RUNNING INTO MR. MAFIA |BK 1|COMPLETED

😘 35 😘

Damon POV

Higit isang linggo na ng maka labas ng hospital si princess ngunit mula nong araw nayon ay iniiwasan na niya ako, pati narin ang ibang tauhan ko ay iniiwasan niya ng husto. Palagi lang itong nagkukulong sa kwarto niya o di kaya naman sa library.

"Wala parin bang pinag bago?" Tanung ni Sean ng pumasok ito sa opisina ko.

"Wala. Diko na nga alam ano gagawin ko." Sabi ko dito.

"Wagka mag alala brother babalik din sa dati ang lahat. Dont worry kakausapin ko siya " malungkot niyang sabi bago umalis.

Sean POV

Mula nong makalabas ng hospital si princess ay nag bago na ang lahat, lalo na si Damon. Naging matamlay na ito at mas lalong naging mainitin ang ulo, madaling nagagalit, at mas lalong naging cold. Si princess naman ay naging mailap, ayaw magpalapit, at lalong ayaw na ayaw niya samin.

Tokkk! Tokkkk! Tokkkk!

"Princess, si Sean to. Kausapin mo naman ako o... plss" sabi ko dito habang kinakatok ang pinto ng kwarto niya.

"Go away Sean.. Pari-pariha lang kayo mga mamamatay Tao." Sigaw nito pabalik.

"Oo, sige..Mafia na kami, Mamamatay Tao na kami, kami na ang masama. Pero bakit Sophia mula ba nong dumating ka dito. Ni kahit isang beses ba sinaktan ka namin? Ni kahit dulo ng kuko mo princess di namin yan ginalaw kasi kung may ng yari o kahit isang buhok man lang na nawala sayo dahil samin. Buhay namin ang kapalit princess ganyan ka kaimportanti kay Damon. Kaya sana wag mo syang e judge agad dahil lang sa may nag sabi sayo na ganyan siya, ganyan kami e masama na kami. Sana naman ringgin mo rin ang side namin bago mo kami e judge. " sabi ko dito bago umalis na dun.

Sophia POV

"Oo, sige.. Mafia na kami, Mamamatay Tao na kami, kami na ang masama. Pero bakit Sophia mula nong dumating ka dito. Ni kahit isang beses ba sinaktan la namin? Ni kahit dulo ng kuko mo princess di namin yan ginalaw kasi kung may ng yari o kahit isang buhok man lang na nawala sayo dahil samin. Buhay namin ang kapalit princess ganyan ka kaimportanti kay Damon. Kaya sana wag mo syang e judge agad dahil lang sa may nag sabi sayo na ganyan siya, ganyan kami e mazama na kami. Sana naman ringgin mo rin ang side namin nako mo kami e judge. " sabi ni Sean sa kabilang dako ng pinto.

Habang tinitimbang ko ang mga sinabi ni Sean ay lalo akung naguguluhan. Lumalabas na ang sama sama kung Tao na wala akung utang na loob sa kanila. Sa dami na ng naitulong nila sakin ay ganito na ang e Susukli ko sa kanila. Diko alam kung ano ang dapat kung gawin. Pero isa lang ang nangunguna sa lahat at Yun ay ang kausapin siya. Pero sabi ng utak at isipan ko ay dapat na matakot na ako sa kanya at layuan na siya. Pero iba naman ang sinisigaw ng puso't katawan ko para sa kanya. Ano ba ang dapat kung gawin.

.........

Damon POV

2 linggo na mula nung nakauwi siya at di ko na kaya ang ginagawa niyang pag iwas sakin at ang pag deadma niya sakin. "Di dapat matapos ang gabing to ng di tayo nag kakaayos princess, your driving me crazy. Kung dika makuha sa mahinhinan, idadaan kita sa santung paspasan. Princess " sabi ko sa isipan ko at lumabas sa opisina ko at hinanap siya.

Pag labas ko ay ang una kung pinuntahan at ang kwarto niya, ngunit wala siya roon, kaya pinuntahan ko ang library ngunit wala rin siya doon. Kaya nag umpisa ng kumalabog ang dibdib ko sa kaba kung nasaan siya.

"Sean have you seen her?" Cold tanung kay Sean sa telephone.

"No, why?" Sagot naman nito. " sh**t I can't find her..alarm the others. " sagot ko dito bago pinatay ang tawag at hinanap siya.

"Have you seen her?" Galit kung tanung sa kanila ngunit kahit isa sa kanila at walang nakaka alam kung nasan siya. Kaya mas lalong nag init ang ulo ko sa galit at pag aalala. "Well find her, NOW!"

"Nana Rosa nakita niyo po ba si Sophia?" Tanung ko kay nana Rosa ng magkasalubong kami.

" Nako. Kayung bata kayo oh, nagtataguan ba kayo... hayy nako nandon siya dirty kitchen sa labas at nag luluto. Ewan ko ba sa batang yun but doon pa nag luto at....." diko na pinatapos si nana Rosa sa sasabihin niya dahil Dali Dali na akung tumakbo papunta sa kanya.

Pag dating ko doon ay nakita ko siyang nag luluto at may pasayaw-sayaw pa. Diko na pinipigilan ang sarili ko at nilapitan siya agad at niyakap. Kahit na magalit pasiya wala akung pakialam Basta di matatapos ang gabing to na dikami nag kakabati.

"Aghhh!" Sigaw nito ng bigla ko siyang yakapin. "Damon bitawan mo ako, ano ba bitawan mo ako." Pagpupumilit maka wala nito ngunit mas lalo kulang itong niyakap.

"I don't care princess if you're mad at me. I don't care if you dont want me near you. I don't care if you don't want me touching you, but guess what, I don't care coz.I know that the moment you run into me you belong to me and you are mine and mine alone. So it's either let's do this in a easy way princess or the hard way. You chose." Mahaba kung sabi dito habang naka kitingin sa mga Mata niya at hawak hawak siya.

"Damon....." diko na pinatapos ang sasabihin niya o ano paman ang e dadahilan niya dahil pinisil ko siya ng halik. Halik na puno ng pagdurosa, pangungulila, pagsisisi, pagkasabik at pagmamahal.