Hasretinden prangalar eskittim diyen ustanın tamda o sözünde seni arıyorum. Zaman herşeyi eskitiyor lakin eskiyen ömrümün kıyısında öylece taze duruyorsun. Bir gelincik çiçeği misali demeliyim buna. İmkansızlığa kendini adamanın verdiği delice bir mutluluk var kanımda. Hasretinden eriyip giden ömrümün belkide son durağındayım. Ölümün dört gözle beklediği, kucak açtığı yerden sesleniyorum sana. Yeterki yüreğim seni seviyorken uğrasın ölüm, gülümseyerek karşılarım, yeterki hasretin kokarken tenime sürülsün ölüm..
