𝓥𝓻𝓲𝓳𝓮 𝓣𝓻𝓪𝓹✔

Hoofdstuk 21

Ik weet dat ik altijd op dinsdag upload. Maar ik ga morgen met een vriendin naar Scheveningen dus ik weet niet of ik altijd bereik heb! Ik heb wel mijn 4G maar dat kost ook best veel geloof ik als je op Wattpad gaat.

Nog een fijn paasweekend en geniet van het mooie weer zo lang het nog kan!

Enjoy xx

Isis stapte van haar fiets af en zette hem op slot voor het apartementen complex waar Frenkie woonde. Vanavond ging de groep uit met een klein clubje van het team. Zoals gewoonlijk was Isis weer veel te laat. Een kwartier geleden moest ze er al zijn.

"Ik ben het, Isis." zei ze door de intercom van Frenkie's apartement. "Jo, kom er aan!" zei hij en even later ging de deur open. "Isis! Dat is even geleden." hij gaf haar een knuffel. "Klopt" lachtte ze en knuffelde hem. "Hoe gaat het?" vroeg Isis. Ze zag Carel kijken maar trok zich er niks van aan.

Carel wist dat ze gewoon vrienden waren geworden en moest dat accepteren. Aan de ene kant vond ze het ook wel schattig.

"Top! Bij Ajax loopt het lekker." zei Frenkie eerlijk. "Dat is fijn om te horen." zei ze. Even zag ze Frenkie zijn blik schieten naar Amber die de keuken uit kwam. "En verder?" onderzoekend keek ze hem aan.

"Oke. Ik vind Amber leuk." zuchtte Frenkie. "Maar ik wil onze vriendschap echt niet verbreken. We zijn al zo lang vrienden." de woordenstroom kwam uit zijn mond. "Frenk, ho, stop." zei Isis streng en verbaast keek Frenkie haar aan. Isis moest lachen.

"Het enige wat ik je mee kan geven is: Probeer iets en wie weet." ze knipoogde naar hem en liep verder het apartement in. "Ies!" Matthijs gaf haar een vriendschappelijke knuffel. "Hey Matthijs!" ze glimlachtte. Isis was hele goeie vrienden geworden met dit clubje.

Een paar minuten later, voelde ze twee armen om haar middel. "Carel!" Isis draaide zich om en keek in zijn bruine ogen. "Hey schat." Carel gaf haar een kus op haar lippen en trok haar tegen zich aan.

"Wat moest je bij Frenkie?" vroeg Carel even later. "Ik heb je beste vriend liefdes advies gegeven. Meer niet." stelde Isis haar vriend gerust. Carel ontspande zich weer en werd een beetje rood. "Sorry." fluisterde hij.

"Maakt niks uit. Was je jaloers?" vroeg Isis grijnzend aan hem. "Neuh."zei Carel nuchter en Isis grinnikte. Wel dus. "Schattig." plaagde ze hem en Carel werd rood. "Nietes." hij porde haar. "Wel." Isis gaf een klein gilletje toen Carel haar begon te kietelen.

"Am, dit gaat toch nooit goed." Amber en Isis waren zich aan het klaar maken boven op Frenkie's kamer. Amber had daar al haar spullen vanmiddag al neer gelegd.

"Jawel. Nu kunnen we juist kijken of het goed gaat." zei Amber. Isis knikte en zuchtte.

"In die club zijn veel mooiere en dunnere meiden." dacht ze hardop. Amber fronste. "Ies, stop. Carel heeft alleen maar oog voor jou. Hij is stapel gek op je!" zei Amber hard en Isis schrok er van. "S-sorry." stotterde ze.

Amber omhelsde haar. "Ik moet sorry zeggen. Zo bedoelde ik het niet. Heb gewoon plezier vanavond met ons oke?" vroeg ze en Isis glimlachtte. "Thanks Am." zei ze een stuk vrolijker. "No problemo."

De twee meiden liepen de trap af. Isis was helemaal klaar voor vanavond. Ze hield niet van jurken dus ze droeg een simpel shirt en een jeans met goeie schoenen om op te lopen. De jongens hadden zo te zien niets aan hun outfits gedaan.

Maar Carel zag er altijd goed uit in wat dan ook.

Voordat Isis weg droomde, plofte ze naast Amber neer. Aangezien de jongens vanwege hun hoge niveau sport niet te veel drank mochten hebben, gingen ze niet voor drinken. In de club kon je muntjes halen dus konden ze toch maar beperkt drinken. Dat was wel een fijner idee voor Isis.

"Hoe laat gaan we?" vroeg Isis aan Amber. "Tien uur. Kwart voor tien klaar staan." deelde ze mee. "Dan hebben we nog drie kwartier." rekende Isis en Amber knikte. Carel trok Isis tegen zich aan en ze kroop tegen hem aan op de bank.

"Jullie zijn echt zulke goals." zuchtte Frenkie en sloeg zijn beide armen om hen heen. "Ga weg Frenk!" Isis gaf een klein gilletje en moest lachen. Frenkie trok een pruillip. "Ik ga al, ik ga al!" lachtte hij en maakte dat hij weg kwam na een blik van de twee.

Na ongeveer drie kwartier gekletst te hebben, stonden de vijf op. Isis zag dat Matthijs zich een beetje loner voelde. Carel had haar hand vast. Amber en Frenkie waren aan het ouwhoeren. Ergens snapte ze het wel.

Isis liet Carels hand los, gaf hem een gerustellende blik en liep naar Matthijs. "Gaat het een beetje?" vroeg Isis bezorgt. Matthijs zuchtte. "Ja dat wel. Maar..." "Je mist Senna." maakte Isis zijn zin af. Matthijs werd rood. "Ja. Ik gun jullie alle geluk van de wereld. Daar niet van..." zei hij.

"Ik snap het." knikte ze. "Komt Senna vanavond?" vroeg Isis. "Jup." Matthijs zijn ogen lichtte op en het was schattig om te zien. Ze moest Amber spreken vanavond over Senna en Matthijs. "Het komt goed Mats." zei ze en dankbaar keek hij haar aan.