Nerd's B*tch

The Nerd's Bitch: 14

Absidy's POV

Nasa sala na kaming lahat katabi ko ang bunsong kapatid nila na si Precious habang suot nito ang red dress niya at at nakapony-tail habang nakatali dito ang green na ribbon, si Perci naman ay naka green na polo-tshirt habang si Peter ay naka-pula, habang ako ay naka-dilaw na dress, yun kasi ang gusto ni Tita Pola.

Star of the night lang, bakit ba?!

Ilang oras na lang kasi ay sasapit na ang pasko at isa-isa ng inalalapag sa mesa ang mga pagkaing inihanda mga lutong gawa ni Tita Pola.

I'm... excited!

I've never been so excited tuwing magpa-pasko, for the record, ngayon lang and i will NOT regret anything sa pagsama ko dito.

Bago yun tinawagan ko na isa-isa ang mga kaibigan ko upang batiin sila, its not my thing to do that pero i am glad that i do that because it's so different, dahil hindi ko man sila tunay na pamilya pero pinaramdam nila sakin kahit saglit na araw at nilulubos ko na iyon, dahil alam ko babalik ulit ako sa nakagisnan kong pamilya.

If only my family was like Peter's family...

Life is so unfair.

Hanggang ngayon hindi pa rin ako kinakausap ni Peter, alam ko ang reason at ayoko ng isipin yun kaya pilit kong binubura sakin iyon.

I'm not ready, ayoko lang na masayang at umasa siya, ayoko rin na maghintay pa siya.

I'm justine being practical.

And i will be selfish because i wanted to protect my heart.

Kahit na alam ko sa sarili kong may nararamdaman na ako para sa kaniya, pilit kong iiwasan at aalisin yun.

Eto na nga siguro yung sinasabe ng mga kaibigan ko, na maging bato ang puso ko.

I don't know pero eto lang yung tanging paraan ayoko ng dagdagan pa ang sakit na nararamdaman ko lalo na ayokong masaktan si Peter ayokong madamay siya sa pagiging ganito ko.

I am mad, i am mad to myself for doing this, i am mad dahil hinayaan kong maging ganito ako at nagpa-apekto sa kanila.

Masyado na akong kinakain ng galit.

Ang tanga ko dahil nagpa-apekto ako pero hindi ko mapigilan.

I won't let anyone in again, not now...

Pero kung sa ganito ay mapo-protektahan ko yung sarili ko then so be it, many people can't understand me but the hell who cares?

I may not be where i used to be but i'm so thankful for who i am now.

People may complain why roses have thorns but i am grateful that thorns have roses.

Hinding-hindi na nila ako basta mahahawakan at hindi na rin ako basta masasaktan.

I want to refresh and this is the best answer!

My life is so dramatic, ugh full of drama!

I swear i don't love drama, the drama loves me.

...

"MERRY CHRISTMAS!"- nakatayong bati ni Tito Perry at Tita Pola habang may nakapaskil na ngiti sa kanilang mga labi.

This is the best christmas i've ever had!

Nagsimula na kaming kainin ang mga inihandang pagkain and by the way tumulong din ako sa pagluluto.

Naghiwa ako ng mga gulay para sa isang dishes hahaha, tinuruan ako ni Tita maghiwa at baka daw masugatan pa ako.

Ang laki ng ngiti ko habang sama-sama kaming nagsasalo-salo sa hapag-kainan.