When the universe conspires

Κεφάλαιο 19.

Φτάνω στο σπίτι και πρωτού ανοίξω την πόρτα για να μπω σκουπίζω τα δάκρυα μου και παίρνω μια βαθιά ανάσα.Ανοίγω την πόρτα και βλέπω τον πατέρα μου να στέκεται όρθιος προβληματισμένος να πηγαίνει πέρα δώθε.
"Μπαμπά; Όλα καλά;"Τον ρωτάω.
"Όχι."Μου λέει και έρχεται κοντά μου.
"Τι έγινε;"Τον ρωτάω τρομαγμένη.
"Με πήρε η μαμά τηλέφωνο και μου είπε πως την απέλυσαν."
Όχι ρε γαμώτο!
"Και τώρα;"Ρωτάω ενοχλημένη.
"Τώρα θα της κάνω εισιτήρια να έρθει εδώ."
"Τέλεια!"Λέω χαρούμενη.
"Δεν είναι μόνο αυτό... Ξέρεις πως μητέρα σου έχει πρόβλημα με την πίεση της.. Ανέβασε λίγο και δεν αισθάνεται και πολύ καλά .''Μου λέει στεναχωρημένος.Όλα σήμερα;
Ανοίγω την πόρτα και βγαίνω έξω να περπατήσω λίγο να πάρω καθαρό αέρα γιατί νομίζω πως θα εκραγώ.
Καθώς προχωράω βλέπω ένα παγκάκι και χωρίς να το σκεφτώ κάθομαι.
Ξεφυσάω και ξεσπάω σε κλάματα δεν είναι λογικά όλα αυτά που γίνονται πρόσφατα στην ζωή μου.Ξεσπάω και βγάζω όλα όσα νιώθω με το κλάμα μου.
"Γκχμ."Ακούω από δίπλα.Κοιτάζω και βλέπω ένα αγόρι να στέκεται δίπλα μου.Σκουπίζω τα δάκρυα μου από ντροπή και προσπαθώ να τον δω καθαρά μιας και τα μάτια μου είναι γεμάτο δάκρυα δεν με αφήνουν.
"Όλα καλά;"Με ρωτάει και εγώ σαν χαμένη κοιτάζω χωρίς να δώσω κάποια απάντηση.
"Συγνώμη φεύγω."Λέει και κάνει να φύγει αλλά τον σταματάω.
"Όχι όχι καλά είμαι!"Βρίσκω τα λόγια μου.
"Σίγουρα;Γιατί άλλο βλέπω εγώ."Μου λέει και με πλησιάζει λίγο.
"Elijah, χάρηκα!"Μου λέει και προσπαθώ να καταλάβω την προφορά του.
"Εμμ Άγγλος;"Τον ρωτάω η αδιάκριτη.
"Χαχαχ ναι,κάνει μπαμ η προφορά μου έτσι;"Μου λέει χαμογελαστός.
"Λουίζα και γω χάρηκα."Του λέω και κάθομαι λίγο πιο δίπλα.Του κάνω νόημα να κάτσει δίπλα μου και εκείνος κάθεται αμέσως.
"Σ' έχω ξανά δει."Μου λέει και εκπλήσσομαι αμεσως.
"Που;"
"Είμαι ο νέος σου γείτονας προφανώς εσύ με βλέπεις πρώτη φορά."
"Ωω ναι έχεις δίκιο!Όντως σε βλέπω πρώτη φορά."
"Δεν θέλω να φανώ αγενής ή αδιάκριτος..Εμμ..Βγαίνεις με τον Noah Centineo;"
"Με παρακολουθείς;"Τον ρωτάω ενοχλημένη.
"Όχι όχι απλά έτυχε να σας δω.Δεν είμαι τέτοιο άτομο αν αυτό πιστεύεις."
"Συγνώμη απλώς δεν σκέφτομαι καθαρά αυτή την στιγμή!"
"Κανένα πρόβλημα.Μπορώ να ρωτήσω γιατί έκλαιγες τόσο πολύ;"
"Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σου αλλά δεν θέλω να το συζητήσω Elijah!"Του λέω και σηκώνομαι όρθια για να φύγω.
"Ξέρω τι χρειάζεσαι!"Λέει και τον κοιτάω με απορία.
"Στο σπίτι μου έχω ένα ουίσκι το οποίο πιστεύω είναι ότι πρέπει για την κατάσταση σου!"
"Νομίζω πως δεν είναι καλή ιδέα.."
"Ξέρω μπορεί να με γνώρισες μόλις αλλά να ξέρεις δεν υπάρχει λόγος να φοβάσαι."Μου λέει και αρχίζω να το σκέφτομαι.Λες να έχει δίκιο;Λες να μου ελαφρύνει τον πόνο;
"Εντάξει πάμε!"Του απαντάω και εκείνος σηκώνεται γρήγορα ενθουσιασμένος.
