Rowan's Odyssey

Kabanata V: Agam

Kabanata V: Agam

═ ══════ † ══════ ═

Ang kawalan ng katiyakan ay laging lumilikha ng pagdududa, at ang pagdududa ay lumilikha ng takot.

~ Oscar Munoz ~

═ ══════ † ══════ ═

Isa ba itong alaala?

O isa na namang panaginip?

Hindi ako sigurado. Pero habang tumatagal ay mas lumilinaw ang mga imaheng ito sa aking isipan. Para silang mga punit-punit na piraso ng isang malaking larawan na unti-unting nabubuo at nagiging isa.

Ngunit bakit ganoon?

Bakit bigla akong nakaramdam ng pag-aalinlangan? May mali ba sa mga imaheng ito? Hindi, sa tingin ko ay wala. Hindi ko alam ang dahilan kung bakit, pero may kung anong gustong sabihin sa akin ang pag-aalinlangan na ito na hindi ko magawang maipaliwanag.

Tama.

Dala ko ang alinlangan na ito habang nakatayo sa gitna ng isang malawak na bakuran. Napapaligiran iyon ng mga nagtataasang damo, mga puno, at mga halaman. Tumatagos mula sa siwang ng mga sanga at ng mga dahon ang kulay kahel na liwanag mula sa papalubog na araw, at ang hangin ay marahang umiindayog at humahampas sa bawat dako, habang akay nito ang alimyon na hindi mo maaamoy sa araw man o sa gabi - isang halimunmon, na natutunaw sa ilalim ng init ng araw at gumugulang pagsapit ng dapit-hapon.

Oo...

Tulad ng agayay ng mga tuyong dahon na tinatangay ng banayad na hampas ng hangin.

Pero sa totoo lang...

Hindi ko alam kung ano ang kinalaman ng mga ito sa akin.

Nanatili lang akong nakatayo sa bakuran na iyon. Nakikiramdam at nagmamasid. Para akong may hinihintay sa lugar na iyon, pero hindi ko naman masabi kung sino at bakit.

Hanggang sa...

"Halika, bilis!"

Bigla akong napalingon nang may narinig ako na tinig -- boses ng isang batang lalaki. Paglingon ko, nakita ko ang bata na kasama ang isang pang mas batang lalaki. Magkapatid kaya ang dalawang 'yon? Magpinsan? magkaibigan? Hindi ako sigurado. Hindi ko rin gaanong maaninag ang kanilang mga mukha. Pero alam ko na pareho silang masaya dahil sa lutong ng kanilang mga tawanan.