Hoofdstuk 10

1.4K 32 3
                                    

a/n:

YES! 🎉🙌

We hebben de 1K gehaald met dit boek! Daarnaast is dit verhaal #2 in de Amsterdam catogerie. En we zijn pas bij het 10de hoofdstuk!

Dank jullie wel allemaal😘

xxxxxx

Isis liep het huis van Lasse binnen. Ergens had het gesprek met de meiden haar wel opgelucht. Dat ze haar gevoelens kwijt kon. En het waren een stel aardige meiden. Isis liep de woonkamer aan achter Krista, Lisanne en Anna.

De wedstrijd stond precies op het punt te beginnen. De jongens hadden al hun gezichten zowat in het scherm gedrukt. "Sukkels." zuchtte Lisanne lachend. "Wat zei je?" vroeg Kaj dreigend en kwam op haar af gelopen. "Niks!" zei Lisanne snel. Ze gilde toen Kaj haar op tilde boven zijn schouders.

"Kaj alsjeblieft. Weet je wel hoe hoog dit is." jammerde Lisanne en Kaj moest alleen maar lachen terwijl Krista en Kasper alleen maar toe keken. Het was duidelijk dat Kaj en Lisanne voor elkaar gemaakt waren.

"Kunnen jullie stiller zijn." zei Justin vanaf de bank. "Nee." kaatste Lisanne terug en rolde haar ogen. Isis keek naar de rest en Carel klopte uitnodigend naast zich. Ze glimlachtte en liep naar hem toe. "Bedankt" zei ze zacht. "Geen probleem." antwoordde Carel, ook glimlachend.

"Gaan we een wedje maken?" vroeg Noa Lang. "Waarop" zei Justin en Noa had zijn aandacht. "We draaien een flesje rond. En waarbij de fles stopt, diegene moet de wed doen." vertelde Noa.

De rest stemde in en Isis zuchtte. Dat was dus de meerderheid. Matthijs pakte een bierflesje en draaide die rond. Hij kwam dichter en dichterbij. Isis bleef hopen dat het flesje niet bij haar uit kwam en deed haar ogen dicht.

Toen ze haar ogen open deed, zag ze dat het flesje inderdaad bij haar beland was. Waarom nou altijd bij haar? Isis zuchtte hardop. "Succes meid." fluisterde Amber. "Dankje, zal ik nodig hebben." zei Isis en Amber schoot in de lach.

"Oke Isis. Als Barca wint en Real verliest. Met een winnend goal van Messi, moet jij..." Kaj bleef even stil en Justin fluisterde wat in zijn oor. Kaj schoot in de lach. "Carel een kus geven." vervolgde hij. Isis hoorde overal oh's en ah's. "Dit gaat sowieso gebeuren. Ga jezelf lekker zoenen." snauwde Isis. Ze sprong op, snelde langs Carel de kamer uit naar buiten. Buiten haalde ze even diep adem en ademde weer uit. "Isis?" vroeg een stem en ze keek op. Het was Carel.

"Mag ik naast je komen zitten?" vroeg hij en schoof met een voet over de grond. "Natuurlijk." reageerde Isis ongemakkelijk en Carel nam naast naar plaats op het lage muurtje. Isis keek rond. Lasse had best een grote tuin voor middenin een woonwijk. Er lag nog wat speelgoed op de grond van zijn zoontje.

"Isis." begon Carel. "Was jij er bij? Toen ze dit verzonnen?" vroeg ze en keek voor zich uit. "Ja maar..." begon hij. "Dan had je er toch iets van kunnen zeggen?" zei Isis gefrustreerd. "Ik dacht dat ze het niet serieus meenden. Ze deden er nogal lacherig over." Isis keek naar Carel. Hij zei het zo rustig en serieus dat ze hem geloofde.

"Kaj komt hier niet zomaar vanaf." zei Carel en leek boos. "Doe nou maar niet, het is gebeurt. En daarbij wil ik niet dat jullie ruzie krijgen om zoiets. " antwoordde Isis. "Hey, maak je niet druk oke?" vroeg Carel lief en ze knikte.

"Moet je niet naar de wedstrijd kijken?" vroeg Isis en gebaarde naar binnen. De rest volgde geconcentreerd hoe Barcelonaopnieuw de bal veroverde. "Neh, zit hier liever met jou." knipoogde Carel. Isis werdt langzaam rood. Flirtte hij nou met haar? Had Amber dan toch gelijk?

Ze staarden elkaar aan. Isis bestudeerde Carel zijn bruine ogen. Ze waren echt mooi. "Jullie moeten toch altijd iedere voetbal wedstrijd kijken?" vroeg ze verbaast. "Kan me niets schelen. Ik moet helemaal niks." fluisterde Carel en wreef voorzichtig met zijn duim over haar wang.

Isis hield haar adem in. Automatisch brachten ze hun gezichten naar elkaar toe. Carels lippen waren nu enkele centimeters van de hare verwijdert. Haar bloed racede als een gek door haar aderen. Weer dacht ze aan het idee dat hij waarschijnlijk al een vriendin had.

"Heb je geen vriendin?" vroeg Isis voorzichtig. "Nee." fluisterde Carel terug en drukte zijn lippen vervolgens op die van haar. Zijn arm gleed om haar middel en Carel trok Isis tegen zich aan. Ze genoot van zijn zachte perfecte lippen. Er zaten geen barsten en velletjes op. Ze waren zo zacht.

Na een paar minuten trok Isis zich terug. Het begon ongemakkelijk te worden. Ze zeiden niks en Isis legde haar hoofd op Carel zijn schouder. Samen genoten ze van de stilte en het mooie weer.

Het begon donkerder te worden. "Ga je weer mee naar binnen?" vroeg Carel lief aan haar. Isis knikte en merkte dat het fris begon te worden. De adrenaline van de kus schoot nog steeds door haar heen. Was dit allemaal wel echt gebeurd?

Ze had net gezoend. En niet met zomaar iemand. Met Carel. Carel Eiting van Ajax. Dat maakte haar niet zoveel uit. Het was Carel, haar vroegere buurjongen - waar ze het altijd goed mee kon vinden.

Was ineens omgeslagen naar dit...

 𝓥𝓻𝓲𝓳𝓮 𝓣𝓻𝓪𝓹✔Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu