Alzheimer🌹 JJK ✔Tamamlandı

열 하나💐11

İnanır mısın bilmiyorum ama 2 gündür hiçbirşey hatırlamıyordum. Sadece evde oturduğumu, televizyon sehpasının çekmecesinde duran seninle seçtiğimiz filmleri seyrettiğimi hatırlıyorum. 

Halime şükrediyorum. Evden çıkıp gitseydim ve en sonunda kaçırılsaydım?

Senin kokunla dolmuş evde bir tur daha atıyorum, bir daha ayağa kalkamıyorum. Vücudum açlıktan yorgun düşüyor.

Zar zor da olsa mideme birşeyler sokuyorum. Sen olmadan tüm yemeklerin tadı güzel gelmiyor bana.

Açmayı sürekli denediğim telefon sonunda açılıyor. Dışarı çıkma riskini alamıyorum. Herşey yerli yerinde gözüküyorken senin mesaj kutuna gidiyor elim.

Mesajlaşmaları görünce gülümsüyorum ve o anki cesaretle sana yazıyorum.

Yarın saat 14.00 da ***** kafede buluşabilir miyiz?

Neden diye sormak en büyük hakkındı. Senden cevap bekledim saatlerce. Görüldü attın ama o yer hiç yazıyor... kısmına dönmedi. Olsun dedim. Yeni bir mesaj daha yazıp attım hazır sen çevrimiçi iken.

Gözünde birazcık değerim kaldıysa, beni hala birazcık ta olsa seviyorsan...

Telefonu kapatıp mutfağa indim. Hava kararmıştı. Sen şimdi ne yapıyordun?

Yarın karşına iyi bir şekilde çıkabilmek için birşeyler yiyip koltuğa uzandım. Midem bulanıyordu. Üzüntüdendir diye düşünüp üstüme birşey örtmeden yastığa başımı koydum.

Sabah uyandığımda saatin geç olduğunu gördüm. Neredeyse saat öğlen bir idi. Bu saate kadar nasıl uyuduğumu merak etme işini sonraya bırakıp yukarı kattaki odama çıktım. Şık ve sade birşeyler giyip aynı hızda çıktıktan sonra içimdeki dualarla beraber kafenin yolunu tuttum.