𝓥𝓻𝓲𝓳𝓮 𝓣𝓻𝓪𝓹✔

Hoofdstuk 38

"Waar zijn mijn beats?!" riep Isis gestrest door de slaapkamer. "Hier schat." Carel gaf haar beats aan en Isis stopte die in haar koffer. Over een half uur gingen ze richting Schiphol om vervolgens te vliegen naar Californië. Isis was bezig met de laatste spulletjes in haar koffer te doen en maakte hem dicht.

"Nee he, toe nou, klote ding." ze drukte op het deksel. Toen zag ze dat Carel geamusseerd tegen de deurpost aan geleund stond. Kijkend naar haar hoe ze de koffer dicht kreeg. "Kun je het zien?" zei ze knorrig. "Jahoor." grijnsde Carel. Aan haar blik zag hij dat Isis niet in was voor een grapje vanochtend. Het was namelijk ook zeven uur in de ochtend.

"Sorry, ik help je." Carel drukte het deksel voor haar dicht en sloot hem met de rits. "Hoe dan?" reageerde Isis stom verbaast. "Ik heb hier vijf minuten staan drukken en jij krijgt hem wel gewoon dicht." voegde ze eraan toe.

"Omdat ik nou eenmaal sterker ben dan dat jij bent."was Carel zijn antwoord. "Egoïst." gniffelde Isis. Al gauw voelde ze twee armen om haar middel en Carel pakte haar vast. "Wat zei je daar?" fluisterde hij, iets waarvan ze kippenvel kreeg op haar armen.

"Niks hoor!" zei Isis gauw. Ze probeerde weg te komen en draaide zich om. Hierdoor keek ze Carel aan. "Ca, we moeten gaan." begon ze nerveus. "Eerst moet ik dit doen voor dat we gaan." Isis glimlachtte en hij drukte zijn lippen op de hare.

-

"Gate D12!" riep Carel naar Isis, die knikte. Het was overvol op Schiphol en Isis moest oppassen dat ze niet iemand om ver liep tijdens het rennen. Het was maar twintig minuten rijden, maar naarmate ze dichterbij het Amsterdamse vliegveld kwamen, raakten ze in de file. Hierdoor hadden ze iets vertraging gehad.

De vorige avond hadden ze afscheid genomen van de groep en hun families. Isis glimlachtte. Het was een leuk feestje. Iedereen was blij voor hun maar voornamelijk jaloers. Helaas konden ze het niet te laat maken omdat Isis en Carel om zes uur op moesten staan.

Isis rende naar de douane toe samen met Carel. "I'm sorry!" zei ze tegen de bewakers, die hen chagrijnig aan staarden. "It's alright. Lets check your guys stuff." zuchtte eentje en ze gingen door de douane. Toen ze in het vliegtuig kwamen, keek iedereen hen boos aan. Zij waren de reden dat het vliegtuig nog niet kon vertrekken.

"Oeps?" reageerde Isis tegen Carel. Hij grinnikte en trok haar snel mee naar hun plaatsen. "Wil jij bij het raam zitten?" vroeg hij lief. "Wel nee joh, het is jouw plek." ging Isis er tegen in. "Dat maakt mij toch niks uit. Dat zou je onderhand moeten weten Ies." gniffelde Carel en duwde haar zachtjes naar de plek bij het raam.

Ze mochten alleen een tas met handbagage mee nemen het vliegtuig in. Isis had belangrijke dingen erin mee genomen zoals haar mobiel, portomonee, beats, een boek en een tijdschrift. Maar ook wat eten en drinken.

Het vliegtuig begon met taxiën (langzaam rijden) over de startbaan. "Laat Californië maar komen." "Inderdaad." Isis draaide zich om naar Carel. Zijn ogen straalden. "Ik heb er zoveel zin in." reageerde Isis glimlachend.

"Waar wil je allemaal naar toe?" vroeg Carel serieus. "Los Angeles, Hollywood, San Fransisco, Bakersfield.." begon Isis op te noemen en Carel moest lachen. "Ja, nu we er heen gaan, wil ik veel zien ook." gniffelde Isis. "Gelijk heb je." Carel trok haar tegen zich aan zo ver dat kon.

"You're free to walk through the plane." werdt er omgeroepen. Op het kleine tv'tje was te zien dat ze hun gordels af mochten doen. "Eindelijk." zuchtte Isis en deed haar gordel af. Ze vlogen nu boven Amsterdam en Isis maakte wat lucht foto's met haar camera.

Twee uur later, had Isis een film met Carel gekeken, haar playlist van Spotify was twee keer afgespeeld en ze had het tijdschrift uit. Isis gaapte. Ze kwamen pas in het begin van de avond aan en het was nu drie uur.

"Ga maar slapen. Ik maak je wakker als we gaan landen." zei Carel, die Isis door had. Isis knikte, en kroop tegen Carel aan. Hij sloeg een arm om haar. heen en pakte haar hand. Isis voelde haar ogen zwaarder worden en viel als een blok in slaap.