jarig en controle

164 6 0
                                    

Als we boven zijn; "Mae? Wil je morgen mee naar het ziekenhuis? Voor zwangerschapscontrole?" Vraag ik aan haar. "Ja hoor schat!"

Het is donderdag ochtend... ik kijk langs me. Weer geen Mae! Ik spring uit mijn bed.
Ik ren de trap af en roep; "Mae waar ben je?? Als er iets is roep!' Ik hoor niks terug. Als ik in de keuken kom zie ik niemand. Ik loop naar de woonkamer. Weer niemand.

"Suprise!!!" Hoor ik mijn familie en Mae zeggen die uit hun schuilplaats komen. "Wat waarom dat nou weer??"
Iedereen negeert me want Mae komt naar me toe gelopen en geeft me een kus. "Gefeliciteerd schat!" Zegt ze daarna. "Gefeliciteerd met wat?! Ik heb toch niks gehaald ofzo?" Reageer ik verbaast. "Schat je bent jarig vandaag! Dat weet je toch!" "Ooooh wacht ja inderdaad! Ik was het helemaal vergeten door gisteren haha!" Nou dat was apart, ik had doordat Mae flauwviel gisteren, niet meer aan mijn eigen verjaardag gedacht. Ik dacht eerst van ik heb iets gewonnen ofzo, maar nee ik vergeet gewoon mijn eigen verjaardag. Hoe dom kun je zijn!

De klok geeft 7.30 aan. Mm nog een klein halfuurtje en dan moeten we gaan. We spreken meestal met z'n 3e eerder af zodat we niet hoeven te haasten.

We lopen met z'n alle naar de keuken om te eten. Mam heeft pannenkoeken gemaakt, mmm lekkerrrr.

Na het eten en na dat ik om gekleed ben, fietsen we richting school. Onderweg komen we Fredericko en Axel tegen maar ze zien ons niet. "Ricky!!" Roepen Mae en ik. Hij kijkt achterom. "Oh he dames.." reageert hij op zo'n manier dat hij geen zin heeft in ons. "Nou volgens mij heeft hij een slecht humeur!" Zegt Mae dan. "Zie hem lachen dan tegen Axel! En tegen ons doet hij on interesseert!" Zeg ik dan. "Hij is slapeloos verliefd, zie je dat dan niet! Dat ben ik toch ook door jou!" En na dat ze dat zei probeerde ze me een zoen te geven op mijn wang. Het lukt niet zo dat ze bijna van haar fiets valt. "Hahahahaha sukkeltje!" Roep ik hard. Ik zie dat Rick omkijkt. Hij lacht even maar Axel zegt iets en dan kijkt hij weer verliefd naar hem. Axel geeft Rick een kus op de wang. "Hé! En hun lukt het wel!" Zegt Mae verbaast. "Ja want jij bent klungelig en hij waarschijnlijk niet." Reageer ik lachend.
Mae gromt even en lacht dan weer.

Als we op school zijn en onze fietsen hebben neergezet, zie ik Rick naar binnen lopen terwijl we NOOIT vóór de bel naar binnen gaan en anders gaan we altijd samen. Mae en ik gaan op ons lievelingsplek zitten waar we meestal ook met Rick zitten. Ik moet nog steeds wennen dat hij een vriend heeft. Pff.

"Eh hij heeft je niet eens gefeliciteerd, dat is niks voor hem." Zegt Mae dan. "Nu je het zegt ja! Dat is echt niks voor hem!" Reageer ik verbaast. "Zullen we maar naar binnen gaan?" Zeg ik dan.
"Ja is goed."

"Hallo Lenthe, gefeliciteerd met je verjaardag! Hoe oud word je?" Zegt de directeur/mentor van ons. "Euhh 15 meneer."reageer ik verbaast. Ik had helemaal niet verwacht dat hij dat ging zeggen.

Als iedereen zit, doet onze mentor de deur dicht en begint te vertellen; "Hallo allemaal. We hebben een jarige in ons midden. Lenthe wil je even gaan staan? We gaan even zingen voor haar. Dat is altijd zo beschamend! Haha." Wat! Dat ga ik niet doen. Waarom zou ik.
Opeens word ik omhoog geduwd door Mae. Ik schaam me dood! Ik wil weer gaan zitten, maar Mae houd me tegen. Dan begint iedereen te zingen. Waarom moet dat bij mij gebeuren? Dat wou ik dus echt niet. Na dat iedereen klaar was met zingen, begon de les.

Pff na 7 lesuren gehad te hebben, kunnen we eindelijk naar het ziekenhuis toe.

Ik heb geen afspraak gemaakt bedenk ik nu. Shit.
Moet je überhaupt wel al in de eerste week van je zwangerschap naar het ziekenhuis? Ik heb echt geen idee. Toch blijf ik door fietsen richting het ziekenhuis. 

