အိုက်စပ်တဲ့ နွေလည်ညမှာ အိမ်တိုင်းစေ့လူအားလုံးလိုလို ခြံထဲ ကွပ်ပျစ်ပေါ်ရောက်နေကြသည်။လူကြီးတွေက စကားဝိုင်းဖွဲ့ပြော၊ကလေးငယ်တွေက ရွာလမ်းမပေါ် ဆော့ကြ၊ပြေးကြနှင့်။
"အကိုကြီး....."
တင်းနေတဲ့ အကိုကြီးပုခုံးသားတွေကို လက်ချောင်းနုနုလေးတွေနဲ့ ဖိနှိပ်ပေးရင်း ဖိုးလုံး မဝံ့မရဲလေးခေါ်လိုက်တယ်...လရောင်ဖြာကျနေတဲ့ကြားမှာတောင် အကိုကြီးရဲ့ ဖွံ့ထွားတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်က ဖိုးလုံးလက်ချောင်းလးတွေကြားအဆမတန်ကြီးမားနေသည်။
" အေး....... ဘာလဲ?ကျွတ် ကျွတ် .... အဲ့နား အဲ့နား ဖိနှိပ်"
"ဗျာ.... ဟုတ် "
ပြောမည့်စကားကို ရှေ့မဆက်လိုက်ရပါဘဲ အကိုကြီးခိုင်းတဲ့ နားလေးကိုသာ အံလေးကြိတ်လို့ အားသွန်ခွန်စိုက် ဖိနှိပ်ပေးလိုက်ရသည်မှာ လက်ချောင်းထိပ်လေးတွေပင် ထုံကျင်လုနီးနီး....။အတန်ကြာမှ
"အကိုကြီး...."
"အေး.... ပြော"
ဒီတခါတော့ သေသေချာချာနားထောင်ပေးနေတဲ့ အကိုကြီးကြောင့် ဖိုးလုံးလေး နှိပ်ပေးနေရင်းမှ အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို ဖိကိုက်ကာ အားယူလိုက်ပြီး
"ဟိုဘက်ရွာသွားဖို့ရှိတယ်ဆို"
"ဘယ်သူပြောတာလဲ?"
"အဘပြောတာ"
"မင်းက ဘာလုပ်ဖို့လဲ?"
"ဟင်...."
ဒိုးခနဲ ဒေါက်ခနဲ အကိုကြီးက မေးလာပြန်တော့ ဘာပြန်ဖြေရမှန်းမသိပါဘဲ မျက်လုံးလေးဝိုင်းသွားရသည့်ဖိုးလုံးလေးက ခဏနေမှ မျက်တောင်ရှည်တွေကို တဖျတ်ဖျတ်ခတ်ကာ ပျာပျာသလဲဖြင့်...
"ဪ..ဘာမှမဟုတ်ဘူး။အကိုကြီးတစ်ယောက်တည်းပင်ပန်းလို့.. သားလဲ လိုက်ပေးမလို့လေ"
"မလိုက်နဲ့....."
တုံးတိကြီးပြန်ပြောတဲ့ အကိုကြီးကြောင့် ကြံရာမရပါဘဲ မျက်နှာလေးငယ်သွားရတဲ့ ဖိုးလုံးလေး...။
"ရှေ့သီတင်းပတ်က မင်းအရီးစိန်တို့နဲ့ ဟိုဘက်ရွာလိုက်သွားသေးတယ်ဆို"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ဆာယိုနာရာ ( Sayonara)
Fantastik( Z+U ) "ဆာယိုနာရာ"ဆိုတာ ဂ်ပန္လိုအၿပီးအပိုင္ ႏႈတ္ဆက္ျခင္းပါတဲ့။ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္မေတြ႕ၾကရေတာ့မဲ့သူေတြကို ႏႈတ္ဆက္တဲ့စကားေပါ့။ "ဆာယိုနာရာ"ဆိုတာဂျပန်လိုအပြီးအပိုင် နှုတ်ဆက်ခြင်းပါတဲ့။ ဘယ်တော့မှပြန်မတွေ့ကြရတော့မဲ့သူတွေကို နှုတ်ဆက်တဲ့စကားပေါ့။
