Kuytuya yatmış bir Gelincik çiçeğinin alev alev yanan bakışları arasında bulmuştum kendimi. Bune denli bir hesaptır öyle. Herşeyin hesabını yapmış fakat zarardan kaçamamış gibi bakıyordu hayata..
Usulca serzenişler içindeydi doğaya. Dudaklarından dökülen sözlerin taa kendisiydi bunlar pivok..
Yıldızlar fazlasıyla duruyordu yerinde. Güneş desen nakış gibi işlenmişti sehere. Gecenin sessizliği zaten nakaratlarda geziyordu pivok..
Dediği gibiydi gelinciğin..
Herşey yerli yerinde duruyordu fazlasıyla. Fakat tek eksik kendisinin içindeydi. Parçalara dağılmış gibiydi. Az gözlerinden az yüreğinden gitmişti. Dudakları kurumuş yaprak misaliydi. Mevsimlerin bile eksikliği vardı içinde pivok..
Ne tadı vardı ne tuzu vardı bu hayatın. Gelinciğin yüreğinden bir parça kopmuştu, zemzehir bir kuyuya, sevgilinin kahverengi gözlerine özlem kalmışcasına.
