Sarmaşık

AZRA

Eve nasıl geldim hatırlamıyorum. Aklımda kalan tek şey Yalın'ın bana "Neden geldin. Şöyle neden? Şimdi nasıl geldiysen öyle git." demesiydi. O kadar koydu ki bana... Keşke o an gökyüzünden bir yıldırım düşseydi başıma. Beni tam ortamdan bölseydi kalbimle beraber ayrılsaydım ikiye. Ama olmadı tabi. Sadece ağlamak geldi içimden. Bunca zaman sonra... Biraz olsun beni sevdiğini düşünüyordum. Bu muydu Yalın? Senin bana olan sevgin bu muydu? Hani biz hiç ayrılamazdık? Yalandı tabi koskoca bir yalan. Bende o Yalanın içindeki bir oyuncak.

Hiç özlememişti beni. Hâlâ aklı o kızdaydı. Ben onu düşünmeden tek gece rahat uyuyamazken onun aklı başkasındaydı. Bir  de utanmadan "Neden geldin." dedi. İyi ki geldin seni çok özledim demesini beklemiyorum ama... Koydu ya. Sevdiğin adamdan bunları duymak.. Bana  çok koydu.
Bu koskoca yalanın içindeki tek gerçek benim aşkımdı. Ona olan lanet olası bitmeyen aşkım.

Valiz ne kadar da ağırdı ya. Ağır olması normal ama bu kadar da ağır olması da ne bileyim? Taksi gelmişti. Ama ben o kadar zor yürüyorum ki.. Herşeyi geride bırakıp gidiyorum şimdi. Bu şehir, bu semt, bu ülke sana hapis olsun Yalın. Ama şimdi ben gidiyorum. Herşeyi, her anı ve sana olan aşkımı arkamda bırakarak.

Taksinin içinden dışarısı pek gözükmüyordu. "Camı açabilir miyiz." diye rica ettim adama. Adam bana cevap verme gereği dahi duymadan sadece camı açtı. Neyse gider ayak birinle tartışmak istemiyorum. Giderken Çınar parkını gördüm. Yalınla ilk buluştuğumuz park. Herşey dün gibi aklımdayken nasıl gideceğim bilmiyorum ama tek bildiğim şuan gidiyor oluşum. Demek ki vazgeçmişim. İşte şu saatten sonra aşkın elinden hiçbirşey gelmez  çünkü vazgeçilmiştir. Bende Vazgeçtim. Belki de vazgeçirildim bilmiyorum. Ama bitti Yalın bitti.

Bir saat sonra havalimanına geldiğimde uçağımın kalkmasına 20 dakika vardı. İlk uçakla Amerika ya gidiyordum. Erken mi? Hayır geç bile. Keşke daha önceden gitseydim. Ama Yalının bana bunları söylemesi iyi oldu aslında. En azından artık "Belki olurduk,belki herşey değişir. " diye kendimi teselli etmeyeceğim. Gidiyorum artık Yalın seni ve duygularımı ardımda bırakarak. Uçağa binerken hâlâ ayaklarım geri geri gidiyordu. Belkide kalbim hazır değildi. Onu bırakmaya.. Ama bırakmalıydım onun beni bir yıl önce hiçbir şeyi umursamayarak bıraktığı gibi.

Uçağa bindiğimde telefonumu elime aldım. Uçak moduna alacağım sırada 21 cevapsız arama yazısını gördüm. Ebrar,Nisan,Mete hepsi aramıştı. Ama  artık bir önemi yoktu.
Son bir kez uçak kalkarken İstanbul'a elveda dermişçesine baktım.

       "ŞİMDİ BİR MEVSİM GİRDİ ARAMIZA SEVGİLİ. ÖYLE Kİ, SEN GERİYE DÖNSEN BİLE
BENİM KALBİM SENDEN ÇOK İLERİDE..."
                Elveda yalın. İlk aşkım sendin.
                 Son aşkımda sen olacaksın.....

                              .........................

Bölüm hakkındaki düşüncelerinizi bekliyorum. Unutmayın düşünceleriniz benim için değerli.
Birdahaki bölüm perşembe günü gelecek ve artık bölümleri salı,perşembe günleri yayınlayacağım.

Yorum ve beğeni❤
Bys bir dahaki bölümde görüşmek üzere🌼