Sector 5 // Dutch

Hoofdstuk 3

Toen ik mijn ogen weer opende lag ik nog steeds op Dylans schouder. Ik ging rechtop zitten en hij werd ook wakker. "Goeie morgen Anna" fluistert hij nog slaperig. De rest van de bus is nog niet wakker. "Lekker geslapen?" vraag ik op zachte toon. "Redelijk, ik hou niet zo van slaapreizen, jij?" antwoordde hij. Ik keek hem aan "Ik heb prima geslapen, dankjewel". Zachtjes om de anderen niet wakker te maken praten we over wat we verwachten van vandaag. We weten allebei eigenlijk niet zo goed of we vandaag al aan zullen komen of dat we nog een zware reisdag moeten doorstaan. Dan uit het niets gaat er een alarm af. Iedereen wordt wakker en we krijgen ontbijt. Weer zo'n gore fabrieksmaaltijd die eigenlijk niemand lekker vindt. 

Na ongeveer 2 uur beginnen we langzamer te reiden. Ik zie een groot oud gebouw voor ons op doemen. "Ik denk dat we daarnaartoe gaan" zeg ik tegen Dylan. Dylan tuit zijn lippen, "Daar zou je gelijk in kunnen hebben". Voor het gebouw stopt de bus en we lopen de bus uit. Ik sta bijna te trillen op mijn benen. Er staat een lange rij van andere kinderen voor de hoofdingang. Wij sluiten aan en mogen al snel naar binnen. 

We komen binnen in een Grote zaal, aan de andere kant van de zaal is een soort scanner die ze ook bij de douane hebben. Er worden namen omgeroepen, die kinderen moeten door de scanner heen. Langzaam loopt de zaal leeg. Iedereen uit onze bus is er nog en we zijn zachtjes aan het praten. Naast Dylan en ik zijn er nog 2 jongens en 3 meisjes meegekomen. De meisjes heten Nora, Marie en Jenna, ze zaten al bij elkaar in de klas. De jongens heten Tom en Richard, ze kenden elkaar nog niet maar konden het goed met elkaar vinden. Toen Marie als eerste werd opgeroepen werden we allemaal heel zenuwachtig. We lopen met iedereen naar de scanner toe en kijken wat er gebeurt. Als Marie in de scanner gaat staan noemt een stem haar naam en zegt dat ze is ingedeeld in sector 3. Iedereen uit onze bus is nu na elkaar aan de beurt. Tom en Nora gaan naar sector 1 en Jenna naar sector 4. Ik ben als een na laatste. Als ik in de scanner ga staan hoor ik de stem mijn naam zeggen. Het duurt even voordat de scanner verder gaat, "Anna Elizabeth Sondor, jij bent ingedeeld in sector 5. Loop door de deur aan je rechterzijde met het cijfer 5 erop." Langzaam loop ik weer uit de scanner, ik kijk om naar Dylan en wens hem in mijn gedachten succes.

Als ik de deur door loop kom ik in een kleine kamer met een aantal banken en een groot tv-scherm. Er zit een ander meisje te wachten. Zodra ik zit begint er een video op het beeldscherm met dezelfde stem als de scanner. "Welkom bij de ED en welkom bij sector 5. Vanaf morgen ga je hier je lessen volgen en je taken afhandelen. Jullie zullen samen met de andere sectoren les krijgen in onder andere krachtcontrole en zelfredzaamheid. De taken voor sector 5 zijn het koken van maaltijden en het schoonmaken van de eet- en slaapzalen. Na deze video word je verzocht je sectormentor te zoeken in de zaal hiernaast. Hij of zij zal jullie verder begeleiden. Ik hoop dat jullie een schitterend leven tegemoet gaan." De video was afgelopen en ik voel me een beetje verward. Krachtenlessen ik snapte niet waar dat over ging. Ik kon niks anders dan de anderen toch? Luna en ik leken wat dat betreft wel op elkaar. Ik wilde eigenlijk nog even nadenken maar de deur naar een andere zaal gaat al open. 

Het andere meisje staat op en loopt naar buiten. Ik volg haar naar buiten en zie al snel een jongen met een bord met SECTOR 5 erop staan. Hij was lang, gespierd en ik denk de dat de meeste meisjes hem knap zouden noemen. Hij had kort steil blond haar en felblauwe ogen. Ik en het meisje lopen naar hem toe en hij glimlacht. "Hallo, ik ben Jasper, Ik ben jullie sectormentor. We staan nu in de kantine van onze school" legt hij uit. Ik kijk om me heen en zie 5 grote tafels met nummers erboven. Er is een kleine keuken waar je maaltijden kan kopen. Jasper vervolgd zijn verhaal "De leslokalen zijn aan de rechterkant en de slaapzalen aan de linkerkant. Waar willen jullie eerst naar toe?" Het meisje zei dat ze eerst de leslokalen wilde zien en ik stemde daar mee in. We liepen rustig naar de rechter gang en ik keek naar de andere groepen. Wij waren duidelijk de kleinste groep. De groepen van de andere sectoren waren rond de 8 personen. Ik herkende Dylan bij sector 2 en we keken elkaar even aan. Jasper trok aan mijn arm en riep "Hé kom je ook nog even kijken?".