~Κεφάλαιο 1ο~

396 27 0
                                    

Το επόμενο πρωί

Νιώθω κάτι φουσκωτό να πέφτει στο κεφάλι μου και αμέσως πετάγομαι από το κρεβάτι.

Μία φορά είπα να κοιμηθώ σαν άνθρωπος και εγώ!!

Κοιτάω δεξιά αριστερά μέχρι που το βλέμμα μου σταματάει στον Άρη που κάθεται στο κρεβάτι και γελάει σαν φώκια, χτυπώντας παλαμάκια.

Βουτάω το μαξιλάρι που μου πέταξε και του το ρίχνω πίσω ενώ σηκώνομαι από το κρεβάτι και ανοίγω το κινητό μου για να δω την ώρα.

7.45! Θ΄αργήσω!!

Μ-"Καλά ρε μαλακισμένο γιατί δεν με ξύπνησες;;" αρχίζω να φωνάζω στον Άρη ενώ τρέχω στο μπάνιο

Ίσα ίσα προλαβαίνω να πλυθώ και να βάλω λίγο concealer. Ούτε καν πούδρα!

{...}

Τρέχω στο δωμάτιο και ανοίγω την ντουλάπα προσπαθώντας να βρω τι θα βάλω.

Γαμω μυαλό δούλεψε!!

Καταλήγω σε μία μαύρη κοντή μπλούζα, ένα σορτσάκι τζιν με σκισιματα, δένω στην μέση ένα καρό πουκάμισο και από κάτω τα σταράκια.

Καταλήγω σε μία μαύρη κοντή μπλούζα, ένα σορτσάκι τζιν με σκισιματα, δένω στην μέση ένα καρό πουκάμισο και από κάτω τα σταράκια

Oups ! Cette image n'est pas conforme à nos directives de contenu. Afin de continuer la publication, veuillez la retirer ou mettre en ligne une autre image.

Παίρνω την τσάντα μου, κινητό και κλειδιά και κατεβαίνω στο χολ.

Χαιρετάω τους γονείς μου, βγαίνω έξω από το σπίτι και ξεκινάω τον ιδιωτικό μου μαραθώνιο. Γιουπιιι #not

Σε όλη τη διαδρομή σκεφτόμουν τον Αθανασίου. Η στάση του απέναντί μου χθες ήταν απαράδεκτη και ανωριμη για την ηλικία του θα λεγα...

Σήκωνα συνέχεια το χέρι μου να πω την απάντηση και έκανε πως δεν με έβλεπε. Ούτε καν με κοίταξε σε όλη την ώρα του μαθήματος. Αόρατη τελείως!

Ούτε τον μανδυα του χάρι του πόττερ να φόραγα τέτοιο γράψιμο δηλαδή...

Φτάνω επιτέλους στα mikel αλλά τα παιδιά άφαντα. Κοιτάω την ώρα...

8.00!

Μάλλον θα βαρέθηκαν να περιμένουν και θα έφυγαν. Και με το δίκιο του δηλαδή...

Τα ετερώνυμα έλκονται #KAWG2019Où les histoires vivent. Découvrez maintenant