5sos - don't fucking lie to me -cake- (ქართული)

♡2♡

-გამარჯობა -ღიმილით მივესალმე -რას ინებებთ?
-ყავა და შოკოლადის დონატი თუ შეიძლება ჭუჭყიანმა ქერათმუანმა ბიჭმა მითხრა და ფურცელზე ჩავკწერე
-მე ცივ ჩაის დავლევ -ქერა ხუჭუჭა ბიჭმა თავისი ცისფერი თვალები შემომანათა და გამიღიმა ამ დროს თითქოს სუნთქვა შემეკრა და რამდებმე წამით გავშტერდი
- ქალუმ. ქალუმ. ქალუმ. -ქერათმიანი ბიჭის ძახილმა გამიმაფხიზლ
-დიახ?
-მგონი ეხლა წესით ბართან უნდა მიხვიდე და იქიდან ჩვენი შეკვეთა მოიტანო
-კი კი კი ეხლავე ვოდიშით
-და ქალუმ
-დიახ
-შენი სახელი მინწონს. კარგად ჟღერს
-მადლობა -თავი ოდნავ დაცუკარი გავუღიმე და ბარისკენ წავედი
როდესაც მათთან დავბრუნდი და შეკვეთა მივუტანე ის გაღიმებული მიყურებდა თითქოს ჩემსმეტი არავინ იყო კაფეში მისი ჩაით სავსე ჭიქა წინ დავუდე შემდეგ მას შევხედე. ღიმილი სახეს უნათებდა. თვალებში მიყურებდა. მე მისას. მისი ციფერი თვალები თითქოდ ჩემში რაღაცას ეძებდნენ. კი არ ეძებდნენ არამედ იპოვეს და არ სურთ მისი თვალთახედიდან გაშვება. რამდენიმე წამი დებილივით ვუყრებდი ბოლოს მიხვდი რომ ზედმეტად უხერხულ მომენტს ვქმნიდი. გავუღიმე შემდეგ მის წინ მჯდომ ბიჭს შევხედა
- თუ რაიმე დაგჭირდათ აქვე ვიქნები -ვუთხარი გავუღიმე და მაიკისკენ წავედი
18 წლის დებილი ბავშვი ვიყავი და წამებში შემიყვარდა მისი თვალები და ღიმილი. ნეტა მაშინ მიკის თხოვნაზე უარი მეთქვა და ის მომსახურებიდა მათ მაგიდას.

FLASHBACK end

თითქოს და ჩვენი ისტორია შესანიშნავად დაიწყო. ოფიციანტსა და კლიენტს შორის ნაპერწკალი გაჩნდა შემდეგ ოფიციანტი კლიენტის სილამაზისგაბ შეშდება. წამიერად თავს კარგავ. კლიენტ სახელზე კიმპლიმენტს ეუბნება და ბოლოს კლიენტი ოფიციანტს და მის მეგობარს წვეულებაზე ეპატიჟება აი სწერედ წვეულებაზე წასვლა იყო ჩემი ყველაზე დიდი წეცდონა

კარი გაიღო, მის ზემოთ მოთავსებულმა ზარმა დიწკრიალა და იისფერთმიანი გოგონა შემოვიდა. ფანჯარასთან მდგომ მაგიდასთან დაჯდა. მაიკს თვალებით ვანიშნე რომ ის მომსახურებოდა მან თვალები გადაატრიალა კალამი და ფურცელი აიღო და მასთან წავიდა. ჩემმა ტელეფონმა კაფეში არსებული სიწყნარე დაარღვია. ტელეფონი ჯიბიდან ამოვიღე მაიკს და ისსფერთმინა გოგკას, რომელიც ჩემსკენ იხედბოდა გავუღიმე, ტელეფონს დავხედე და როდესაც მისი სახელი წავიკითხე ეკრანზე, ტელეფონს ხმა გამოვურთე და ისევ ჯიბეში ჩავდე. იმის შემდეგ რაც ყველაფერი გავიგე ყოველდღე მირეკავს, მწერს, სახლშიც კი მომაკითხა მაგრამ ჩემმა დამ უთხრა რომ ჩემთვის თავი დაენებებინა. ვერ ვხვდები რა უნდა ხო გააკეთა ის რაც უნდა გაეკეთებინა და ეხლა რომ უბრალოდ წავიდეს და უფრო არ დაამძიმოს ჩემი მდგომარეობა რა მოხდება.
-ერთი ფორთოხლის წვენი და მისი მეგობარი რომ მოვა შემდეგ ისევ შეუკვეთავს - ფიქრებიდან მიკის ხმამ გამომაფხიზლა, რომელიც ბარის წინ იდგა
-ეხლავე -წვენის დასახმელად მივბრუნდი და მაიც მასზე ვფიქრობდი. რა მოხდება ბარშიც რომ მომაკითხოს. კლიენტები ისედაც ცოტა გვყვას და ჩვემა ჩხუბმა შეიძლება სულ დააფრთხოს. რაც ყველაფერი გავიგე მასთან არ მილაპარაკია რადგან დარწმუნებული ვარ ყველაფერი ბოლოს ჩემი ყვირილით და ბოლოს ტირილით დასრულდება. ან ფუნდაც მნახოს რა უნდა მითხრას, რომ ყველაფერი არასწორია თუ რომ მართალი მითხრეს მაგრამ შევუყვარდი, რომ წუხს და უნდა რომ მეორე შანსი მივცე. მაგრამ მე მეორე შანს ვერ მივცემ რადგან როდესაც იცი, რომ ყველაფერი ტყუილით დაიწყო ძნელია კიდევ ენდო.