Kendi içinde boğulurmu insan
Boğuluyorum işte pervatsızca ve bir başına
Aşamıyorum içimdeki denizi
Ne zormuş öyle terk edilmek yalnızlığa,
Anlam veremiyorum gidişine
Kimbilir belkide mutluluk alerji yapıyordu yüreğine
Daha kötüsünü düşünemiyorum işte,
Bıraktığı yerde duruyor
Yaşamayı umut eden düşlerim ve mutluluğunu isteyen yüreğim,
Kimbilir belki bir gün oda sever benim gibi
Ve uğrar tekrar beni bıraktığı yere,
Dilek ağacında bekleyen hayallerimle birlikte benide alır yanına , gideriz ölüme birlikte
Yüzünü görmeye hasret kaldığımız mutluluk ile,
Gelincik misali işte..
