Ölüm neresinde başlıyor, insanın içinde yaşamaya. Hücrelerindenmi yoksa düşlerindenmi. Yoksa sevmeye başladığı vakittemi. Ne kanlı bir pusudur öyle. Bu ne vicdansızlıktır..
Rüyalarıda ölürmü insanın, düşleri gibi. Hayalleride soluyormu insanın, ruhu çekilmiş bedeni gibi..
Bazı insanlar yaşıyorken tadıyormuş ölümü. Yoksa sevgi masalında kaybedenlermi oluyor bunlar. Hani masallar mutlu sonla bitiyordu bu dünyada. Çok acı verici değilmi ama insan çocukken bile kandırılırmı. Mutlu sonla büyütüp ölüme teslim etmekte neymiş bu çocuk ruhlu insanları..
Hani sevgiyi anlatırdı papatya yaprakları. Seviyor sevmiyor değilmiydi sahi. Sevmiyor dediğinde bile güldüren yapraklara ne oldu sahi. Baksana seviyor dediğinde bile ağlıyor artık bu insanlar..
