Bir an gözlerine bakıyorum ve ertesi gün bakıyorum yine uzaktasın aslında en yakınımsın ama en uzağımdasın sonra diyorum içimdeki sese anlatsana kaderi bu gönlü sarhoş herife. Bu nasıl bir bilmece lan diyorum. Ne çizersen çiz, ne bulursan bul neden çıkmazlarla dolu diyorum. Neden ben diyorum ya neden ben. Gülüyorum ama içimden ağlıyorum. Gülsene lan diyorum içimdeki adama. Sağıra yatıyor yada elinden gelmiyor. Takılmış balıklar misali voltaya kıvranıp duruyor. Sonra kahkaha atıyorum içinde bulunduğum duruma, kadere, hayata gelmişin geçmişine. Küfürler savuruyorum. Sonra bakıyorum gökyüzüne kaderin en yakınımla paylaşmama izin verdiği tek şey sensin sen diyorum. Senin de canın cehenneme diyorum. Sen git ölüm gelsin lan diyorum. Mal gibi kendi kendimle konuşmakla geçiriyorum ömür denilen gevşeği. Seni sevmeyi ayırıyorum bir kenara çünkü hak etmiyor bu hayat o sevgiyi. O yüzden düşlerimde saklıyorum bu hayatın lanet sesi, soluğu, havası bulaşmasın diyorum bozmasın diyorum. Sonra mem ararat dılo ez bımrım..
