nog eens.
Twintig minuten latet kwamen de meiden aan bij het sportcomplex aan van Ajax. Isis zag dat de parkeerplaats vol stond met mooie auto's van de spelers. Al snel spotte ze de matgrijze Mercedes van Carel er tussen. Isis volgde Amber omdat ze de weg niet kende. Dit was haar eerste keer op de club.
"Oh ja, let niet te veel op de opmerkingen van de jongens. Ze zijn een beetje raar." lachte Amber en Isis knikte. Wat ongemakkelijk liep ze achter Amber aan het hek door. Ze zag de spelers heen en weer rennen over het veld. Een helft had oranje hesjes aan en de andere helft niet.
"Amber!" een van de spelers kreeg haar als eerst in de gaten. "Frenkie!" zei Amber enthousiast en de blonde jongen gaf haar een grote knuffel. Isis voelde zich wat ongemakkelijk. Iedereen kende elkaar. Ze zag Carel geconcentreerd rond rennen wat er grappig uit zag. Hij had nog niets door.
"En wie heb je mee genomen?" vroeg Frenkie en richtte zich op Isis. "Ik ben Isis." zei ze zacht en Davy gaf haar een hand.
"Frenkie de Jong.. Aangenaam, middenvelder en aanvoerder van dit stelletje ongeregeld hier." zei Frenkie en Isis moest een beetje lachen.
"Ik zie een nieuw gezicht. Ik ben Matthijs de Ligt." zei een andere donkerblonde jongen, die als eerst aan kwam lopen en sloeg een arm rond Amber haar schouders. "Ik ben Isis." zei ze nogmaals en schudde zijn hand. De trainer floot af, wat betekende dat het afgelopen was. Ze zag dat de rest van de spelers hun kant op kwamen en werd een beetje zenuwachtig.
Hoe zou Carel reageren?
JE LEEST
𝓥𝓻𝓲𝓳𝓮 𝓣𝓻𝓪𝓹✔
FanfictionIsis en haar familie kennen de Eitings al vanaf dat Isis klein was. Vroeger speelde ze altijd met Carel. Naarmate ze groter werden gaan ze beiden hun eigen weg. Wanneer Isis Carel opnieuw ontmoet is het anders. Waarom is nu opeens alles anders dan v...