Secret_village ||Completed

Chapter:7

Сент Мэрис мужийн жижигхэн тосгоны ойролцоох бөглүү ойд нэгэн ганцаардмал эмэгтэй амьдардаг байжээ. Тэрнийг Молл Дайер гэдэг бөгөөд муу ёрын хараалын уршгаар шулам болж хувирсан нэгэн байсан юм. Хөөрхийлөлтэй хувь заяат шулам эмэгтэйг тосгоныхон бүгд
зэвүүцэн жигших агаад тонилгохоор амьдардаг оромжийг нь шатаажээ. Дайер арай ядан тэндээс зугтаж яваад хадан хавцал дээрээс унаж нас барсан бөгөөд үхэхийнхээ өмнө энэ газрыг он удаан жил харанхуй нөмрөг над шиг харамсалтайгаар шархалж хоцорсон хүн бүхэн миний араас ирэг хэмээн хараасан нь биеллээ олсон гэдэг. Гэхдээ тэр газрыг хүмүүс сайн мэдэхгүй билээ. Учир нь энэ бол жирийн нэгэн домог. Домогт цааш ѳгүүлэхдээ тэр хадан хамцал дээрээс шуманд хайртай болсон олон арван охид хѳвгүүд унасан гэх бѳгѳѳд хэн ч тэдний доош унасан гэх ул мѳрийг олж байгаагүй юм. Хайр сэтгэл, айх айдастаа дийлдсэн олон хүмүүсийн энергийг бусад шулам нар сорж хүч авдав гэж ѳгүүлсэн байдаг. Бас ѳѳр нэгэн араатны тухай дурдах бѳгѳѳд тэр нь одоог хэрнэ тайлбарлашгүй зүйл хэвээр үлдсэн байна. Эртний шулмын тосгон сүүрч шулам нар алга болсон гэх ч ямар ч эрдэмтэн судлаачид шулам болон адгуусанд одоо хэрнэ тайлбар хэлээгүй билээ. Харин хууч яриа
ам дамжсан домог үлгэр дээр адгуус бол шулмын бүтээл шулам үгүй бол адгуус үгүй гэж дурдсан байв.

Би "Эмээ би бодлоо лдоо энд яагаад ийм харанхуй байдаг талаар. Үнэхээр шулам гэх зүйл байж таараад тэр энэ газрыг ийм болгож байгаа гэж та бодож байсан уу."

Эмээ "Яалаа гэж. Хорвоод хачирхалтай зүйлс олон бий яагаад тэдний нэг энэ газар байж болохгүй гэж. Урам охин минь энэ газарт дасах их хэцүү дасах гэсний ч хэрэггүй аль болох хурдан гэрлүүгээ буцсан нь дээр байх."

Шина "Бид ирлээ"

Эмээ "Тэхён Шина хоёр уу даа."
Тэхён "Сайн байна уу эмээ таны бие дажгүй биздээ

Эмээ "Ѳмнѳхѳѳ бодоход дээрдэж байгаа охин маань ч ирчихсэн тус дэмтэй надад амар байгаа"

Тэхён "Болж дээ. Ѳнѳѳдѳр Шина эмнэлгээс гарсан гарсан дариудаа шууд л ийшээ ирнэ гээд болдоггүй."

Эмээ "Урамтай уулзах гэсэн байлгүй охидын яриа дуусах биш эмээ нь хоол хийе тэр хооронд та нар амарч бай."

Шина "Урамаа хоёулаа дээшээ гаргах уу."

Би "Заа" бид хамтдаа миний ѳрѳѳнд орсон юм. Шинаг харах бүрт нуруугаар минь хүйт даар шиг болж байгаа ч зүгээр мэт аашилж инээх нь хавьгүй дээр санагдана.

Шина "Би юу авчирсан гэж бодож байна. Ццрррнннн...Энэ бол эмээгийн чинь ном.
ганцаараа унших уйтгартай юм аа. Чи надтай хамт унших уу. Энэ их сонирхолиой шүү."

Би "Тэгье ээ"
Хуучирсан тэр номон дээр эртний шулам нарын тухай мѳн хэрхэн хүмүүст алуулж алга болсон тухай л байв.

Шина "Ѳмнѳ нь шулмын ангууч гэж байсан гэсэн гэхдээ энэ хэсэг хоёрхон мѳр дээр байгаа дараагийн хуудас нь даанч байхгүй юм байна лээ."

Би "Шина энэ чинь хуучирсан юм. Миний санахаар эмээгийн номын сан дахь ном нараар ихэвчлэн хүүхдүүд тоглодог байсан. Бас чамайг хэт ийм зүйлд итгэх хэрэггүй гэж бодож байна."

Шина "Чиний үсний ѳнгѳ их гоё юмаа. Бас нүд чинь ч тэр..." надруу ойртсоор бараг л нүүрний минь ѳмнѳ тулж ирэн нүд рүү минь шүртсээр л

Шина "Энэ нүдийг хаана харлаа." түүнийг түлхэх шахам холдоод

Би "Доошоо бууцгаая эмээд туслах хэрэгтэй."

Шина "Ойлголоо би араас чинь очъё."
түүнийг үлдээн доош буухад Тэхён зурагт үзэн харин эмээ гал тогооны ѳрѳѳэнд ногоо хирчиж харагдана

"Алив эмээ би хийе таны гар ѳвдчихлѳѳ."

Тэхён "Урамаа Шина яагаад бууж ирэхгүй байгаа юм."

Би "Миний ѳрѳѳнд байгаа удахгүй гарч ирэх байхаа. Ер нь би дуудаад ирье"

Тэхён "Зүгээр дээ чи юмаа хий би очоод ирье." Тэхён дээш гаран миний ѳрѳѳ лүү оров. Тэд удалгүй гарч ирэх ч Тэхён Шинаг чирэх шахам гарч ирж байгааг харсан эмээ бид хоёр гайхан асуух гэтэл

Тэхён "Уучлаарай эмээ Урамаа бид явахгүй бол болохгүй нь дараа тухтай ирнээ."

Шина "Ким Тэхён намайг тавиач"

Тэхён "Дуугүй дагаад яв." Тэхёний амнаас анх удаа ийм ширүүхэн хэлэх үгийг сонсож байна.

ЗА ЯАХАВ БИ ДАРАА ЗААВАЛ ИРЭХ БОЛНО ....ЖОН УРАМ.