Gittiği yere benide götürsene ey gönül. Tasalanma sakın görünmez olurum, görünmeden sevmeye devam ederim ben onu.
Baksana gönül, baksana ahvalime. Hayallerime bakacak yüzüm bile yok. Hepsine sözüm vardı. Gölgesinde kalacaklardı ölüme dek. Bak umutlarım bile ses vermiyor sesime. Kırgınlık kokuyor benim dünyam.
Ne olur gönül, ne olur beni alsan bıraksan gölgesine. Sözüm olsun sessizce dururum bıraktığın yerde. Zaten sessizce durmaya alışıgız gönül. Görsen gölgesi bile yetiyor. Hayallerimi, umutlarımı lal etmeye. Sessizce severiz gönül, vallahi billahi sessizce severiz. Kırgınlıklarımızı alır kırıntılarıyla birlikte yutarız. Yaralarımıza bile kelepçe vururuz. Yeterki eteğine düştüğümüz cemre olalım. Gözlerine uğrayan güneş ışığı olalım ey gönül.
Ne olur sanki yüzümüze gülsen. Mezarımızı gölgesine kazsan. Gelincik tohumlarını eksen üstümüze. Hayallerime, umutlarıma karşı beni mahçup etmesen. Sessizce uyutsan beni ne olurki gönül. Ne kaybedersin benden gayrı..