넷🌹4

789 58 0
                                    

Duvarla konuştuğuma şahit oldum dün. Herşeyi unutmuş, dert arkadaşımmış gibi dertleştim olmayan dertlerimle...

Anılar bir anda tekrardan oturdu zihnime. Ellerimi saçlarıma geçirip kendime acı çektirdim. Bir yandan soruyordum kendime.
'Gerçekten benimle kalır mıydın söyleseydim hastalığımı?

Hep kilitli tuttuğum, senden sakladığım kutuyu çıkardım. İçindeki ilaçlarımı ortaya döktüm ve hepsinden ikişer tane yuttum. Haddinden fazla alıyordum ama acım da ancak böyle diniyordu.

Herzaman olduğu gibi iç sesim benle konuşmaya başlıyor. 'Ölmelisin!' Diye bağırıyor. Sesimi çıkarmıyorum. 'Kızını bile koruyamadın zavallı!' Dediğinde sus diye bağırıyorum boş odada. Gerçekten alzheimer mıydım yoksa bir deli mi?

Elimi yüzümü yıkarken aynadaki çökmüş halime bakıyordum. Sen gideli kaç gün oldu sayamadım bile. Çünkü her günün sabahında unuttum tarihi. Sadece gidişini unutamadım sevgilim.

Hergün evde bas bas bağıran yalnızlık ve üstüme üstüme gelen duvarlar eşlik ediyor bana. İşte o gün bu günlüğü yazmaya başlıyorum.

Alzheimer🌹 JJK  ✔Tamamlandı Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin