Sector 5 // Dutch

Hoofdstuk 17

POV Anna

Ik zit in de les en kan mijn aandacht er gewoon niet bijhouden. Ik heb vannacht mijn vaders boek uitgelezen en heb bijna geen slaap gehad. Chris zit naast me en doet irritant en dat helpt ook niet echt.

De deur gaat open maar ik let er niet op, ik sluit mijn ogen en verlang naar mijn slaapzak.

"Anna" sist Chris in mijn oor en ik kijk op.  De hele klas staart me aan. Ik trek mijn wenkbrauwen op naar Chris en ze knikt naar de persoon die net binnen is gekomen. Het is Nathan.

Ik kijk hem verschrikt aan en hij wenkt dat ik mee moet komen. Ik sta op en loop met hem het lokaal uit, wat is dit nou weer.

Nathan zegt niks totdat we naar een deel van het gebouw zijn gelopen waar ik nog nooit ben geweest, het lijkt een beetje op een ziekenhuis. Als we een kantoortje ingaan gebaart hij dat ik mag gaan zitten.

"Anna, ik moet een paar testen bij je doen" begint Nathan op koele toon. "Oké, waarvoor? Hangt er een virus ofzo?" vraag ik hem. "Nee, ik mag er niks over zeggen sorry."

Ik blijf hem heel even aankijken maar knik dan "Ga je gang, weet je hoe het is thuis?" Hij schud zijn hoofd en ik kijk hem verrast aan. Hij haalt zijn schouders op. "Heb geen contact meer" antwoord hij uiteindelijk kortaf. "Oké" antwoord ik gefrustreerd, ik ben nog wel zijn familie, hij kan gewoon een beetje normaal tegen me doen.

Nathan gebaart naar mijn arm, ik wil je bloeddruk meten steek even je arm uit". Ik doe wat hij zegt en bestudeer zijn gezicht. Hij heeft een klein baardje gekregen dat hem er jaren ouder uit laat zien. Onder zijn ogen zijn duidelijk donkere wallen zichtbaar maar dat is geen verschil met de afgelopen twee jaar.

Nathan voert een paar algemene testjes uit en dan mag ik weer naar mijn les. Als ik voor de deur sta hoor ik de bel voor de lessenwissel en ik keer me om naar de buitendeur, ik heb aardkunde.

Als ik aankom is de professor er al en we beginnen met de les. Het wordt al aardig fris buiten en de professor deelt met ons dat dit onze laatste buiten les is.

Als ik terug wil lopen na de les houd de professor me tegen. "Kan ik je even spreken Anna?" ik knik en volg hem naar een van de kassen.

"Anna, je bent een van mijn beste leerlingen, maar de laatste tijd lijk je er niet echt bij. Hoe komt dat?"

"Sorry professor, ik slaap niet zo goed sinds de brand" biecht ik op.

"Oké, fijn dat de nieuwe slaapzaal al bijna af is" glimlacht hij en ik trek mijn wenkbrauwen op, dat wist ik nog niet.

"Ik wilde je ook graag extra lessen aanbieden, je bent heel bijzonder en ik denk dat je boven de rest van de klas uit kan stijgen." Ik kijk hem nu nog verbaasder aan.

"Als u het geen probleem vind zou ik graag van uw aanbod gebruik maken professor." En hij knikt "Dan zie ik je graag morgen avond in het aardkunde lokaal Anna"

Na het avondeten neem ik een douche en dat knapt me een beetje op. Ik ben nog steeds heel moe. Als ik mijn kleren heb aangetrokken rijk ik naar mijn ketting.

Hij is weg, ik zoek de hele ruimte af maar hij is nergens te vinden. Hij zal toch niet gestolen zijn?

Zelfs al ben ik zo moe ik kan weer niet in slaap vallen zonder die ketting. Ik besluit uiteindelijk weer naar 'de leeskamer', zoals ik het ben gaan noemen, te gaan.

Zodra ik mijn op de muur leg gebeurt er niks. Er verschijnt geen deur en zelfs geen toilet. Wat is hier aan de hand?

Rusteloos loop ik weer terug naar mijn slaapzak, hopelijk is die slaapzaal inderdaad snel klaar want ik kan wel wat betere slaap gebruiken.

Toen de volgende ochtend het alarm afging wist ik dat ik geen rust heb gehad. Ik probeerde te slapen, echt waar, maar ik kon al mijn gedachten even niet op een rijtje krijgen.

De lessen kropen heel langzaam voorbij. Cris was veel geconcentreerder dan normaal en dat zorgde ook niet echt voor afleiding.

Zelfs het eten was saai. Ik keek alleen uit naar mijn privé les van professor Coren, maar die leek nog zo ver weg.

Toen ik veel te vroeg klaar was met eten dwaalde ik een beetje rond tot ik bij de muur kwam.

Ik probeerde nog eens mijn hand erop te leggen maar er verscheen weer niks. Ik schop gefrustreerd tegen de muur aan en er schietspel iets over de grond.

Ik loop ernaartoe en al snel zie ik mijn ketting liggen, hoe komt die hier nou weer? Ik doe hem gelijk om en voel een rust over me heen glijden.

Ik loop door naar het lokaal van professor Coren met nog steeds een verbaast gevoel. Ik weet zeker dat ik mijn ketting in de douche heb afgedaan, hoe kimt hij dan hier op de grond?

In het lokaal is het licht al aan en ik klop op de deur, al mijn verwarrende gedachten naar de achtergrond duwend.

'Kom binnen, Anna!' reageert professor Coren op mijn klop en ik glimlach terwijl ik het lokaal binnenstap.

'We kunnen meteen beginnen, ga hier maar staan' zegt hij terwijl hij wijst naar een plek achter een bureau met een grote plantenpot erop.

Iets korter dan normaal maar ik kon het weer eens niet laten om het hoofdstuk te laten eindigen op een (mini) cliffhanger. 

Ik weet nog niet of het gaat lukken om volgende week een nieuw hoofdstuk te plaatsen omdat ik i.v.m. pinksterweekend op de camping zit (Ik weet echt niet of er wifi is...), maar ik doe mijn best om dinsdag het nieuwe hoofdstuk te plaatsen.

xxx

Enjoy en till next!