Αρχίζουμε περπατάμε προς το σπίτι μου και συνέχεια σκέφτομαι μέσα στο μυαλό μου πως αυτό που θα κάνω ίσως και να το μετανιώσω.Φτάνουμε έξω από το σπίτι του και ανοίγει την πόρτα,μπαίνει μέσα και από πίσω μπαίνω και εγώ.Ανοίγει το φως και παρατηρώ πως έχει ένα υπέροχο και καλόγουστο διακοσμημένο σπίτι.
"Κάθισε!Θα έρθω αμέσως."Μου λέει και εγώ κάθομαι διστακτικά.Ανοίγω το κινητό μου και βλέπω πως η ώρα είναι 10:00.Ο Elijah έρχεται στο σαλόνι με το ουίσκι και δύο ποτήρια.Μου δίνει το ένα και το γεμίζει στην συνέχεια γεμίζει και το δικό του και κάθεται δίπλα μου.
"Στην υγειά μας και στην υγειά όσους μας πλήγωσαν!"Πίνει από το ποτό του και με την άκρη του ματιού του με κοιτάζει περιμένω τας πως να πιω και εγώ.Πίνω μια γουλιά και εκείνος γελάει.
"Μονορούφι Λουίζα να πάνε κάτω τα φαρμάκια!"Λέει και τον υπακούω, πίνω μονορούφι όσο είχε μέσα και νιώθω τα σωθικά μου να καίγονται.
Τα μάτια μου βουρκόνουν από το κάψιμο που νιώθω και ο Elijah σπάει πλάκα μαζί μου.
"Σε λίγο θα νιώθεις πολύ καλύτερα στο υπόσχομαι!"
''Το εύχομαι!"
Βγάζει ένα πακέτο τσιγάρα και το μάτι μου ανοίγει διάπλατα.Ξέρετε πως κάπνιζα αλλά δεν ξέρετε πως όσο είμαι εδώ στην Αμερική το έχω κόψει.Του ζητάω αμέσως ένα γιατί τραβάει απίστευτα μαζί με το ουίσκι.
Αρχίζω όντως να νιώθω καλύτερα και ακουμπάω την πλάτη μου πίσω στον καναπέ.
"Μπορούμε να το κάνουμε αυτό κάθε βράδυ;"Τον ρωτάω ζαλισμένη.
"Αν το κάνουμε αυτό κάθε βράδυ θα καταντήσουμε αλκοολικοί Λουίζα."Λέει ενώ γεμίζει πάλι τα ποτήρια μας.Κατευθείαν πιάνω το ποτήρι και το κατεβάζω πάλι μονορούφι.
"Είσαι τρελή;Τι κάνεις;"Φωνάζει.
"Ότι χρειαστεί για να νιώσω τέλεια!"
"Οκευ όπως θες.."Τον κοιτάζω και τον παρατηρώ για λίγο.. τόση ώρα δεν έχω παρατηρήσει πόσο όμορφος είναι πόσο γοητευτικός.
"Πόσο είσαι;"Με ρωτάει.
"20 εσύ;"
"25 γίνομαι τον άλλο μήνα."
"Αχαα."Απαντάω αδιάφορα.
"Θα μου πεις επιτέλους τι παίζει με τον Centineo;"Ρωτάει ξανά.Ας του πω μπας και νιώσω καλύτερα.Του διηγούμαι όλα όσα έχουν γίνει και εκείνος με κοιτάζει επίμονα ακούγοντας κάθε λέξη που ξεστομίζω.
"Μάλιστα και συνεχίζεις ακόμη να τρέφεις αισθήματα γι'αυτόν;;Μετά από όσα σου έχει κάνει;"
"Ναι, νιώθω τόσο πόνο μέσα μου."
"Δεν αξίζει Λουίζα και πιστεύω πως το έχεις καταλάβει και η ίδια."
"Δεν μπορώ να καταλάβω τίποτα.. απολύτως τίποτα."

Γεια σας κορίτσια!!!
Πολλές ανατροπές συμβαίνουν και η Λουίζα μας είναι χάλια και πολύ μπερδεμένη.
Στο κεφάλαιο αυτό εμφανίζεται καινούριος χαρακτήρας ο Elijah ο οποίος βρίσκεται πάνω στην φωτογραφία.
Ελπίζω να σας αρέσει!!
Ευχαριστώ για όσα άτομα διαβάζουν την ιστορία μου!Θα σας παρακαλούσα πολύ αν θέλετε και εσείς βάζετε αστεράκια και σχολιάζετε για να βλέπω τις γνώμες και τις εντυπώσεις σας ώστε κάθε φορά να δημιουργώ ένα ακόμη καλύτερο κεφάλαιο για εσάς.Αν πιστεύετε πως αξίζει η ιστορία μου θέλω να μου το δείχνετε.Αυτό ζητάω μόνο!
Σας ευχαριστώ για όλα και πάλι.❤️