Als we het ziekenhuis binnen lopen zeg ik tegen Mae; "Ik begin langzamer hand het ziekenhuis te haten! En die vrouw daar ook." En ik wijs naar dezelfde vrouw die net als gisteren achter de balie zat. "Hallo waar kan ik u mee helpen?" Vraagt de vrouw achter de balie als we daar aan komen. "Nou euhh" Ik kijk ondertussen Mae aan. "Ik wil een controle graag v-voor..."Ik kom niet meer uit mijn woorden. Mae gaat verder, omdat ze merkt dat ik het moeilijk heb. "Ze is zwanger mevrouw, ze is echt net 15. We willen graag meer weten over de zwangerschap." Mae zegt het zo rustig! Kon ik dat ook maar... Ik zie dat de vrouw geen emotie geeft om het feit dat ik nog (maar een paar uur) 15 ben. "Hebben jullie een afspraak?" Vraagt de vrouw dan. "Nee." Reageert Mae rustig. "Nou dan moeten jullie 1 uur wachten, want dan pas is er iemand vrij om jullie te helpen." Zegt de vrouw dan, nog steeds zonder emotie.
"Nou oké bedankt."

"Kom laten we in het café zitten."Zegt Mae dan. Ik stem er mee in. Ik pak Starbucks. En Mae pakt Ice Tea. Allebei nemen we een appeltaartje.

Ik voel zenuwen in mijn buik. Geen idee waarom. Mae merkt het en vraagt; "He schat... wat is er?"  "Ik weet het niet,  ik ben denk ik bang hoe die vrouw/meneer gaat reageren."zeg ik terug. "He dat hoeft echt niet. Jij bent hoe als je bent en het is nou eenmaal gebeurt. Daar kan je niks aan doen nu." Hoe kan Mae zo'n wijze woorden spreken?? Het raakt me. Ik begin zachtjes te huilen.

Na dat we betaald hebben, gaan we nog in de winkeltjes kijken. Na dat we klaar zijn met kijken, pak ik mijn telefoon en kijk hoelaat het is. Hij geeft 15.30 aan. Over een kwartiertje hebben we de afspraak. We gaan nog even wat kletsen en daarna lopen we naar de balie om te vragen naar welke kamer we moeten. Kamer 4.76 fijn zeg. Op de 4de verdieping. Dit ziekenhuis is wel erg groot van binnen.

Na 5 min hebben gewacht op de lift en boven zijn. Staan we voor de deur waar we moeten zijn. Ik klop. "Kom binnen!" Hoor ik. Ik doe de deur open en zie een vrouw van rond de 20 denk ik. "Hoi ik ben Kiki. En jullie zijn?" Zegt de vrouw genaamd Kiki. "Ik ben Lenthe en dit is Mae. Zeg ik terwijl ik wijs naar Mae. "En wie van jullie is zwanger?" "Ik" "Hoe oud ben je?" "Ik ben vandaag 15 geworden." "Gefeliciteerd nog! En hoeveel weken ben je zwanger denk je?" "1 week volgens mij." "Zo dat is nog kort. Je weet dat je pas vanaf je 6de week hoeft te komen?" "Euhh nee dat wist ik niet." "Nou maakt ook niet uit. Ik ga je dingen uitleggen want je bent tenslotte nog maar 15. Het kan zijn dat het kindje het niet overleeft. Zelf ben je ook nog maar jong, dus het kindje heeft dan niet veel ruimte. Dat heet een miskraam. Het kan ook zo zijn dat je een 2ling krijgt maar dat je 1 kindje verliest omdat je zelf jong bent. Natuurlijk kun je ook een 3ling of een 4ling krijgen, maar daarbij is de kans klein dat dat gebeurt." Pff ik word echt moe van haar gezever. Hele tijd zegt ze 'dat het kindje het niet kan redden' net of ze mij wilt zeggen dat het dom is dat ik nu zwanger ben. Ze gaat verder; " Er kan van alles gebeuren om een kindje te verliezen. Bijvoorbeeld, doordat je nog zo jong bent, dat je ouders het nie tg willen en je kindje moet afstaan aan pleegouders." Na dat Kiki dit zei, veranderde haar emotie. Ze keek opeens heel sip. "Is dat bij u gebeurt?" Vraagt Mae die het ook heeft opgemerkt. "Euhh j-ja..." zei Kiki. Na dat ze dat ge zegt had en een traan los laten, gaf ze een paar boekjes aan ons, die we goed moeten doorlezen. Daarna gingen we.

_________________________________________

Hey allemaal,

Er klopt vast niks van het verhaal dat je pas in de 6e week dat je zwanger bent, een controle hebt. Er klopt zoizo niks van dat zwangerschap verhaal. Maar ik laat het zo.
Gewoon mee fantaseren.

Xx MaeJune

Lesbisch,Zwanger & 15 Jaar? (Voltooid)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu