tamamlandı
Haneul, evinden atıldığı için yeni bir eve taşınır fakat bir zaman sonra o apartmana taşındığı için pişman olur çünkü yan komşusu Jeon Jungkook bir türlü o'na rahat vermiyordur.
Başlangıç tarihi:24.02.2019
Bitiş tarihi:27.01.2020
"Acaba neden erkenden kapımda bittiğini sorabilir miyim? Kargalar uyanmadı daha jungkook." diyip göz devirdim karşımda sırıtan bedene.
"Ya beraber kahvaltı yapıp fuara geçeriz diye düşündüm." diyip kapıyı nazikçe araladı ve içeriye girdi.
Tabiki her dong hyun'la buluştuğunda yaptıgı gibi, gelip günümü zehir edecekti. Aslında bu halleri çok şirindi ama sinirlendiğimde cidden içinden canavar çıkabiliyordu.
Korkmuyor değilim yani, ama yine de ondan kurtuluşum olmadığını ne yazıkki biliyordum. Bir şey söylemeyip kapıyı kapattım.
"Madem öyle kahvaltı hazırla." diyip omuz silktim, hep ben mi hazırlayacağım.
"Hay hay." diyip sırıtarak kollarını sıvadı.
Fark ediyordum da baya çekici ve yakışıklı biriydi. Görünüşü tabi, gerçi belki tanışmamız böyle gürültülü olmasaydı. Jungkook'la iyi anlaşacağıma emindim. Ama böyle bir tanışmanın ardından ön yargılı olmam bence normal.
"Ben duşa gireceğim, min jae yok evde." dedim sebepsizce, neden min jae'yi araya kattım bir fikrim yok.
"Yardıma mı geleyim yani?" diyip mutfak kapısından kafasını uzatıp, kaşlarını kaldırarak bana baktığında göz devirip odama ilerledim.
"Sakın ben gelene kadar, odamdan bile içeri gireyim deme!" diye bağırıp kapıyı kapadım. Ama kapıyı kapamam kahkahasını net bir şekilde duymama engel değildi.
Banyoya yönelip kısa bir duş aldım, ardından üzerimi giyindim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
{Çorap yok sayın.}
Korka korka mutfağa ilerleyip, kapalı olan gözlerimi yavaş yavaş açtım. Umarım mutfağım savaş alanına dönmemiştir, klasik bir dizi sahnesi yaşamak istemiyordum. Gözlerimi açtığımda mutfak şok edici bir şekilde düzenliydi ve-ve kahvaltı masanın üzerinde kanlı canlı duruyordu.
"Tanrım, jungkook-" lafımı tamamlayamadan jungkook araya atlamıştı, artık klasikleşti tabi ki.
"Ya beni tanrı olarak mı görüyorsun haneul, bu beni onurlandırdı." gülümseyip kafasını eğdiğinde gerçekten salak mı diye düşünmedim değil.
"Sözümü kesmesen bir, devamı da var." diyip göz devirdim. "Diyorum ki ev hanımısın da benim mi haberim yok?" diyip gülerek masaya yaklaştım.
"Sadece biraz hamaratım, apartmanda ki teyze sağolsun." dediğinde kaşlarını havalandırıp kahkaha attım.
"Ne yani, o cadı teyzeden yemek dersi mi alıyorsun?" diyip masaya yerleştim, kahvaltı ağız sulandırıcı gözüküyordu. Yalan yok.
