Mutluluk arandıkça saklanmayı daha çok seviyor. Fakat insan oğlu işte aramadan da duramıyor. İnsanı rüyasında bile kandırabiliyor. Aradığımı buldum dediğin vakit alarm çalıyor. Tıpkı ölüm gibi işte. Ömrünün en tatlı vaktinde alıyor sana ait olan ve olmayan herşeyi. Canından tutttt hayallerine kadar. Herşeyi insanın gözünde bırakıyor. Tütüyor be tütüyor, tütünden sarılmış sigara misali duman olup gidiyor. Kalıyor geriye ruhunu taşıyan bedenin ve acıdan tuttt sevincine kadar bütün duygularının imzasını taşıyan yaraların. En can alıcı noktası da bu ya, toprak olup gidiyor..
