Alzheimer🌹 JJK ✔Tamamlandı

열 셋💐13

Gözünde değerim, kalbinde bana olan sevginin kalmadığını öğrendiğimden beri herşeyi daha çok unutur oldum sevgilim.

Sıcak bir duş almak için banyoya giriyorum. İç çamaşırlarım ile kaldığımda odamızdaki boy aynasından kendime bakmak için harekete geçiyorum.

Günde zar zor 1 öğün yediğim için cılız kalmıştım. Göğüs kafesimdeki kemikler sayılır hale gelmişti ve yüzüm de küçülmüştü.

Zayıflamayı geçiyorum. Vücudumun her yerinde morluklar ve ezikler vardı. Kısacası acınası bir haldeyim.

Gülümseyip banyoya geri dönüyorum. Sıcak suyun temas ettiği her yer acıyordu. Sanki kırılmış cam parçalarını özenle ve tek tek bana batırıyorlardı.

Yere çömeliyorum ve bir süre vücudumun soğuk fayansla temas etmesine izin veriyorum. Fıskiye den çıkan su birden hızlanınca yüzüme doğru gelmeye başladı ve ben bir anlığına rüya gördüm.

Yüksek bir tepedeydim. O fotoğraftaki kayalık... üstümdeki beyaz elbise ve rüzgardan dolayı dağılmış saçım ile öylece denize bakıyorum.

Arkamı yavaşça dönüyorum. Bana bakan seni ve kızımızı görüyorum. Sen ağlıyorsun... gözlerin ağlamaktan kızarmıştı. Üstüne giydiğin siyah takım elbise bana evlendiğimiz günü hatırlatıyor.

Tam size doğru geliyordum ki kalbimde hissettiğim bir ağırlık ile geriye doğru sendeliyor, kayalıktan aşağı düşüyorum.

Berrak su her saniye vücuduma bir darbe indirirken gözlerim yavaşça kapanıyor. O güzelim mavi deniz maviliğini yitirip kırmızının en güzel tonuna bulanıyor.

Kendime geldiğimde inan ki hiçbirşey hatırlamıyordum sevgilim. Senin o güzel yüzün bana herşeyi unutturuyor.