Kabanata IX: Katotohanan
═ ══════ † ══════ ═
Kapag ang katotohanan ay pinalitan ng katahimikan, ang katahimikang iyon ay isa ng kasinungalingan.
~ Yevgeny Yevtushenko ~
═ ══════ † ══════ ═
"Kumusta? Matagal din tayong hindi nagkita, Jack the Smith!"
Isang babae na may taklob na itim na manto sa mukha at may sukbit na isang malaking supot sa kaniyang tagiliran ang nagpakita kina Jack at Rowan. Hindi inasahan ni Jack ang pagpapakita ng nasabing babae, lalo na't matagal na panahon na ang nakakalipas magmula noong huling nagtagpo ang kanilang mga landas.
"I—ikaw nga, Setti!"
Mula sa likod ng naglalakihang puno ay lumabas at nagpakita ang babae na kinilala ni Jack sa pangalan na Setti.
"Inaasahan ko talaga ang pagdating mo rito, Jack the Smith!"
Sumulong ang babaeng si Setti upang lapitan si Jack. Ngunit imbis na sumalubong ay napaatras pa siya't binalaan si Rowan na magtago sa likuran niya.
"Magtago ka sa likuran ko Rowan, bilis!"
"T—teka! Bakit?"
"Basta, gawin mo na lang!"
At sa kalagitnaan ng paglapit ng babaeng si Setti kina Jack at Rowan ay walang babala nitong kinuha sa loob ng kaniyang suot na itim na manto ang isang mahabang latigo na gawa sa gulugod ng tao at walang anu-ano'y nilatigo niya ang kinatatayuan nina Jack. Mabuti na lang at nakaiwas agad si Jack at nailayo niya si Rowan bago paman tuluyang tumama sa kanila ang sandata ng kalaban.
"Jack the Smith!"
Buong lakas na winasiwas ng babaeng si Setti ang kaniyang latigong gulugod para puntiryahin si Jack. Ngunit nagawa ng gabay na muling makaiwas sa atake kasabay ng mabilis na paghugot niya sa baril na nakasukbit sa kaniyang tagiliran.
"Pasensya na, pero wala akong oras para makipaglaro sa iyo, Setti!"
Hindi na nagpatumpik-tumpik pa si Jack at agad siyang nagpaputok. Ngunit dumaplis ang pinakawalan niyang bala sa telang nakasuklob sa ulo ng kaniyang kalaban, dahilan para mahantad ang itinatagu-tago nitong anyo sa likod ng suot nitong itim na manto.
"A—anong?!"
At kasabay ng malaking buka ng bibig, nanigas na mukha't nasawatang daloy ng hangin mula sa bibig ay ang matinding pagkasindak ni Rowan sa kaniyang nakita.
"P—pugot! Isang...PUGOT NA ULO!"
Tama.
Hindi inakala ni Rowan na ang babaeng galit na galit sa kaniyang gabay at siyang nagligtas sa kanila kanina mula sa higanteng ahas ay isa pa lang taong pugot. Kitang kita ng dalawang nanlalaking mga mata ni Rowan na walang ulo ang kanilang kaharap. Litaw na litaw ang sugat ng babae sa leeg nito mula sa pinagpugutan. Mamasa-masa pa ang sugat, may nakalitaw pa na ilang parte ng buto at may bumubulwak pa na dugo mula sa parteng pinagpugutan. May kung ano rin na itim na usok na lumalabas mula sa pinagpugutan na maaaring dahilan kung bakit hindi nila nahalata kanina na wala itong ulo dahil lumilikha ito ng ilusyon sa suot nitong manto na ang hulma'y tulad ng ulo ng isang tao.
Ngunit hindi tulad ni Rowan, si Jack ay kalmado lang at hindi nagpaapekto sa kabila ng nakakasindak na hitsura ng kalaban.
"Huwag kang matakot." Ani Jack sa binata. "Isa lang siyang Dullahan."
BINABASA MO ANG
Rowan's Odyssey
Paranormal** Watty's 2019 Winner -- Horror and Paranormal Category ** May tatlong dahilan kung bakit hindi makatawid si Rowan sa kabilang-buhay: Una, nawalan siya ng alaala. Pangalawa, may isang bagay pa siya na kailangang gawin sa lupa. At pangatlo, kaila...