'Kusura bakma Deniz. Bir anda oldu. Ben başkasını seviyorum.' Nasıl oluyor bilmiyorum ama bir ufak kıkırdıyorum. Sinirler laçka. Ben bile kendimle hiç bu kadar dalga geçmemiştim. Berk'in büyüyen gözlerine aldırmıyorum. Kendi sesime geçiyorum.
'İnsan...
Çantamı ve ceketimi kapıyorum askıdan. Evin bu kadar ıssız oluşunun beni vurmasına izin vermemek için hızlı hızlı iniyorum apartman basamaklarını.
'Selam gençler.' diyerek açıyorum Yıldız'ın arabasının arka kapısını.
'Hoş geldin Denizkuşu!'
'Hoş geldin Denizyıldızı!' diye selamlıyor beni Yıldız'la İpek.
'Hoş buldum. Nasılsınız?' Önce soran kazansın.
'İyiyiz biz kuzum, sen nasılsın asıl? Pervin teyzem nasıl?' diyor Yıldız.
'İşte aynı şeyler kızlar ya, hep aynı şeyler. Konuşmasak olur mu?' N'olur konuşmasak? Kızlar teyzem ölüyor konuşmasak olur mu? Teyzem ölmese olur mu kızlar?
'Sustuk, söz.' diyor İpek ağzını hayali bir fermuarla kapatırken. Bu şirin haline gücüm yettiğince gülüp, öpücük atıyorum. O da bana bir öpücük atıyor. Yıldız da işbilir bir şekilde müziğin sesini ve arabanın hızını yükseltiyor. Esmer'e varana kadar kimseden ses çıkmıyor. Sonuna kadar açtığımız camlardan dolan havayla süzülüyoruz yollarda, son üç haftadır nefes almaya en yakın hissettiğim anlardan biri. Siz benim canımsınız kızlar. Siz cansınız.
Ethem abiye geleceğimizi haber verdiğimiz için bize ayırdığı manzaralı masaya kuruluyoruz. Ethem abi gelip, sarıp sarmalıyor bizi önce. Babamın çok sevdiği bir abisi olduğu için durumlara vakıf, o yüzden bana biraz daha uzun sarılıyor.
'Geçecek güzel gözlü kızım benim.' diyor ayrılıp elimi tutarken. Gecenin ilk gözyaşı ilk şefkatine gidiveriyor tutamıyorum. Deme Ethem abi, geçecek deme inanırım.
'İnşallah Ethem abim.' diyorum gözyaşlarımı silerken, halden anlıyor Ethem abi. Meslek meyhane işletmek olunca tabi. Masayı donatacağına dair bir şeyler söylüyor ağzının içinde, sonra usulca gidiyor yanımızdan.
Oturalı beş dakika geçmeden, 18 yaşlarında bir çocuk masamızı doldurmaya başlıyor. Bir iki ufak müdahaleden sonra işini bitirince teşekkür edip onu da uğurluyoruz. Sonra biz üçümüz kalıyoruz, beraber büyümüş üç genç kadın bir masada kalıveriyoruz. Bu üç kadın beraber büyürken ellerini sımsıkı sarmış Pervoş'a içiyorlar bu gece, ilk kez. Pervoş'a ve bütün savaşçı kadınlara! Tam o an Ethem abiyle göz göze geliyorum, ah be güzel kızım bakışı atıyor bana. İlk kez görüyor beni içerken, çok kez olmadı zaten içeli be Ethem abi. Omuz silkiyorum ben de. Bitiriyoruz bu anı, gönderiyorum zehri mideme.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İlk dubleleri bitiriyoruz büyük bir sessizlik içinde. Kocaman bir sessizlik içinde. Cık, henüz çözülmemiş boğazımdaki düğüm.
'Kimseye etmem şikayet...' Gelme be Müzeyyen abla, gelme zaten bittik görmüyor musun?
