၂. ဂျပန်တွေရောက်နေတယ်
"ဖိုးလုံးရေ... ဖိုးလုံး"
အပေါ်ထပ်ကိုပြေးတက်လာတဲ့ ခြေသံတဒုန်းဒုန်းနောက်မှာ အသံသြသြက ကပ်ပါလာသည်မို့ ဖတ်လက်စ စာအုပ်ကို နေရာမှတ်ပြီး ပိတ်လိုက်သည်။
"ဖိုးလုံး...."
အခန်းထဲ ဝင်လာတဲ့ အောင်ဒင်က ပြတင်းပေါက်နားက သူ့ကိုမြင်တာနဲ့ အနားကို လေလိုအလျင်နဲ့ ရောက်လာကာ
" ဟိုဘက်ရွာကို ဂျပန်ငပုတွေရောက်နေတယ်တဲ့"
"........."
အောင်ဒင်ပြောတဲ့ ဂျပန်ငပုတွေကို မြို့မှာနေတုန်းကကြားသာကြားဖူးပြီး တခါမှ မမြင်ဖူးပေ။ပြောနေသူအောင်ဒင်သည်လည်း တစ်ခါမှ မမြင်ဖူးတာကြောင့် အလွန်စိတ်လှုပ်ရှားနေဟန်က မျက်နှာတွင်ပေါ်လွင်နေသည်။
ဖိုးလုံးတို့ ရွာဘက်က စစ်ကြောင်းနှင့် အလွတ်ဆုံးလို့ ပြောလို့ရတာကြောင့် ဘယ်ဂျပန်တပ်မှ မှ မလာဖူးပဲလေ..။
"အဲ့တာ .. ငါတို့သွားချောင်းကြည့်ကြမလို့။မင်းကို လာခေါ်တာ.."
အားတက်တရော ပြောရှာတဲ့ အောင်ဒင်က မျက်လုံးတွေပင် အရောင်တဖျတ်ဖျတ်လက်နေသည်။မြို့သားတစ်ပိုင်း ဖိုးလုံးနဲ့ စာရင် တောသားစစ်စစ်ဖြစ်တဲ့ အောင်ဒင်က အသက် ၁၅နှစ်နဲ့မလိုက်အောင် သန်မာ ထွားကြိုင်းသည့်တိုင် အသိဉာဏ်ကတော့ အကြောက်တရားမရှိ၊ ရိုးစင်းလွန်းလှသည်။
"မဖြစ်ဖူး... အစ်ကိုကြီး ပြန်လာရင် ငါ အသတ်ခံရလိမ့်မယ်။ပြီးတော့ ငါကြားဖူးတာ အဲ့ဂျပန်တွေက ဆိုးတယ်တဲ့"
မြို့မှာ နေတဲ့တစ်လျှောက်လုံး ကြားခဲ့ရသည်က လွတ်လပ်ရေးခေါင်းဆောင်တွေနဲ့ ပြန်ပါလာတဲ့ ဂျပန်တွေရဲ့ ဆိုးသတင်းတွေသာ။မျက်နှာဖြူတွေထက် ပိုဆိုးကာ မိန်းမ၊စားစရာ၊ပစ္စည်း ဘာဆိုဘာမှ မရှောင်ပါတဲ့။
"မင်းသာ တွေးကြောက်နေတာပါကွာ။ငါတို့တော့ ဘာမှကို မကြားပေါင်"
အောင်ဒင်က မိုက်ရူးရဲဆန်ဆန် သွားချင်စိတ်သာ ပြင်းပျနေတယ်။ဖိုးလုံးစိတ်ထဲမှသာ သက်ပြင်းလေးလေးချလိုက်မိသည်။
BẠN ĐANG ĐỌC
ဆာယိုနာရာ ( Sayonara)
Viễn tưởng( Z+U ) "ဆာယိုနာရာ"ဆိုတာ ဂ်ပန္လိုအၿပီးအပိုင္ ႏႈတ္ဆက္ျခင္းပါတဲ့။ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္မေတြ႕ၾကရေတာ့မဲ့သူေတြကို ႏႈတ္ဆက္တဲ့စကားေပါ့။ "ဆာယိုနာရာ"ဆိုတာဂျပန်လိုအပြီးအပိုင် နှုတ်ဆက်ခြင်းပါတဲ့။ ဘယ်တော့မှပြန်မတွေ့ကြရတော့မဲ့သူတွေကို နှုတ်ဆက်တဲ့စကားပေါ့။
