Operasyon Ve Aşk

BÖLÜM 9 İYİ BİRİ OL

Selin Güner

Ders bitmişti, çıkışa 5 dakika kalmıştı. Başımı Deniz'e doğru çevirdim 2 sıra arkamdaydı, uyuyordu. Mira'ya baktığımda ise hemen yanındaydı kitap okuyordu. Kafamı Doruk'a çevirdiğimde bana 'Çıkışta bekle' işareti yapmıştı. Hemen başımı önüme çevirdim ve zilin çalmasını bekledim. Zil çalmıştı herkes yavaş yavaş yerinden kalkıp kapıya doğru ilerliyordu. Mira Deniz'le beraber gidiyordu. Deniz bana doğru dönüp;
"Gelecek misin ortak?" Hayır. Şuan bambaşka işlerim var.
"Yok ortak, siz takılın ben kursa kalacağım." İkisine de gülümsemiştim. Deniz başını onaylar şekilde salladı ve Mira ile beraber gitti.
Hemen sonra çantamı toparladım ve Doruk'u bekledim. Çıktığı sınıftan içeri girmişti bu da bir planın parçasıydı sanırım. Kapıyı kilitledi biraz gerilmiştim.
"Ee nereden başlayalım?" Olduğum yerden sıra çekip oturdum.
"İYİ BİRİ OL demiştin. Mira'ya karşı iyi birisiyim şuan."
Doruk muzip bir şekilde gülümsedi.
"Güzel." Aynı şekilde bende gülümsedim.
"O zaman Kural 2"
Başımı onaylar şekilde salladım.
"Hiç bir şekilde notlar dışında okul içinde görüşmeyeceğiz. Aynı sınıfta olsak bile konuşmayacağız. Dikkat çekmek istemeyiz değil mi?"
Tekrar başımı onaylar bir şekilde salladım.
Bir anda gözüm Mira'nın kot ceketine kaydı. Doruk'u dürttüm ilk bana bakmıştı. Sonra kot ceketi işaret ettim.
"Hassiktir! Mira ceketini burada unuttuğunu anlarsa geri dönüş yapacaktır. Sakın dediklerimi unutma." Doruk birden sınıfın kapısını açtı ve gözden kayboldu. O sırada ne yapacağımı şaşırmıştım. Kursa kalacağım dedim ama... Buldum! Ceketi görmüş ve ona götürüyor gibi yapmalıyım. Mira'ya karşı iyi davranmalıyım. Rol icabı da olsa! Hemen ceketi elime aldım ve kapının dışına doğru ilerledim. O sırada Mira ile karşılaştım.
Ceketini elimde görünce bir oh çekmişti.
"Ceketini unutmuşsun, bugün kurs iptal edildi geri dönüyordum bende."
Mira ceketi elimden aldı ve gülümsedi.
"Çok teşekkür ederim." Başımı salladım.
"Rica ederim."
"Ee o zaman gelsene." Safım ya! Nasılda inandı hemen samimiyetime.
"Tamam."
Beraber ilerliyorduk. Deniz ortalarda yoktu, gözüm Deniz'i arıyordu. Mira bir süre ilerledikten sonra bana döndü.
"Benim yolum burada ayrılıyor."
"Görüşürüz." Dedim ve gidişini izledim. Döndüğümde
Doruk'la göz göze geldim, bir anlık refleksle yerimden sıçradım.
"Gelmesene ya şöyle!" Doruk muzip muzip güldü.
"Ne oldu korktun mu?" Kaşlarımı çattım.
"Hayır sadece Mira görse ne açıklama yapardım? Ayrıca nasıl bir anda böyle çıkıp karşımda beliriyorsun?"
"Ben her yerdeyim."
Böyle gizemli gizemli konuşması sinir ediyor beni.
"Neden dikildin şimdi karşımda?" Doruk bir adım bana yaklaştı ve elini omuzuma getirdi.
"Söyledim ya, korumam altındasın diye."
"Böyle belirme karşımda! Ayrıca korunmaya ihtiyacım yok!" Doruk pis pis güldü.
"Ne var?" Demiştim.
"Hiç öyle her şeyden emin olarak konuşmana gülüyorum." Kaşlarımı çattım.
"Neyse, ileride güzel bir kafe biliyorum oraya gidelim.
Plan hakkında konuşuruz."
"Ama sen bizi yan yana görseler şüphelenirler demiştin."
"O okul içiydi. Okul dışında kim nereden bilsin senin nerede olduğunu?"
"Doğru."
Beraber kafenin yoluna doğru ilerliyorduk.
"Baksana Doruk bir şey soracağım."
"Sor."
"Sen bir zamanlar bana aşıktın değil mi?" Doruk bir anda yürümesini durdurdu. Arkamı dönüp ona baktım.
"Nereden çıktı bu şimdi?" Demişti.
"Bilmem sadece neden olduğunu soracaktım."
"Nedeni yok." Tekrar yürümeye başladı. Adımlarına yetişmeye çalıştım.
"Peki sana Deniz'i sevdiğimi söylediğim zaman canını çok acıttım mı?"
Doruk bir kez daha durdurdu yürümesini o açık kahverengi gözleri sinirden koyulaşmıştı.
"Neden beni düşünüyorsun?"
"Bilmem arkadaşı-"
"Biz arkadaş değiliz Selin."
"Nasıl yani?" Gözlerimi kırpıştırarak Doruk'a baktım.
"Çünkü biz sadece istediğimiz, aşık olduğumuz insanlar için bir araya geldik."
"Peki, o zaman son bir soru daha soracağım."
"Bu sefer ne soracaksın?"
"Neden hafızamızı sildin?" Doruk bir an dondu sonra kendine gelerek cevap verdi.
"Öyle olması gerekti." Yanımdan ayrılıp yürümeye devam ederken hızına yetişip kolunu sımsıkı kavradım.
"Bir nedeni var. Çocukluk arkadaşımız olduğunu hafızamızdan silme nedenin var."
Doruk kavradığım kolunu kurtarıp beni belimden tuttu ve kendine doğru çekti. Kalbimin ritmi hızlandı ne yapacaktı bana?
"Çünkü Selin..." Demişti nefesi yüzüme çarpıyordu.
"Sana o zamanlar böyle bir harekette bulunamayacaktım, öpemeyecektim. Çünkü sen onu seviyordun. Bende benimle arkadaşlığın devam etmesin, beni hiç tanımıyormuşsun gibi seni de o Deniz piçini de hayatımdan sildim. Sizin hafızalarınızı sildim. Ve kendime bir söz verdim, zamanı geldiğinde Deniz'den intikamımı alma sözü. Sonra karşıma Mira çıktı. Seni unuttum Mira'ya yöneldim, Baktım Deniz'le olan sorunum geçer gibi oldu. Ama geçmedi. Deniz'i illa sevdiğim kızı severken, ilgi gösterirken yakaladım. Bu zamanında senin içinde geçerliydi."