Forever & Always✓

~ 10 ~

{Gepubliceerd op 19 maart 2019}

POV Selena:

Hand in hand lopen Louis en ik het bos steeds dieper in. De zon schijnt door de groene bladeren, wat een sprookjesachtig effect geeft. 'Het is mooi, hè?' zucht ik terwijl ik om me heen kijk. 'Prachtig...' zegt Louis. Ik kijk hem aan en zie dat hij ook naar mij kijkt. 'Jij bent prachtig', herhaalt hij. 

Verlegen kijk ik naar de grond. 'We kwamen hier voor de kleur groen', zeg ik snel. 'I know, I know..' grinnikt Lou zacht en hij slaat zijn arm om mijn schouders heen. 

'Zullen we bij die boom gaan zitten?' stelt hij voor, als we ongeveer een tien minuten hebben gelopen. Ik knik en we lopen naar de boom toe en zakken op de grond.

Lou trekt me tegen zich aan en drukt zijn lippen op mijn haar. Voor ons stroomt een klein riviertje en het geluid van het ruisende water is heel rustgevend. Ineens hoor ik een geluid.

Ik draai me om en kijk om me heen. 'Wat-' 'Ssst! Ik hoorde wat,' sis ik. Ik kijk zoekend in het rond, maar zie niks. Dan hoor ik het weer en ik kijk Louis aan. 

Hij knikt om te laten weten dat hij het ook hoorde. Dan is het twee minuten lang stil.

'Misschien was het een dier?' vraagt hij voorzichtig. 'Ja, misschien... Het klonk als een takje of zo. Zullen we toch een stukje verder het bos in lopen? Ik vind het maar niks.' Mijn stem trilt. 

Ik vind dit echt helemaal niks. 

'Is goed.' Louis pakt mijn hand vast en helpt me omhoog. Ik sla mijn arm om zijn middel en Louis hangt zijn arm over mijn schouders en zo lopen we verder het bos in. 

Na ongeveer een kwartier gelopen te hebben, staat Lou stil. Voor ons is een prachtige, kleine waterval, die een klein ondiep beekje in stroomt. 'Ik hou echt van deze plek..' fluister ik, ''s Zomers kwam ik hier bijna elke dag om ik het beekje te zwemmen.' Louis slaat zijn armen van achteren om me heen en ik hang een beetje tegen hem aan. 

'Zullen we hier een keer overdag heen gaan?' vraagt Louis na een tijdje, 'Dan kunnen we wat leuke foto's maken.' 

'Goed idee', zeg ik en ik buig mijn hoofd verder naar achteren, zodat ik hem een beetje kan zien. Dan buigt hij zich voorover en drukt zijn lippen op mijn voorhoofd. Hij gaat iets omlaag en geeft nu kusjes op mijn slaap. Hij draait me langzaam om en zijn kusjes maken een weg over mijn gezicht tot mijn mondhoek.

Dan kijkt hij me even glimlachend aan en kust me op mijn lippen. Ik sla mijn armen om zijn lichaam heen en ik voel zijn ene hand tegen mijn rug en de andere in mijn nek. 

De warmte van zijn handen voelt vertrouwd tegen mijn huid en ik hou zo veel van hem.

Ik laat zijn middel los en breng mijn handen naar zijn haar, terwijl ik nog dichter tegen hem aan ga staan.

'Selena, you are absolutely beautiful', mompelt hij tegen mijn lippen. Ik glimlacht en voel dat zijn mondhoeken ook omhoog gaan.

Ineens voel ik dat er iets op mijn hoofd terecht komt. Ik laat Lou snel los, neem een paar stappen naar achteren en kijk geschrokken om me heen. Niks, niemand. Alleen Louis en ik.

Voorzichtig breng ik mijn hand naar mijn haar. Ik voel een vieze, witte, korrelige vloeistof. Als ik naar mijn vingers kijk, zie ik dat het wit is. 

'No way! Een vogel heeft op m'n hoofd gepoept!' zeg ik vol walging. Louis begint hard te lachen en steunt zijn handen op zijn knieën, terwijl ik in paniek mijn handen aan een beetje gras af veeg.

Damn it, waar is dit goed voor?

'Hoe ga ik dit schoon krijgen?!' vraag ik aan Lou. Hij haalt lachend zijn schouders op. 'Ik ga niet een half uur lang met stront op m'n kop lopen!' roep ik geïrriteerd. 'Nou, dan doe je je broek en je vest uit en ga je het water in.. Dan doe je daarna alleen je vest en broek aan, zodat je niet helemaal nat blijft.'

Dat is waarschijnlijk het beste wat ik kan doen.

'Oké.' Ik rits zuchtend mijn vest los en leg 'm op een steen. 'Lou?' vraag ik, 'Hoe wil je dat ik zo met een nat lichaam in m'n kleren ga? Dat gaat echt niet gebeuren!' Ik kijk hem geïrriteerd aan. Ik voel me zo vies. 

'Kijk eens!' Hij haalt een kleed uit zijn rugtas. 'Waarom neem je dat mee?' vraag ik, terwijl ik mijn broek uit trek. 'Stel je voor dat we ergens wilden gaan zitten, maar jij wilde niet dat je kleren vies werden..? En ik zag al dat je een witte broek aan deed.' 'Je denkt echt overal aan, hè?' 

'For you, always.'

Lou trekt zijn shirt over zijn hoofd uit. Ik leg mijn broek bij mijn vest op de steen en hij doet ook snel zijn broek uit en komt naast me staan.

'Ik hoop dat het niet koud is...' zeg ik. 'Het is hier al twee weken minstens 25 graden! Dat beekje is niet koud, hoor!' lacht Louis. Voorzichtig stap ik in het heldere water en Louis heeft gelukkig gelijk. 

Het water is best warm. 

Ik ga gelijk met mijn hoofd onder water, zodat ik mijn haar schoon kan spoelen.

Wanneer mijn hoofd weer boven water komt, hoor ik weer hetzelfde geluid als twintig minuten geleden..

Ik kijk Louis aan, maar hij lijkt niks door de hebben, want hij slaat zijn armen om me heen en drukt zijn lippen tegen die van mij.

Het is gewoon een of ander beest.

Een konijn, een zwijn. 

Niks aan de hand.