Lesbisch,Zwanger & 15 Jaar? (Voltooid)

goed nieuws

"Ik weet het zeker. Ze word wakker. Ze gaat niet dood!" Zeg ik trots.
"Ja meis ik weet het ook. Maar wij gaan nu naar huis. Het is laat. Je kunt morgen weer naar Mae."

- het is maandag ochtend -
Ik heb het weekend ff overgeslagen)

Ik word wakker... door weer zo'n nachtmerrie over Mae. Daar heb ik nou al dagen last van. Ik weet niet eens meer hoeveel dagen. Langs me naast mijn wekker, 6.31 geeft hij aan. Hmm ik sta wel op want kan toch niet slapen.
Net als ik opsta krijg ik een kotsgevoel. Urgg fijn dit! Rennend naar de wc val ik bijna. Shit op slot! Wie zit er al om half 7 op de wc?

Ik loop, nou ja ren naar beneden om daar naar de wc te gaan. Zelf kun je het wel bedenken 🤭

Ik zucht. Moet dit elke morgen gebeuren? Ik hoop het niet.

Ik ga loop naar de keuken om een ontbijdje te maken. Even later komt pap binnen. "Rende jij zo snel naar beneden?" Vroeg hij. "Ja helaas wel..." antwoord ik terug en zucht daarna.
"Maar waarom dan, heb je zo'n haast om naar school te gaan haha" "nee pap en dat zal ik nooit doen. Ik moest overgeven. Daarom."
"Waarom moest je overgeven? Voel je je niet lekker?" Reageerd hij. Pap weet het dus nog niet dat ik zwanger ben. Fijn. Niet dus. Mam verteld dat wel aan hem, ik heb geen  zin om dat te zeggen. "Ik voel me prima..." Na het eten ga ik naar boven om me eigen om te kleden. Na dat ik dat gedaan heb, pak ik mijn telefoon om te vragen of Rick eerder naar school komt. Om te vertellen dat ik zwanger ben en over Mae. Ik heb het hele weekend hem niet gesproken.

Ik: heeyy
F: heyy kleintje!
Ik: alsjeblieft, klep dicht houden.
F: mm hmm hm mm mmmmhmm
Ik: ohh niet letterlijk, Jezus.
F: wat heb je een humeur zeg!
Ik: kom nou maar een halfuur eerder!!!
F: ja ja rustig aan.

En ik hang op.

- op het schoolplein om 8 uur -

Als ik Rick aan zie lopen ren ik naar het toe en geef hem een knuffel. Ik begin te huilen. En probeer te praten; "i-ik ben-n z-z-wangerr en Mae l-ligt inn h-het zieken-nhuiss."
"Ochh meisjehhh toch. Bekijk het positief. Je hebt een kleine jij in je buik. En wat is er met Mae?!" Zei het het laatste geschokt. "Mae heeft een ongeluk gehad met haar fiets. En ligt nu in coma." Zeg ik. Rick is geschokt en zegt even niets.
Daarna zegt hij; "laten we het over iets leukers hebben. Ik heb een vriendjeeeeeeeeeeeeee!" "ECHT? JEEEEEHHHH" en ik geef hem een knuffel. "Ik ben zo blij voor je! Hoe heet hij? "Axel! Ik hou zo van die naam😍"
"Haha maar wil je na school mee naar Mae?" Zeg ik dan. "Ja is goed."

- na school op het schoolplein -

Ik sta te wachten op Ricky. Het duurt wel erg lang. Ik had Duits net maar dat heeft hij dus niet. Hij had Frans. Dat komt omdat hij een kwart Frans is.

Opeens voel ik iets omhoog komen. Ik ren weer naar binnen. Ik kom Rick tegen en zeg tegen hem om even te wachten. Dan ren ik verder.

Dit was al de 2de keer deze dag, pfff fijn zeg. Hoor de sarcasme...
Als ik terug kom, zie ik Rick niet staan. Ik pak mijn telefoon om Rick te appen en dus om te vragen waar hij is. Oh hij heeft mij al geappt.

F: Alex kwam mij ophalen. Ben met hem mee. Xxx

Argghh nu ik hem nodig heb, doet hij dit. Hier kan ik echt zo boos om worden!

Dan ga ik wel alleen.

- in het ziekenhuis -

"Hallo ik kom Mae Jansen bezoeken." Zeg ik tegen een vrouw achter de balie. "Sorry mevrouw maar alleen familie mogen bij haar."zei de vrouw achter de balie. "Wat hoezo?! Ik ben haar vriendin en dan bedoel ik haar vriendinnetje!" Reageer ik boos.

