My Step Brother

Κεφάλαιο 22

«Άρη Άρη σήκω μας πήρε ο ύπνος»
«Αφροδίτη ξύπνα» ακούστηκε η φωνή της μαμάς της.
«Τι έγινε ρε μωρό μου;»
«Η μάνα μου»
«Τι;»είπε και πετάχτηκε από το κρεβάτι. «Τι κάνουμε;»
«Κρύψου» είπε και πριν προλάβει εκείνος να κρυφτεί μπήκε η Ελένη στο δωμάτιο.
«Άρη μου... εδώ είσαι;» Τον ρώτησε.
«Ναι.... Έμ σε άκουσα που της φώναζες να ξυπνήσει και ήρθα να την ξυπνήσω εγώ αφού δεν σηκώνονταν... μην αργήσουμε κιόλας»
«Καλά έκανες αγόρι μου.... άντε σηκω αγάπη μου θα αργήσετε» είπε και βγήκε από το δωμάτιο.
«Είσαι καλός στις δικαιολογίες»
«Σε έσωσα πάλι»
«Καλά φύγε τώρα να ντυθώ γιατί όντως θα αργήσουμε» του είπε και αυτός υπάκουσε..
Όταν έφτασαν στο σχολείο δεν ήθελε να ανοίξει την πόρτα και να κατέβει από το αυτοκίνητο... Θα ήταν πολύ δύσκολο αυτό που έπρεπε κα κάνει...
«Συμβαίνει κάτι;» Την ρώτησε.
«Μπα τίποτα»
«Δεν μπορείς να μου πεις ψέματα»
«Βασικά μπορώ... αλλά αυτή την στιγμή δεν μου βγαίνει»
«Μόνο μην μου πεις ότι σκέφτεσαι τον.....»
«Μην συνεχίσεις... ναι αυτόν σκέφτομαι»
«Ααα και το λες έτσι;»
«Άρη... Σταματα... εγώ τώρα πρέπει να του πω ότι θέλω κάποιον άλλον και δεν είναι μόνο αυτό... είναι ο αδερφός της καλύτερης μου φίλης»
«Και λοιπόν; Τι νόμιζαν δηλαδή ρε Αφροδίτη ότι θα τον παντρευτείς κιόλας;»
«Έλα μωρε αγάπη μου τώρα... νταξει άμα σε πειράζει τόσο να μιλάω για αυτόν λέω καλύτερα να μην του το πω έτσι... για να με αγγίζει και αυτός... να με φιλάει.. ξέρεις να είμαι και δίκη του»
«Αφροδίτη.... μην παίζεις μαζί μου»
«Γιατί τι θα μου κανεις;»
«Θα σου πω ιδιαιτέρως στο σπίτι» της είπε πονηρά στο αυτί και εκείνη του έδωσε ένα φιλί στο μάγουλο.
Μην τους πάρει και κανένα μάτι.
«Πάω... έλα να με πάρεις μετά»
«Να σε φέρει ο Παναγιώτης»
«Καλά ότι πεις»
«Θα σε περιμένω εδώ» της είπε καθώς εκείνη έμπαινε στο σχολείο.
«Μωρό μου» είπε ο Παναγιώτης όταν την είδε.
«Θέλω να μιλήσουμε μετά»
«Κοιτα να είναι για...»
«Μετά... μόλις σχολιάσουμε»
«Βασικά δεν έχουμε μάθημα τώρα.. Ο Ευστάθιου είναι ακόμα άρρωστος»
«Αααα οκ ... τότε ας τα πούμε τώρα»
«Τρέχει κάτι;»
«Όχι ... βασικά ναι»
«Πες που»
«Κοιτα... εμμ όλο αυτό που έχουμε είναι παρα πολύ όμορφο και...»
«Αφροδίτη προσπαθείς να με χωρίσεις γιατί αν κανεις αυτό δεν το έχεις καθόλου» είπε γελώντας.
Μα πως μπορεί να γελάει μια τέτοια στιγμή;
«Δεν το έχω ξανά κάνει»
«Ο Άρης;»
«Ο Άρης τι;»
«Τον θες»
«Εεεε;»
«Κοιτα φαίνεται... δεν τον κοιτάς όπως εμένα»
«Κοιτα συγγνώμη δεν το είχα υπολογίσει όλο αυτό»
«Αγάπη μου... καμία σχέση δεν κρατά για πάντα στην ηλικία μας... Τουλάχιστον ελπίζω με τον Άρη να κρατήσει...γιατί έχω δει και εκείνον πως σε κοιτάει»
«Και εμείς;»
«Σαν φίλοι δεν αρχίσαμε; Σαν φίλοι θα καταλήξουμε» είπε και την αγκάλιασε.
«Θέλω να είσαι ευτυχισμένη»
«Και εγώ αυτό θέλω για εσένα... Σου αξίζει»
«Συγγνώμη εεε»
«Θα αργήσω να σε συγχωρεσω αλλά θα το ξεπεράσω» της είπε γελώντας. Και πήγαν εκεί που ήταν και τα αλλα παιδιά.
Στο σχόλασμα ο Άρης την περίμενε έξω. Χαιρέτησε τα παιδιά και μπήκε στο αυτοκίνητο. Ήταν επιτέλους Παρασκευή.
«Γειαα» του είπε όταν μπήκε.
«Όλα καλα;»
«Όχι... Άρη θέλω να σου πω»
«Πειράζει που εγώ δεν θέλω να ακούσω;»
«Θα ακούσεις.... προσπάθησα να μιλήσω στον Παναγιώτη αλλά... αλλά δεν μπορεσα... νομίζω ότι όντως τον αγαπάω και δεν θέλω να τον χάσω» είπε με πολύ σοβαρότητα.
«Μου κανεις πλάκα τώρα Αφροδίτη;»
«Βασικά ναι....  ψαράκι» του είπε γελώντας.
«Θα τα πούμε στο σπίτι εμείς οι δυο»
«Ανυπομονώ»
«Θα περιμένεις πολύ για αυτό»
«Το σπίτι είναι δεκαπέντε λεπτά από εδώ»
«Ποιος σου είπε ότι πάμε σπίτι;»
Δεν της είπε που πάνε... απλά περίμενε να δει που θα σταματήσει....
«Τι κάνουμε εδώ;»
«Διαβάζεις πολύ... δεν έχεις χρόνο και κάποιοι ήθελαν να σε δουν» της είπε και κατέβηκαν από το αυτοκίνητο.
Ήταν στην παλιά τους γειτονιά εκεί που έμεναν πριν ξανά παντρευτεί η μαμα της και εκεί την περίμεναν και οι φίλοι της.
«Τι έκανες;» Του είπε και του χαμογέλασε.
«Όταν είσαι ευτυχισμένη είμαι εγώ» είπε και της έκανε νόημα να πάει στα παιδιά.
Εκείνη πρώτα του έδωσε μια σφιχτή αγκαλιά και μετά προχώρησε προς την αγκαλιά των φίλων της. Της είχαν λείψει πολύ... Νταξει και οι νέοι φίλοι που είχε κάνει ήταν πολύ καλοί αλλά αυτοί δεν ήταν φίλοι ήταν αδέρφια πλέον.... Και ο Άρης.... Ο Άρης ήταν τόσο καλός που τα έβαζε με τον εαυτό της γιατί δεν είχε δει ποτε την καλή του πλευρά.