Alzheimer🌹 JJK ✔Tamamlandı

스물 하나💐21

Jungkook'tan...

Kızımın biraz da olsa kafasını dağıtması için getirdiğim parkta seni görüyorum bir an. Amacım sürekli "annem nerede?" Diye soran kızımı susturmak olsada seni gördüğüm an değiştirdim.

Bankta uzanmış ve büyük ihtimalle kestiren Suga hyungu uyandırdım. Yalnız gitmek istemediğim için onu da getirmiştim ama kendisi yatmaktan başka birşey yapmadı.

"Kızıma biraz bakabilir misin?"

"İyi." Bazen Suga'nın ağzını burnunu kırasım gelmiyor değildi ama biliyordum ki bunu söylesem ağzı burnu dağılan ben olurdum.

Salıncakta sallanan kızımı koltuk altlarından tutup kaldırdım. Yanağına sulu bir öpücük bıraktıktan sonra yere bıraktım. O Suga hyung'un elini tutarken bende yürüyen silüetinin peşine takıldım.

Çok hızlı yürüyordun. Bu süre zarfında seni inceledim. Çok zayıflamıştın. Tenin solmuştu, yüzün küçücük kalmıştı. Sanırım gerçekten yıkılmış olmalıydın ama herşey senin hatandı. Öyleydi dimi?

Gideceğin yerler artık bana daha da tanıdık gelirken girdiği ara sokakla tamamen anlamış oldum. Niye oraya gidiyordun? Kendini daha çok mahvetmek için mi?

Ne yapacağını görmek için peşin sıra gittim. Sadece içimdeki merak dürtüsü ile hareket ediyordum başka birşey değil. Sadece orada ne işin olduğunu merak ediyordum...

Olur da arkanı dönersin diye kapüşonumu kafama çektim. Bu işi hayalet gibi öğrenecektim. Sana gözükmeden... tanınmadan...

Ne olduğunu öğrenecektim.