Sector 5 // Dutch

Hoofdstuk 4

Toen we later de slaapzaal binnenliepen zag ik tien stapelbedden staan. Er waren nog 3 bedden vrij, op de rest lagen jongens en meisjes door elkaar. Aan de achterkant van de slaapzaal waren aparte badkamers waar je kon douchen. Ik zocht een eigen bed uit en legde mijn spullen onder het bed. Jasper kwam naast mij en het meisje zitten en vraagt "Dus, hoe heten jullie en waar komen jullie vandaan?" Het meisje antwoordde enthousiast "Ik ben Cristy maar iedereen noemt me Cris. Ik kom uit het zuiden." Jasper knikte en wende zich naar mij "Ik heet Anna en ik kom uit de noordelijke bergstreek". "Oké, ik hoop dat jullie het fijn hebben. We hebben nu even vrij en gaan over een uurtje eten" antwoordde Jasper en hij liep naar zijn eigen bed. Ik en Cris raakte aan de praat en ze bleek erg op Luna te lijken. Na het uur liepen we in een rij naar de eetzaal.

In de kantine sloten we achter in de rij aan. We kregen ons eten op een bord aangereikt en we lopen naar onze tafel. Op ons bord ligt een stamppot van iets dat lijkt op een wortel en een stuk vlees. Ik heb nog nooit zo lekker gegeten. Tijdens het eten raak ik met Cris en Jasper aan de praat. Jasper is een jaar ouder dan wij en we kunnen het goed met elkaar vinden. Ik mis thuis maar het was een geweldige dag. Ik heb zin in de lessen morgen en ben benieuwd naar wat we allemaal gaan doen. Zodra we klaar zijn met eten lopen ik, Jasper en Cris naar de slaapzaal en ik val direct in slaap.

Ik word wakker van een alarm dat hard door de slaapzaal galmt. Iedereen om me heen kleed zich aan met een uniform dat klaarligt naast hun bedden. Ik pak ook het uniform en kleed me snel om. Het uniform bestaat uit een strakke zwarte broek, zwarte lage schoenen en een wit strak hemd. Voor de warmte doen we er een grijs groot vest overheen. We lopen weer de slaapzaal uit naar de kantine. 

Op de tafels staan bakken met fruit, kannen met melk en granen klaar. Ik loop naar onze tafel en besef dat de andere sectoren niet naar ons kijken. Iedere sector heeft en andere kleur hemd om zich te onderscheiden. Dat vind ik nog geen rede om een sector volledig te negeren. Met een raar gevoel eet ik mijn ontbijt op en loop samen met Cris naar onze eerste les, krachtherkenning. 

We komen als een van de eerste in het lokaal binnen en gaan in de rij met het cijfer vijf naast elkaar zitten. Dylan zit ook al in het lokaal maar negeert me volkomen. Ik voel me beledigd en snap er helemaal niks van. Als vijf minuten later de les begint neemt de lerares het woord. "Hallo allemaal en welkom bij krachtherkenning. De komende maand zullen jullie in mijn les worden klaargestoomd voor het echte leven op de ED. Ik zal jullie eerst uitleggen waarom jullie zijn ingedeeld in verschillende sectoren en daarvoor moet ik uitleggen wat de sectoren zijn. 

Allereerst heeft iedereen die hier binnenkomt natuurkrachten." Ik raakte in paniek, wat zou dat zijn? Ik kon geen logische verklaring bedenken waarom ik krachten zou hebben, dat bestond gewoon niet. De lerares vervolgde haar les na wat geroezemoes. "Het is logisch dat je je krachten nog nooit hebt opgemerkt, want je krachten beginnen pas rond jullie leeftijd te verschijnen. De sectoren verdelen jullie over de verschillende natuurkrachten. Sector 1 staat bekend als de aarde sector, daarom dragen zij bruin. Mensen uit sector 1 kunnen de groei van planten beïnvloeden en de beweging van het aardoppervlak. Sector 2 is de water sector, zij kunnen water op verschillende manieren beïnvloeden en zij dragen natuurlijk blauw." Ik zag Dylan een jongen die naast hem zat een high five geven en voelde even een steek van jaloezie, ik zette het snel van me af. Hij mocht toch gewoon nieuwe vrienden maken? "Sector 3 is er voor lucht, zij beïnvloeden de kleur en richting van de lucht. Sector 3 draagt daarom de kleur grijs. Sector 4 is de zonnen sector, zij kunnen op verschillende manieren de zon manipuleren en dragen geel. Sector 5 is een overige sector, iedereen in sector 5 valt buiten de andere sectoren zowel positief als negatief. Daarom dragen zij een onzijdige kleur: zwart." Toen ze dat zei snapte ik alles. Ik snap nu wel waarom ze me negeren, ook al vind ik het onterecht. Je wil natuurlijk niks te maken hebben met de buitenstanders. Ik voel me verraden door iedereen uit de bus. Wat kan ik er aan doen dat ik zo ben ingedeeld? De lerares beschreef waar alle sectoren goed voor waren maar ik luisterde niet. Ik kan er met mijn gedachten niet bij dat je een hele sector zo zou kunnen discrimineren.