၃. သူက ဗမာမဟုတ်ဘူး
"ဂျွတ်.."
"........."
".........."
"..........."
ထွေးရီရဲ့ ခြေဖဝါးပြင်အောက်မှာ ထပ်ပိုင်းကျိုးသွားသော သစ်ကိုင်းခြောက်လေးကို အကုန်လုံးကြောက်ရွံ့စွာငုံ့ကြည့်မိကြတယ်။
"မ မ"
ကြောက်စိတ်ကြောင့် တုန်ယင်လာတဲ့ ထွေးရီက သူ့အမထွေးမြကိုငိုချတော့မလို မျက်နှာနဲ့ ကြည့်ပြီး ခေါ်လိုက်စဉ်မှာပင်
"(ဘယ်သူလဲ?)
"( မလှုပ်နဲ့...ငြိမ်ငြိ်မ်နေ! )
"အားးးးးးး"
နားမလည်တဲ့ ဘာသာစကားနဲ့ ပြောသံတွေနီးလာတာကြောင့် တစ်ယောက်ကိုယ်တစ်ယောက်ပင် မစောင့်တော့ဘဲ သံပြိုင်အော်ပြီး အလုအယက် ထွက်ပြေးမိကြသည်။
"(မိန်းကလေးတွေမလား?ဟားဟား...)
"(ရအောင် ဖမ်း) "
အနောက်က နီးလာတဲ့ ခြေသံတွေကြောင့် ပြေးရင်းနဲ့ ဖိုးလုံး ငိုချချင်လာသည်။ဘယ်လောက်ပဲ သူတို့အပြေးသန်တယ်ဆိုဦးတော့ သန်မာတဲ့ စစ်သားတွေရဲ့ လျင်မြန်တဲ့ ခြေလှမ်းတွေနောက် မိန်းကလေးတွေတစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက်မိကုန်ကြသည်။အောင်ဒင်ကတော့ ဘယ်ဆီပေါက်လို့ ရောက်သွားမှန်းမသိတော့။
အနောက်မှာ ထွေးမြတို့အော်ဟစ်နေတဲ့အသံတွေကြားသော်လဲ
ကိုယ့်အားနှင့် ရင်ဆိုင်မရတာကြောင့် အကူအညီတောင်းရန်သာစိတ်သွင်းပြီး အပြေးနှုန်းကို တစက်မှ မလျော့ဘဲ ဖိုးလုံးဆက်ပြေးနေမိသည်။
အန္တရာယ်များတဲ့အရာကို လက်တည့်စမ်းမစူးစမ်းသင့်ကြောင့် အသိတရားဝင်လာချိန်မှာ အားလုံးနောက်ကျသွားပြီလား?
"(ငယ်ငယ်လေးတွေပါလား?ကံကောင်းတာပဲ)"
"အားးးး အမေရေ... လူယုတ်မာကြီးလွှတ်"
ထွေးမြကိုယ်လုံးလေးကို ဆွဲကိုင်မွေ့ယမ်းလိုက်တဲ့ ဂျပန်စစ်သားက ရမ္မက်ဇောနဲ့ မျက်နှာကြီးက နီရဲနေတယ်။ကပျာကယာဝတ်ထားရတဲ့ ဘောင်းဘီနွမ်းနွမ်းက ကြယ်သီးပင်သေချာမတတ်ရသေး။
YOU ARE READING
ဆာယိုနာရာ ( Sayonara)
Fantasy( Z+U ) "ဆာယိုနာရာ"ဆိုတာ ဂ်ပန္လိုအၿပီးအပိုင္ ႏႈတ္ဆက္ျခင္းပါတဲ့။ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္မေတြ႕ၾကရေတာ့မဲ့သူေတြကို ႏႈတ္ဆက္တဲ့စကားေပါ့။ "ဆာယိုနာရာ"ဆိုတာဂျပန်လိုအပြီးအပိုင် နှုတ်ဆက်ခြင်းပါတဲ့။ ဘယ်တော့မှပြန်မတွေ့ကြရတော့မဲ့သူတွေကို နှုတ်ဆက်တဲ့စကားပေါ့။
