Geçen gün sinirle yaptığım telefon kırma olayından dolayı elimdeki kağıtla ankesörlü telefona gittim.
Numarayı tuşladıktan sonra çalan telefon melodisi ile girdiğim telefon kulübesinin camından dışarı bakıyorum.
Hemen karşımda bir park var. Orada da sen ve kızımız... bu aralar halüsinasyon görme sayım oldukça arttığı için gülümsüyorum.
Telefona çıkan kalın ve korkutucu erkek sesi ile yerimde sıçrıyorum. Elimi göğsümün üzerine koyup sakinleşmeye çalışıyorum.
Senle işim var diyorum adama. "Benden yardım isteyen kişi sensin demek." Diyor. Göremeyeceğini bilmeme rağmen başımı sallıyorum.
Bugün saat gün batımında Jusangjeolli uçurumuna gelmesini söylüyorum. "Kimi vuracağım?" Diye soruyor. Şöyle bir üstüme bakıyorum.
Senin bana yıllar önce hediye ettiğin beyaz, çiçekli elbisem vardı. Dış görünüşümü aşağı yukarı anlatıyorum adama.Tamam diyor ve yüzüme kapatıyor.
Parasını çoktan hesabına yatırdığım için rahatım. Gün batımına çok olmadığı için yola koyuluyorum. Yürüme mesafesi olduğu için taksi çağırma ihtiyacına duymuyorum.
Bugün hava bulutlu. Deniz kenarından yürüdüğüm için yüzüme vuran soğuk rüzgar titretiyor beni fakat bir daha hissedemeyeceğim için şikayetçi olmuyorum.
Siz hayatınızın son dakikalarını yaşarken neyden şikayetçi olabilirsiniz ki?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Alzheimer🌹 JJK ✔Tamamlandı
FanfictionYavaş yavaş o meltem rüzgarının hafif esintisi gibi silindiniz zihnimin en güzel köşesinden. Kızımızla beraber geri dönsen olmaz mı sevgilim? #1 Unut #1 Parça #1 Alzheimer Kapak: @tunasahgasegirl ✔ Tamamlandı
