Nerd's B*tch

The Nerd's Bitch: 20

Author's Narrator

Maiging nakatingin si Absidy sa repleksyon niya sa salamin, tinitignan mabuti kung may mali, may pangit, may hindi magandang makikita ang mga tao sa kaniya, wala siyang pakialam kung anu-ano ang sabihin sa kaniya ng tao ngayon, but deep inside natatakot pa rin siyang mahusgahan...

"Bakit ba kasi sobrang hirap?"- inis mang tanong niya sa sarili pero may bahid ng lungkot iyon, akala niya simula ng baguhin niya ang sarili niya mababago at mawawala na rin ang mga masasamang nangyari sa buhay niya.

Habang patuloy pa rin niyang tinititigan ang kaniyang sarili hindi mapagkakailang nakamit niya na ang matagal niya ng pangarap.

Ang pangarap na maging isang babae.

Maging isang matapang na tao.

Kung nuon hirap na hirap siyang itago ang pagkatao niya sa lahat, kung nuon takot at duwag siya.

Pero ngayon... halos nakuha niya na ang gusto niya pero may kulang pa rin.

Ang tanggapin..

At mahalin siya..

"I remember dad told me na just be yourself , pero itong nagpakatotoo ako sa sarili ko tsaka naman niya ako itnatakwil bilang anak, ano bang masama sa pagiging totoo?"- tumingala siya upang pigilan ang luhang nagbabadyang bumagsak.

"Dati damang-dama ko yung napaka-init na pagmamahal nila, pero ngayon para akong binuhusan ng timbang may laman na nagyeyelong-tubig ang tingin at pinaparamdam sakin, wala naman akong ginawang mali."- patuloy niyang pagkausap sa sarili habang pinipigilan pa rin ang pagluha.

Araw-araw sa paggising niya hindi siya masaya, lagi na lang kasi siya nakakaramdam ng pagkukulang.

"There's always this hole... this hole inside of me and i don't even know how to fill it up."- pakiramdam niya napakakulang niya.

Pero may biglang may naalaa siya.

"I'm gonna fill your heart up, trust me im gonna love you and i don't care kahit ano ka pa nirerespeto ko ang desisyon mo maghihintay ako."

"Totoo ba yun... totoo ba yung sinabe mo Peter?"- umaasa siya na maririnig ng lalaki ang kanyang mga tanong.

Napangiti siya ng maalala iyon pero agad na napalitan iyon.

"I almost forgot that i need to know what Louis And Juanpa are up to."- pero nagtaka siya sa sarili niya.

"At bakit ko naman pagaaksayahin ng oras sila para lang malaman ang sikretong sinasabe nila, bahala sila!"- at ngumit sa salamin.

Pero sa isip-isip niya,

"Wala na akong pake sa kanila pero hindi ako magpapabulag at magiging tangang muli."

...

Absidy's POV

"Bakit ba dinededma mo siya?"- tanong ni Carl sa akin.

"Who?"- tanong ko din.

He pouted his lips and pointing out someone at my back so tumingin ako sa likod ko and nakita ko si Peter sa kabilang seats.

"Dinededma ko ba?"- nagmamaang-maangan kong tanong.

"Hindi kami bulag!"- sagot naman ni Kyle.

"Fine... yes!"- na agad na sinagot nila ng WHY.

"i just feel awkward talking to him."- iyon lang ang sagot ko at wala na akong balak idagdag at baka asarin na naman nila ako.

"Ang sabihin mo may gusto lang sayo yung tao kaya lumalayo ka."- agad akong napatingin sa kanila.