"Oké het mag alleen als de ouders toestemming geven." Zei de vrouw na overleg met een andere vrouw.
Urgg fijn, die ouders die mogen mij niet omdat zij homofoob zijn😔 

Ik wil het toch proberen. Dus ik loop naar de kamer van Mae toe. Ik wist nog welke kamer dus loop ik er recht op af. Ik maak de deur open, ogen zijn gericht op mij. Ik zie niemand bekends. Rond kijkend vraag ik me af of ik wel op de goede kamer sta. Snel loop ik weer naar buiten. Achteraan op de gang zie ik de ouders van Mae uit een kamer komen. Ik loop snel naar hun toe en vraag of ik naar binnen mag. Jammer genoeg mag ik van hun maar 10 min. Maar het is beter dan niks.

De wonden zijn minder geworden dan toen ik voor de laatste keer bij haar was. Daar ben ik blij mee. Ik pak een stoel en ga naast Mae zitten. Dan pak ik haar hand. "Lieve Mae, pleaseee word wakker. Ik hou zo veel van je. Mae, ik ben zwanger van Cash, ik wil het kindje met jou opvoeden. Alleen met jou. Word wakker! Je mag niet van me weg gaan Mae!!" Fluister ik. Langzaam begin ik zachtjes te huilen.

Pov: Mae

Ik hoor iemand binnen komen. Alweer. Net waren mijn ouders binnen. Dat kon ik horen. Misschien is dit de dokter. Maar het liefst hoop ik dat dit Lenthe is. Opeens word mijn hand vast gepakt. Dan hoor ik iets. Het is Lenthe. Het liefst wil ik iets zeggen maar het lukt me niet. Hoor ik dat nou goed??? Is ze zwanger?!

Dan hoor ik zachtjes gesnik. Ze huilt. Het lukt om een zachte kneep in haar hand te doen. Na dat ik dat gedaan had hoor ik geen gehuil meer. Er komt iemand binnen. En dan hoor ik Lenthe; "ze kneep in mijn hand, ik denk dat ze niet meer in een zware coma ligt." "We gaan kijken voor je" zegt een andere stem die ik niet herken. Waarschijnlijk is het de arts. Na 5 min ofzo zegt de arts; "je hebt helemaal gelijk meid. Ze ligt niet meer in een zware coma. Waarschijnlijk kan ze ons horen praten en daarom probeert ze ook te reageren." De arts had helemaal gelijk. Dan komt weer iemand binnen. Het zijn mijn ouders. "Och meisie toch ik ben blij dat Mae beweegt. Hoe kan ik je bedanken?" Vraagt mijn moeder. Ik hoorde even stilte. Waarschijnlijk dacht Lenthe na over wat ze zou zeggen.

Pov: Lenthe

Opeens komen de ouders binnen van Mae. "Och meisie toch ik ben blij dat Mae beweegt. Hoe kan ik je bedanken?" Zei de moeder van Mae. Ik denk na. "Mmm jullie moeten Mae laten zijn hoe ze is. Er is niks tegen homo's! En de familie kan gewoon worden voortbestaan want ik ben..." Ik stop wanneer ik wil zeggen dat ik zwanger ben. Zou ik het doen. Ja f*ck it! "I-ik ben  z-zwang-ger..." "Wat!!!" Punt 1:ik ga nooit maar ook nooit Mae vergeven dat ze met jou is en punt 2: nu hoef ik je nooit meer te zien, je bent pas 14 ofzo ga toch weg!" Reageert de moeder van Mae. In mijn ooghoeken zie ik de ogen van Mae open gaan. "Mae!!!" Ik ben blij. Door de moeder van Mae is ze denk ik boos geworden en dus is het gelukt om haar ogen open te doen. "Omg meisje toch, hoe gaat het? Doe ons dit nooit meer aan."Zei de vader van Mae. Ik zie aan Mae dat ze boos is. En dat snap ik heel goed.

- paar dagen na de Mae haar ogen opende bij Mae thuis.

Pov: Mae

Ik loop naar beneden. Iedereen zit al aan tafel om te gaan eten. Pap staat op. "Dit verdien je!" En hij slaat kei hard met een platte hand in mijn gezicht. Ik zak. "En dit ook!" Na dat hij dat zei, schopte hij me in mijn gezicht. Ik schrik omhoog. Ik ren richting de deur. Mam gooit een vaas richting mij. Ik ren het huis uit, ergens heen. Na 5 min rennen weet ik niet meer waar ik ben. Mijn neus bloed. "Mae!" Hoor ik ergens vandaan komen. Ik kijk rond maar zie niemand. Ik val flauw...

_________________________________________

Dit was het weer!

Reageer zeker!

Oh ja ik heb de naar van Stan (broertje Lenthe) veranderd naar Scott. Past meer bij wat later komt😁

Xx MaeJune - Esmée