Yolculuk:Mardin

YM 11.Bölüm

kaynanam geldiği gibi hamama gittik. babaannem sarmadan tutun kısıra kadar yapmış . peştamelleri üzerimize sardık. asiye yani sevgili görümcem (!) tef falan getirmiş. hem çaldılar hem oynadılar . ben ? sadece oturdum. neden mi ? annem yok babam yok ailem yok sevmediğim bir adamla evleniyorum yeterli mi ? bncde .s

-aa gızım sende oyna dedi kayınvalidem

-yok ben oynamıcam

-oğlumada böyle 5 karış surat yaparsan suratına 5 kardeş yersin haberin olsun .

şuan ne dedin sen diyip kadına yapıştırmak istedim !

-ne diyorsunuz siz ya !

-hanımağa lütfen dedi halam

sonra kahkaha atmaya başladım çünkü aklıma şu geldi : hamam tasıda gümüşten yeni çıkmış o işten beni beni bu işe alıştıran senin pezevenk enişten sdjff böyle bir şarkı vardı.

-eyi misin gızım ? dedi babaannem

-evet evet

acaba hamam tasını beyinciğine vursam ölür mü kayınvalidem dfkldsfgkj :D

sonra melek beni keseledi. tertemiz oldum. sonra burdan cıktık.

-gızım sen konağa gel istersen yarın kınan var zaten dedi kayınvalidem

-yok be-

-gitsin gitsin emre oğlumuzu da tanır dedi babaannem

-tamam

hayır desem nolucak anca bildiklerini yaparlar. ayyy yangıın vaaar !

sevgili müstakbel kocacım evde değil ! aman ne harika ! yine mi bara gitti. umursadığımdan değil tabi ama benimde bir gururum var.

-emre , ıhım yani emre ağa yok mu ?

-yok gızım sen geç dinlen

aslında saat 6.00 'dı . bar için erken bir saat.o kadar yorgundum ki kanepeye uzanıp uyudum. sonra gözlerimi açtığımda birisinin kucağındayım.

-ştt uyu sen dedi emre

kokusu cok garip geldi. güven veren erkeksi bir koku.emre beni odaya bıraktıktan sonra ağlamaya başladım ertesi gün temelli evim burası olacaktı. özgürlüğüme veda edicektim . annemsiz babamsız.biranda kapı acıldı ve emre geldi

-neden ağlıyorsun eylül ?

-annemi babamı özledim

-düğünden sonra görürsün

işte bu kadar odun olabilinirdi yani utanmasam şömineye atıcam.

-tamam dedim

-Allah rahatlık versin dedi

-sana da dedim

uyku esir aldı beni. sabah uyandığım da lanetler savurdum yarin evleniyordum. kahvaltıya indim .

.-günaydın gızım

-günaydın.

-bugün kınan var dedi kayınvalidem

-biliyorum

-azıcık gül

-bi zahmet gülmeme de karışmayın aa yetti artık dememle emre sıkıca kolumdan tutup sofradan kaldırdı beni.

-nasıl anamla böyle konuşursun lan ! bir daha ona saygı da kusur etmiceksin! anladın mı beni !

sadece gözlerimden yaşlar akıyordu.konuşamıyordum. ağzımı acıp birşeyler söylemek istiyordum ama yapamıyordum. bıkmıştım herşeyden herkesden bıkmıştım..!